αναδημοσίευση απο το ΤΑR
Πολύς ο λόγος τον τελευταίο καιρό για κάθε είδους χρέη. Χρέη κρατικά, χρέη ατομικά, χρέη οικογενειακά, μα πάντα οικονομικά! Μόνο για το ηθικό χρέος δε γίνεται πια λόγος. Πολύς επίσης ο λόγος για επικείμενη πτώχευση που πλησιάζει αδυσώπητα σε κάθε επίπεδο. Μονάχα για την πνευματική πτώχευση δεν γίνεται λόγος πια, καθώς απ’ ότι φαίνεται βρισκόμαστε ήδη από καιρό κοιμώμενοι στις ανοιχτές αγκάλες της.
Ως τώρα γνωρίζαμε ορχήστρες που σαν εταιρίες, σαν οργανισμοί που μετέχουν της παραγωγικής διαδικασίας βασίζονταν σε επιχορηγήσεις ή συνδρομές των τακτικών εραστών της μουσικής τέχνης. Να όμως, που τα πράγματα δεν έχουν μόνο μία διάσταση. Ο τίτλος μιας διαφορετικής συναυλίας: «Τρία συν ένα …χρέη!!!» στάθηκε αφορμή για την παρουσίαση της άλλης αυτής διάστασης, αλλά και για τη συνέντευξη που ακολουθεί.
Η Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων ή αλλιώς ΑΣΟΝ προγραμματίζει για την Κυριακή 13 Μαρτίου, στις 12:00 το μεσημέρι, στην Aula της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών μια συναυλία γεμάτη …χρέη! Χρέη όμως όχι οικονομικά, ούτε υλικά, αλλά μονάχα ηθικά και συνειδησιακά.
Πολύς ο λόγος τον τελευταίο καιρό για κάθε είδους χρέη. Χρέη κρατικά, χρέη ατομικά, χρέη οικογενειακά, μα πάντα οικονομικά! Μόνο για το ηθικό χρέος δε γίνεται πια λόγος. Πολύς επίσης ο λόγος για επικείμενη πτώχευση που πλησιάζει αδυσώπητα σε κάθε επίπεδο. Μονάχα για την πνευματική πτώχευση δεν γίνεται λόγος πια, καθώς απ’ ότι φαίνεται βρισκόμαστε ήδη από καιρό κοιμώμενοι στις ανοιχτές αγκάλες της.
Ως τώρα γνωρίζαμε ορχήστρες που σαν εταιρίες, σαν οργανισμοί που μετέχουν της παραγωγικής διαδικασίας βασίζονταν σε επιχορηγήσεις ή συνδρομές των τακτικών εραστών της μουσικής τέχνης. Να όμως, που τα πράγματα δεν έχουν μόνο μία διάσταση. Ο τίτλος μιας διαφορετικής συναυλίας: «Τρία συν ένα …χρέη!!!» στάθηκε αφορμή για την παρουσίαση της άλλης αυτής διάστασης, αλλά και για τη συνέντευξη που ακολουθεί.
Η Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων ή αλλιώς ΑΣΟΝ προγραμματίζει για την Κυριακή 13 Μαρτίου, στις 12:00 το μεσημέρι, στην Aula της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών μια συναυλία γεμάτη …χρέη! Χρέη όμως όχι οικονομικά, ούτε υλικά, αλλά μονάχα ηθικά και συνειδησιακά.