Πέντε χρόνια μετά την επιτυχημένη «Ελεγεία του ξεριζωμού», η Ελένη Καραΐνδρου επιστρέφει στο Μέγαρο Μουσικής και στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης για τρεις μοναδικές παραστάσεις. Την Παρασκευή 19, Σάββατο 20 και Κυριακή 21 Νοεμβρίου (8.30 το βράδυ), η διεθνούς φήμης δημιουργός θα ταξιδέψει το κοινό στον γεμάτο εικόνες και νοσταλγία κόσμο της μουσικής.
Η Ελένη Καραΐνδρου θα παρουσιάσει ένα νέο πρόγραμμα, αποτελούμενο από το έργο Δαβίδ, σκηνική Καντάτα για μέτζο σοπράνο, βαρύτονο, βιόλα, όμποε, αφηγητή και ορχήστρα δωματίου σε ποίηση αγνώστου ποιητή της Χίου του 18ου αιώνα, μαζί με ολοκαίνουργιες αλλά και παλαιότερες συνθέσεις της για το θέατρο και τον κινηματογράφο, μερικές από τις οποίες θα ακουστούν για πρώτη φορά ζωντανά στο κοινό.
Μεγάλος αριθμός κορυφαίων Ελλήνων και ξένων δεξιοτεχνών, οι περισσότεροι από τους οποίους τακτικοί συνεργάτες της συνθέτριας, συμμετέχουν στη συναυλία αυτή: Ο γνώριμος και πολύ αγαπητός στο ελληνικό κοινό από την εποχή του «Μελισσοκόμου» (1986) διάσημος Νορβηγός σαξοφωνίστας Γιαν Γκάρμπαρεκ και η Αμερικανίδα βιολίστα αρμένικης καταγωγής Κιμ Κασκασιάν, την οποία απολαύσαμε πριν 12 χρόνια στο Μέγαρο Μουσικής στην παρουσίαση της μουσικής της ταινίας «Το βλέμμα του Οδυσσέα» (1998).
Στη σκηνή πλάι, στην Ελένη Καραΐνδρου στο πιάνο και τον Αλέξανδρο Μυράτ που έχει τη μουσική διεύθυνση των συναυλιών, θα βρίσκονται η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής ενισχυμένη, σπουδαίοι Έλληνες σολίστ με επικεφαλής τον ομποΐστα Βαγγέλη Χριστόπουλο, οι τραγουδιστές Ειρήνη Καράγιαννη (μέτζο σοπράνο) και Τάσης Χριστογιαννόπουλος (βαρύτονος), η τσεμπαλίστα Κατερίνα Κτώνα και η Μικτή Χορωδία της ΕΡΤ υπό τον Αντώνη Κοντογεωργίου. Σε ρόλο αφηγητή, ο Δημήτρης Καταλειφός.
Την καλλιτεχνική επιμέλεια των παραστάσεων έχει αναλάβει ο ιδρυτής και διευθυντής της γερμανικής δισκογραφικής εταιρίας ECM και διάσημος παραγωγός Μάνφρεντ Άϊχερ, ενώ τη σκηνοθετική επιμέλεια υπογράφει ο Αντώνης Αντύπας. Τον ήχο στην αίθουσα έχει αναλάβει ο Γιώργος Καρυώτης και τους φωτισμούς ο φωτογράφος Ανδρέας Σινάνος.
Οι συναυλίες της Ελένης Καραΐνδρου πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του Κύκλου «Ειδικές Εμφανίσεις» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.http://www.tovima.gr/
Στην αίθουσα συναυλιών του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός θα πραγματοποιηθεί φέτος ο κύκλος συναυλιών γύρω από το πιάνο δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει νέους και καταξιωμένους μουσικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό, πολλοί από τους οποίους εμφανίζονται για πρώτη φορά στην Αθήνα.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η κάθε βραδιά θα έχει μια ξεχωριστή θεματική, στην οποία βασίζεται η επιλογή του προγράμματος και των καλλιτεχνών.
Οι φετινές συναυλίες είναι οι εξής: Σάββατο 6 Νοεμβρίου, ώρα 20:30 «Πολλά χέρια στο πιάνο, πολλές φωνές γύρω από το πιάνο»
Α΄ Μέρος:
Τρεις πιανίστριες από την Γερμανία, η Αν Σαλιέ, η Αλίνα Προλίνα και η Ξένια Κουρκουμέλη, αποτελούν το σύνολο Some handsome hands, το οποίο εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και παρουσιάζει ένα πρόγραμμα με έργα για 6 χέρια σε ένα πιάνο. Ανάμεσα σε άλλα, θα ερμηνεύσουν την Εισαγωγή από τους Γάμους του Φίγκαρο του Μότσαρτ και από τον Κουρέα της Σεβίλλης του Ροσίνι, τη Ρομάντζα του Ραχμάνινοφ, αλλά και δύο έργα γραμμένα αποκλειστικά για το σύνολο, του Μάνφρεντ Σμιτζ, και του Γιάννη Αντωνόπουλου.
Β΄Μέρος:
Η υψίφωνος Ines Popović, η μεσόφωνος Κατερίνα Ρούσσου, ο τενόρος Primož Vidovič και ο βαρύτονος Jure Počkaj από τη Σλοβενία, ερμηνεύουν με τη συνοδεία του Marko Hribernik στο πιάνο, άριες, ντουέτα και τρίο από τις όπερες Έτσι κάνουν όλες του Μότσαρτ, Τρία τραγούδια του Δον Κιχώτη στην Δουλτσινέα του Ράβελ, Κουρέας της Σεβίλλης του Ροσίνι, Tόσκα και Μποέμ του Πουτσίνι. Πέμπτη 11 Νοεμβρίου, ώρα 20:30 “I got Rhythm”
Α΄ Μέρος:
Δυο ταλαντούχοι μουσικοί, με πλήθος τιμητικών διακρίσεων ανά τον κόσμο, ο Αμερικανός πιανίστας Σπένσερ Μάγερ και η υψίφωνος Μυρσίνη Μαργαρίτη, συνεργάζονται για πρώτη φορά, ύστερα από πρόσκληση του κύκλου γύρω απʼ το πιάνο και θα ερμηνεύσουν έργα του Μακ Ντάουελ, του Ρότζερς, αλλά και κομμάτια του Γκέρσουιν, του Μπερνστάιν, του Μποκ και άλλων.
Β΄Μέρος:
Ο κλαρινετίστας Michel Portal και ο πιανίστας Yaron Herman θα παρουσιάσουν τζαζ αυτοσχεδιασμούς βασισμένους σε αμερικάνικες μελωδίες.
Ο Michel Portal, γάλλος συνθέτης και σολίστ στο κλαρινέτο, το σαξόφωνο και το bandoneón θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες της μοντέρνας ευρωπαϊκής jazz. Έχει συνθέσει μουσική για έναν σημαντικό αριθμό ταινιών κι έχει αποσπάσει 3 βραβεία Césars για την καλύτερη μουσική επένδυση σε ταινίες. O Yaron Herman γεννήθηκε στο Τελ Αβίβ και υπήρξε μαθητής του φημισμένου Opher Brayer. Έχει αναπτύξει τη θεωρία για τον αυτοσχεδιασμό “Real Time Composition”, για την οποία έδωσε μια σειρά διαλέξεων στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Έχει δώσει ρεσιτάλ σε Ευρώπη, Αμερική και Κίνα συγκεντρώνοντας διθυραμβικές κριτικές και πλήθος τιμητικών διακρίσεων. Toν Σεπτέμβριο του 2008 απέσπασε το βραβείο του καλύτερου νέου instrumentalist στο “Victoires du Jazz”. Σάββατο 13 Νοεμβρίου, ώρα 20:30 «Γάλλων έργα κι ερμηνείες»
Α΄ Μέρος:
Ο Γάλλος πιανίστας Philippe Alègre και η υψίφωνος Sevan Manoukian παρουσιάζουν ένα πλούσιο ρεπερτόριο με έργα από τη Γαλλική ρομαντική μουσική, ως και τη σύγχρονη εποχή. Η ηθοποιός-σκηνοθέτης Μάγδα Μαυρογιάννη θα απαγγείλει στίχους τραγουδιών.
Β΄Μέρος:
Ένα από τα πιο αξιόλογα νέα κουαρτέτα, το Γαλλικό κουαρτέτο εγχόρδων "PSOPHOS", θα εκτελέσει το Κουαρτέτο εγχόρδων Νο 1 του Ραχμάνινοφ και το περίφημο Kοντσέρτο για πιάνο, βιολί και κουαρτέτο εγχόρδων του Σοσόν.
Σολίστ, οι Sarah Nemtanu, βιολί (super-soliste de l Orchestre National de France) Muriel Chemin, πιάνο (1er Prix du Concours Mozart de Badura Skoda)
Την καλλιτεχνική επιμέλεια του κύκλου συναυλιών γύρω απʼ το πιάνο έχει η πιανίστα Αλεξάνδρα Νομίδου.
Στις 6, 11 και 13 Νοεμβρίου 2010 Αίθουσα Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός Πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα
Ηχοι ζωντανοί
Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΒΩΛΟΥ
Με ρεσιτάλ μουσικής δωματίου του Μίσα Μάισκι και αισθητή καθυστέρηση σε σχέση με άλλες χρονιές εγκαινίασε τη νέα καλλιτεχνική περίοδο ο ΟΜΜΑ (14/10/2010). Ασφαλώς δεν ήταν η πρώτη φορά που ο διεθνούς φήμης τσελίστας έπαιζε για το αθηναϊκό κοινό: τον έχουμε ξανακούσει παλαιότερα στο Μέγαρο Μουσικής και στο Φεστιβάλ Αθηνών, σε μουσική δωματίου και συμφωνικό ρεπερτόριο.Στο ρεσιτάλ του στην πραγματικά κατάμεστη αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» τον συνόδευσε η 23χρονη κόρη του, Λίλι Μάισκι.
Οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε ήταν αισθητά άνισες, κατ' αρχήν λόγω της ετερόκλητης σύνθεσης του προγράμματος, του οποίου το β' μέρος περιλάμβανε αποκλειστικώς σύντομα χαρακτηριστικά κομμάτια ισπανικής μουσικής από αυτά που άλλοι σολίστες προσφέρουν... εκτός προγράμματος. Αλλά και του α' μέρους οι ερμηνείες ήχησαν συχνά εκτός ισορροπίας. Βεβαίως, ουδείς αμφισβητεί ότι ο 62χρονος Μάισκι είναι ένας από τους ακμαίους, απολύτως κορυφαίους τσελίστες του παρόντος.
Μέρα δρόμου: δρόμο παίρνει! δρόμο αφήνει!Τέχνες σε άμεση επαφή με το κοινό Τέχνες σε απόσταση αναπνοής, βλέμματος και χειραψίας. Τέχνες όλων των μορφών, προσβάσιμες σε όλους
Για μια ολόκληρη ημέρα δρόμοι και πλατείες του ιστορικού κέντρου της Αθήνας θα γεμίσουν με ιστορίες: Θέατρο, τσίρκο, μουσική, χορός, εικαστικά δρουν στο δρόμο. Η παγκόσμια ημέρα των τεχνών του δρόμου και της ελεύθερης έκφρασης στο δημόσιο χώρο, ξεκίνησε το 2007 στη Γαλλία και στη χώρα μας διοργανώθηκε για πρώτη φορά μόλις το 2008. Πρόκειται για δράση ανεξάρτητων καλλιτεχνών η οποία υποστηρίζεται αποκλειστικά από τη συνεργασία και την αυτοργάνωση των συμμετεχόντων. Γιατί οι δρόμοι όσο κι αν παραμένουν ίδιοι, μπορούν πολύχρωμα και πολύτροπα να φωτίζουν την καθημερινότητά μας…30 Οκτωβρίου λοιπόν από τις 11.00 το πρωί και μέχρι το βράδυ, σας περιμένουμε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας (Σύνταγμα, οδός Eρμού, πλατεία Kαπνικαρέας, Μοναστηράκι, Θησείο, πεζόδρομος Θεσσαλονίκης) για να φωτίσουμε όλοι μαζί γωνιές αυτής της πόλης!Ανάμεσα σε άλλες δράσεις θα υπάρχει γωνιά αυτοσχεδιασμού ενώ στις 8 μ.μ θα ξεκινήσει παρέλαση όλων των συμμετεχόντων από την Ερμού που θα καταλήξει στο θησείο (πλ. Ασωμάτων) . θα ακολουθήσει βαριετέ και στη συνέχεια το πάρτυ της μέρας δρόμου.
Η Ρωσίδα πιανίστα Γιουλιάνα Αβντέεβα είναι η πρώτη γυναίκα που κέρδισε, ύστερα από σαράντα πέντε ολόκληρα χρόνια, το πολύτιμο βραβείο του Πιανιστικού Διαγωνισμού Σοπέν, που διοργανώνεται στην Πολωνία.
Η 25χρονη μουσικός, ενθουσιασμένη με τη βράβευσή της (συνοδεύεται από το ποσό των 26.506 βρετανικών λιρών), δήλωσε ότι λατρεύει τη μουσική του Σοπέν και ότι απόλαυσε κάθε στιγμή από την παράστασή της, επειδή δεν σκεφτόταν το διαγωνισμό αλλά μόνο τη μουσική.
Δήλωσε επίσης πως δούλευε ολόκληρη τη ζωή της για να κερδίσει αυτό τον διαγωνισμό.
Ο Διαγωνισμός για πιάνο "Σοπέν" διεξάγεται κάθε πέντε χρόνια και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς θεσμούς στον χώρο της κλασικής μουσικής.
Με αφορμή τα 50 χρόνια από το θάνατό του Δημήτρη Μητρόπουλου, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, διοργανώνει αφιέρωμα στο έργο του ως φόρο τιμής στον έλληνα αρχιμουσικό και συνθέτη που κέρδισε την παγκόσμια καταξίωση. 25 Οκτωβρίου Ρεσιτάλ – Διάλεξη του πιανίστα Χάρη Δημαρά, ο οποίος ερμηνεύει και σχολιάζει τη Σονάτα για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου. 3 Νοεμβρίου
Τελική φάση του Διεθνoύς Διαγωνισμού «Δημήτρης Μητρόπουλος» για Διεύθυνση Ορχήστρας και απονομή των βραβείων. Οι τρεις φιναλίστ του Διαγωνισμού, επιλεγμένοι από 217 υποψηφίων, διευθύνουν την Ορχήστρα των Χρωμάτων σε αποσπάσματα έργων από το κλασικό και ρομαντικό ρεπερτόριο (Μπετόβεν, Μπραμς, Ντεμπυσί, Μητρόπουλος, Τσαϊκόφσκι κ.ά.). Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής είναι ο γερμανός αρχιμουσικός Κλάους Πέτερ Φλορ, ενώ όλη η εκδήλωση είναι συμπαραγωγή του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και της Ορχήστρας των Χρωμάτων. 12 &13 Νοεμβρίου
Στο πλαίσιο του αφιερώματος στον μεγάλο έλληνα αρχιμουσικό πραγματοποιείται Συνέδριο με τίτλο: «Δημήτρης Μητρόπουλος (1896-1960)- Πενήντα χρόνια μετά». Το Συνέδριο αποτελεί συνδιοργάνωση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη» και των περιοδικών «Μουσικολογία» και «Πολυφωνία» και επικεντρώνεται σε ζητήματα που αφορούν στην τριπλή δραστηριότητα του Δημήτρη Μητρόπουλου, ως αρχιμουσικού, συνθέτη και πιανίστα, καθώς και σε ζητήματα κριτικής. Η είσοδος στο Συνέδριο είναι ελεύθερη και πραγματοποιείται με δελτία προτεραιότητας που διανέμονται από το Μέγαρο.
Ώρες Συνεδρίου:
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου: 9.30 π.μ. - 7.15 μ.μ.
Σάββατο 13 Νοεμβρίου: 10.30 π.μ. - 7.45 μ.μ. 14 Νοεμβρίου
«Δημήτρης Μητρόπουλος: ένας πολύπλευρος δημιουργός», είναι ο τίτλος της συναυλίας που θα αναδείξει τη συνθετική πλευρά του Μητρόπουλου, με έργα που σπάνια ακούγονται στις αίθουσες συναυλιών. Συντελεστές της συναυλίας είναι η μέτζο σοπράνο Αγγελική Καθαρίου, ο Σπύρος Γκικόντης βιολί, ο Θοδωρής Τζοβανάκης πιάνο, το Κουαρτέτο Εγχόρδων του Ιονίου Πανεπιστημίου και η Χορωδία και Οργανικό σύνολο του Ιονίου Πανεπιστημίου. Τα σύνολα διευθύνει ο Μίλτος Λογιάδης, ενώ τα έργα που θα ακουστούν είναι: Danse des Faunes για κουαρτέτο εγχόρδων, «Κασσιανή» σε ποίηση Κωστή Παλαμά, για φωνή και πιάνο, Κομμάτι για σόλο πιάνο, «Ave maris stella», για χορωδία, απόσπασμα από την όπερα Αδελφή Βεατρίκη, Κομμάτι κοντσέρτου για βιολί και πιάνο, «Αφροδίτη ουρανία» και «Παν» για φωνή και πιάνο, σε ποίηση Άγγελου Σικελιανού, «Rêverie au bord de la mer» & «Scherzo» για σόλο πιάνο, «Αμαλία» για χορωδία και αποσπάσματα από τη μουσική για την τραγωδία Ηλέκτρα του Σοφοκλή.
"Ο καθένας θέλει να κατανοήσει την τέχνη. Γιατί δεν προσπαθούμε να καταλάβουμε το τραγούδι ενός πουλιού; Γιατί αγαπάμε τη νύχτα, τα λουλούδια, τα πάντα γύρω μας, χωρίς προσπαθούν να τα κατανοήσουν; Αλλά στην περίπτωση της ζωγραφικής, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι πρέπει να καταλάβουν. Εάν μόνο όταν θα αντιλαμβάνονταν τις πάνω απ 'όλα ότι ένας καλλιτέχνης λειτουργεί από ανάγκη, ότι ο ίδιος είναι ένα ασήμαντο μόνο μέρος του κόσμου, και ότι δεν μεγαλύτερη σημασία πρέπει να δοθεί σε αυτόν από ό, τι σε πολλά άλλα πράγματα που μπορείτε να μας στον κόσμο, αν και δεν μπορούμε να τους εξηγήσει? άνθρωποι που προσπαθούν να εξηγήσουν οι εικόνες είναι συνήθως γάβγισμα επάνω το λανθασμένο δέντρο ».
Πάμπλο Πικάσο
Ποιος είναι άραγε ο Παβαρότι του 21ου αιώνα; Τρία χρόνια μετά τον θάνατο του θρυλικού «βασιλιά των ψηλών ντο», η κουβέντα επανέρχεται συχνά-πυκνά στο προσκήνιο. Η αλήθεια είναι ότι είχε ξεκινήσει ενώ ακόμη ο τενόρος βρισκόταν εν ζωή και, καθώς οι μηχανισμοί προώθησης αποκτούσαν ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη στον χώρο της όπερας, οι «υποψηφιότητες» ήταν πολλές: από τον Μαρτσέλο Αλβαρεζ ως τον Ρομπέρτο Αλάνια, από τον Ραμόν Βάργκας ως τον Σαλβατόρε Λίτσιτρα και, πιο πρόσφατα, από τον Χουάν Ντιέγκο Φλόρεζ ως τον Ρολάντο Βιλαζόν, οι τενόροι που διεκδίκησαν τα σκήπτρα του «απόλυτου σταρ» της νεότερης γενιάς κάθε άλλο παρά έλειψαν, γεννώντας ελπίδες στο διεθνές κοινό. Ο συνδυασμός φωνής, τεχνικών δυνατοτήτων, σκηνικής παρουσίας, απήχησης- σε επίπεδο λατρείας- στον κόσμο και, βεβαίως, αντοχής στον χρόνο αποδείχτηκε δύσκολος. Ωστόσο, το μάρκετινγκ δεν δείχνει να τα παρατά. Το φαβορί για τη διαδοχή
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΟ ΓΙΑΝΝΗ ΣΑΜΠΡΟΒΑΛΑΚΗ
από Εποχή
Είναι κοινή διαπίστωση ότι, τη γνωριμία, την κατανόηση και την απόλαυση της έντεχνης ελληνικής δημιουργίας, την οφείλουμε στους δημιουργούς, στους ερμηνευτές και εν πολλοίς στους μουσικολόγους μελετητές που ενδελεχώς μελετούν, ανακαλύπτουν και φέρνουν στο φως πολύτιμες σελίδες του μουσικού μας πολιτισμού. Μια σπουδαία γενιά πολυτάλαντων μουσικών που έχουν τιμήσει και ξεπεράσει τα όρια της χώρας μας δημιουργεί σήμερα την καινούργια μουσική πραγματικότητα. Ανάμεσα τους ξεχωρίζει ο Γιάννης Σαμπροβαλάκης.
Μουσικά κείμενα από ολόκληρο τον κόσμο, που χρονολογούνται από τον 4ο μ.Χ. αιώνα μέχρι και τον 17ο, θα «μεταφραστούν» σε γλώσσα αναγνώσιμης μουσικής και θα ταξινομηθούν σε μια ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων. Πολύτιμα, σπάνια χειρόγραφα, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε βιβλιοθήκες της Βιέννης και της Βενετίας και δεν είναι προσβάσιμα στο κοινό, πρόκειται να «αποκρυπτογραφηθούν» με τη βοήθεια ειδικού λογισμικού, που θα αναπτύξει ο «Δημόκριτος» και στη συνέχεια θα ψηφιοποιηθούν ώστε να μπορεί ο καθένας να τα αποκτήσει και να τα αξιοποιήσει ανάλογα με το ταλέντο του.
«Κάποιος που μέχρι σήμερα δεν θα μπορούσε ποτέ να περάσει την πόρτα μιας τέτοιας βιβλιοθήκης, όπως η Μαρκιανή της Βενετίας ή η βιβλιοθήκη του Βατικανού, θα έχει πλέον τη δυνατότητα να 'κατεβάσει' στον
υπολογιστή του, από το Διαδίκτυο, το ψηφιακό αρχείο ενός σπάνιου μουσικού κειμένου. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία παγκοσμίως πρωτότυπη», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο συνθέτης Χριστόδουλος Χάλαρης, με αφορμή την πραγματοποίηση, πριν από λίγες μέρες, στη Σαντορίνη, της πρώτης συνάντησης των εμπλεκόμενων φορέων, έπειτα από πρόσκληση του προέδρου της κοινότητας Οίας, Γιώργου Χάλαρη.
Στην όλη προσπάθεια συμμετέχουν -εκτός από την κοινότητα Οίας- η εθνική βιβλιοθήκη της Βιέννης, η Μαρκιανή βιβλιοθήκη της Βενετίας, το εθνικό ωδείο Σεν Βενεντέτο της Βενετίας, ο Δήμος Ραβένας και πολλοί ακόμη πολιτιστικοί φορείς και φεστιβάλ.
Κυκλοφορεί από την εταιρεία MOTIVO η πρώτη δισκογραφική κατάθεση του κιθαριστή Γιώργου Τοσικιάν, με τίτλο ''Guitar Music by Greek Composers''.Πρόκειται για μια έκδοση με έργα ελληνικής μουσικής για κλασική κιθάρα, τα περισσότερα από τα οποία παρουσιάζονται σε πρώτη δισκογράφηση. Τα έργα που έχουν επιλεγεί προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα της λόγιας ελληνικής μουσικής. Στο CD, που έχει διάρκεια 70 λεπτά, περιλαμβάνονται κατά σειράν συνθέσεις του Θάνου Μικρούτσικου, του Γιώργου Βαρσαμάκη, του Νίκου Κυπουργού, του Νότη Μαυρουδή, του Θεόδωρου Αντωνίου, του Ιάκωβου Κολανιάν , της Βασιλικής Λεγάκη, του Κώστα Γρηγορέα, του Γιώργου Κουρουπού και του Κυριάκου Τζωρτζινάκη.
Το πρόγραμμα ακρόασης της έκδοσης, τεκμηριώνει, εκτός των άλλων, και το εύρωστο της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας έργων για κλασική κιθάρα.
Η έκδοση συνοδεύεται από εκτενές σημείωμα του κριτικού-ιστορικού της μουσικής Γιώργου Β. Μονεμβασίτη, ενώ το artwork υπογράφει ο εικονογράφος Πέτρος Μπουλούμπασης.
Ο Γιώργος Τοσικιάν γεννήθηκε στον Πειραιά το 1981.Σπούδασε κιθάρα με τον Ιάκωβο Κολανιάν, στο Σύγχρονο Ωδείο Αθήνας, παρακολουθώντας παράλληλα σεμινάρια με τους : M.Barrueco, R.Dyens, O.Ghiglia, E.Ασημακόπουλο και Γ.Χατζηνίκο.Πήρε το δίπλωμά του το 2004 με βαθμό Άριστα Παμψηφεί.Έχει αποσπάσει πρώτα βραβεία σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και έλαβε τιμητική διάκριση από τον Σύλλογο Φίλων της Κιθάρας ‘’Δ.Φάμπας’’.Έχει δώσει ρεσιτάλ σε αίθουσες συναυλιών της Αθήνας (Αthenaeum, Φ.Νάκας, Παρνασσός ,Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων), και έχει πάρει μέρος σε σημαντικές διοργανώσεις (‘’Οι νέοι για τους νέους’’, Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής, Διεθνές Φεστιβάλ Πετρούπολης , Πανελλήνιο Σεμινάριο Κιθάρας Πάτρας , Φεστιβάλ Σύμης κ.α.).Έχει συνεργαστεί με το Instituto Cervantes και τον ποιητή Antonio Gamoneda και είναι μόνιμος συνεργάτης του συνθέτη Γιώργου Βαρσαμάκη.Είναι καθηγητής κλασικής κιθάρας στο Ωδείο "Σύγχρονη Μουσική Παιδεία".
Μπρα ντε φερ με την Κάλλας
Η φωνή της Αυστραλέζας σοπράνο κολορατούρα Ντέιμ Τζόαν Σάδερλαντ ήταν ταυτισμένη με τις υψηλές ερμηνείες της στο μπελκάντο. Υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες καλλιτέχνιδες της όπερας του εικοστού αιώνα, η οποία παρέμεινε προσκολλημένη στη μουσική που γράφτηκε μέχρι τις δεκαετίες του '30 και του '40 του περασμένου αιώνα.
«La Stupenda», δηλαδή «Υπέροχη» την αποκαλούσε ο διεθνής μουσικός Τύπος
Οι πιο μοντέρνοι συνθέτες που ερμήνευσε ήταν ο Πουλένκ και ο Τίπετ. Οι μεγάλες και μόνιμες αγάπες της ήταν οι Μότσαρτ, Χέντελ, Μπελίνι, Ντονιτσέτι και Βέρντι. Ανεπανάληπτες ήταν οι ερμηνείες της ως Βιολέτα («Λα Τραβιάτα»), Αμίνα («Λα Σονάμπουλα»), Ελβίρα («Ι Πουριτάνι»), Μαργαρίτα του Βαλουά («Οι Ουγενότοι»).
Η Ντέιμ Τζόαν Σάδερλαντ πέθανε σε ηλικία 84 ετών στην Ελβετία. Είχε αποσυρθεί από τη σκηνή τα τελευταία είκοσι χρόνια, από ατύχημα που είχε λόγω πτώσης. Εκτοτε η υγεία της ήταν μόνιμα σε κακή κατάσταση. «Η φωνή του αιώνα», ήταν ο γενναιόδωρος χαρακτηρισμός του Λουτσιάνο Παβαρότι, που είχε συνεργαστεί μαζί της. Οι κοινές εμφανίσεις τους κρατούσαν από τη δεκαετία του '60, όταν η σταρ Ντέιμ Τζόαν Σάδερλαντ αναζητούσε έναν νέο αναδυόμενο αστέρα για να τη συνοδέψει σε μία μεγάλη περιοδεία της στην Αυστραλία.
Ο διεθνής μουσικός Τύπος την είχε λατρέψει και της είχε κολλήσει το προσωνύμιο «La Stupenda», δηλαδή η «Υπέροχη», μετά την ερμηνεία της στο ρόλο της μάγισσας Αλτσίνα, στην ομώνυμη όπερα του Χέντελ, που είχε ανεβεί σε μια ιστορική παράσταση, το 1960, στην Οπερα της Βενετίας. Το ευρωπαϊκό ντεμπούτο της έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1952, στην Οπερα του Κόβεντ Γκάρντεν, όπου έπαιξε την Πρώτη Κυρία στον μοτσάρτειο «Μαγεμένο αυλό».
Γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1926 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Τα πρώτα μαθήματα τα είχε πάρει από τη μητέρα της, η οποία ήταν μεσόφωνος αλλά δεν είχε ακολουθήσει επαγγελματική σταδιοδρομία. Ποτέ δεν έκρυψε τη λατρεία της στην ντίβα Μαρία Κάλλας: «Είναι δυνατόν να σκεφτείς ότι μπορείς ποτέ να κάνεις ό,τι έκανε εκείνη; Θεέ μου! Ηταν κάτι ξεχωριστό. Είχε μια συγκεκριμένη σωματική κατασκευή, δικό της τρόπο τραγουδιού, μια δυναμική προσωπικότητα στη σκηνή. Ηταν η Κάλλας!», έλεγε συχνά.
Η σχέση της με τον σύζυγό της, τον πιανίστα και αρχιμουσικό Ρίτσαρντ Μπόνιντζ, θα μείνει αξέχαστη στους μουσικόφιλους. Θα εξελιχθεί σε γάμο, ο οποίος θα φέρει επί σκηνής δύο άριστους συνεργάτες. Ταξίδευαν μαζί, προετοίμαζαν από κοινού τις παραστάσεις, γιατί γνώριζαν τι ζητούσε ο ένας από τον άλλο. Κυρίως η παρουσία του συζύγου της, όπως είχε παραδεχτεί η Σάδερλαντ, «ήταν αντίδοτο στη μοναξιά, όταν ταξιδεύεις μόνη, δίνοντας παραστάσεις».
Είχε επισκεφτεί την Ελλάδα το 1995, προσκλεκλημένη από το Διεθνές Καλλιτεχνικό Κέντρο Ατενέουμ, για το «Grand Prix Μαρία Κάλλας». Εκτοτε, και για πολλά χρόνια, ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής του συγκεκριμένου θεσμού.
απο http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=212495
Ο Λουτσιάνο Παβαρόττι (Luciano Pavarotti) ήταν Ιταλός τενόρος, ονομαστός για την δεξιοτεχνία του στους υψηλότερους φθόγγους της έκτασης του τενόρου, για την οποία είχε κερδίσει το προσωνύμιο «βασιλιάς των υψηλών ντο». Θεωρούνταν ένας από τους εκλεκτότερους τραγουδιστές του μπελ κάντο των τελευταίων χρόνων. Ακόμη και στην υψηλότερη έκταση, η φωνή του παρουσίαζε αξιοσημείωτη καθαρότητα και τονική ακρίβεια.
Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1935 στη Μόντενα της Ιταλίας. Ο πατέρας του ήταν αρτοποιός. Ξεκίνησε την καριέρα του ως δάσκαλος φωνητικής και, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '50, αποφάσισε να γίνει τραγουδιστής. Η σταδιοδρομία του άρχισε το 1961, όταν κέρδισε το διαγωνισμό Ρέτζο Εμίλια και τραγούδησε στην όπερα Πουτσίνι. Από τότε κατέκτησε το ιταλικό ακροατήριο. Το 1963 για πρώτη φορά εμφανίστηκε έξω από την Ιταλία, στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Από εκεί άνοιξαν οι δρόμοι για την υπόλοιπη Ευρώπη. Το 1965 είχε πλέον εμφανιστεί σε όλη την Ευρώπη, σημειώνοντας παντού τεράστια επιτυχία, προκαλώντας πρωτοφανή ενθουσιασμό. Τραγούδησε στις μεγαλύτερες όπερες. Συνέχισε πηγαίνοντας στην Αμερική, την Αυστραλία και την Άπω Ανατολή.Το 2004 εμφανίστηκε για τελευταία φορά σε σκηνή της όπερας, αν και συνέχισε να τραγουδάει σε συναυλίες. Η τελευταία εμφάνισή του ήταν το Φεβρουάριο του 2006 στην τελετή έναρξης των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Τορίνο. Είχε τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με πέντε βραβεία Γκράμυ.
Τα τελευταία χρόνια έπασχε από καρκίνο στο πάγκρεας. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση τον Ιούλιο του 2006 και στη συνέχεια αποσύρθηκε στη γενέτειρά του Μόντενα. Απεβίωσε στις 6 Σεπτεμβρίου 2007
To Τροφώνιο Ωδείο συμμετείχε στην εναρκτήρια εκδήλωση του ιδρύματος της Εστίας Μητέραςτην Κυριακή 10/10/10 με μουσική και τραγούδια απο τις μαθήτριες και καθηγήτριες του ωδείου.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε τραγούδια των Κώστα Γιαννίδη, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Λοίζου
Μουσική έπαιξαν οι καθηγήτριες
βιολί: Ρεγγίνα Σαρούν
τσέλο: Ναταλία Σερμπετά
κιθάρα: Μαρία Πανουργιά
πιάνο: Κατερίνα Μπότση
Τραγούδησαν και έπαιξαν πιάνο οι μαθήτριες του Ωδείου
Σαν σήμερα γεννήθηκε 9 Οκτωβρίου 1813 γεννήθηκε ο Ιταλός συνθέτης Giuseppe Verdi
Σαν σήμερα 9 Οκτωβρίου 1835 γεννήθηκε και ένας άλλος σημαντικός συνθέτης της Ρομαντικής περιόδου ο Γαλλος συνθετης,πιανιστας και διευθυντης ορχηστρας Camille Saint-Saens
Σαν σήμερα 9 Οκτωβρίου 1940 γεννήθηκε οΤζον Λένον, ένας από τους τέσσερις Beatles.
Εβδομήντα χρόνια συμπληρώνονται το Σάββατο (9/10) από τη γέννηση του John Lennon και τριάντα χρόνια από την δολοφονία του.
H Yoko Ono ετοιμάζει μία σειρά εκδηλώσεων, για να γιορτάσει τα 70 χρόνια από τη γέννηση του Lennon, όπως η φωταγώγηση του πύργο «Imagine Peace»,ένα μνημείο που δημιούργησε το 2007.
O καλλιτέχνης με τη φήμη του γρηγορότερου κιθαρίστα παγκοσμίως, έρχεται στην Αθήνα για να συναντήσει τους λάτρεις της κιθάρας. Μια συνάντηση-σεμινάριο με τον διεθνώς φημισμένο μουσικό, πάνω στις τεχνικές της κιθάρας με μερικές συμμετοχές θεατών σεαυτοσχεδιαστική μουσική μαζί του.
Ο Al Di Meola (Γεννημένος Αλ Laurence Dimeola 22 Ιούλη του 1954 στην Jersey City, New Jersey) Είναι ένας Αμερικανός fusion jazz και Latin jazz κιθαρίστας. Έχοντας μια μουσική καριέρα που διήρκεσε πάνω από τρεις δεκαετίες, συνεχίζει να είναι ένας από τους πλέον σημαίνοντες κιθαρίστες στην fusion jazz κατηγορία. Σημαντικό Άλμπουμ είναι το Παρασκευή νύχτα στο Σαν Φρανσίσκο
H σχέση της πολιτικής με τη μουσική είναι ιστορικό δεδομένο. Στην προοπτική αυτή, η πρυτανεία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το τμήμα πολιτικών επιστημών του ΑΠΘ και ο Σύλλογος μονίμων υπαλλήλων της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης οργανώνουν την Παρασκευή και το Σάββατο διήμερο εκδηλώσεων με θέμα «Μουσική και πολιτική στη Ρωσία του 20ού αιώνα».
Με διαλέξεις, μουσικές παρεμβάσεις και συζητήσεις θα τεθούν ζητήματα που αφορούν στη μουσική δημιουργία και την τεχνολογία της στη σοβιετική και μετασοβιετική περίοδο και την επίδραση στο δυτικό κόσμο.
Συμμετέχουν ο μουσικολόγος Δημήτρη Ούχωφ, τέως διευθυντής του Φεστιβάλ Αλτερνατίβα, ο μουσικολόγος Μίσα Μιτροπόλσκι, ο Αντρέι Σμιρνώφ διευθυντής του Κέντρου Ηλεκτροακουστικής Μουσικής στο Κονσερβατόριο της Μόσχας κι η ιστορικός Λιούμπαβ Ψέλκινα. Παράλληλα, η μουσικός και μουσικολόγος Λύδια Κάβινα θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη το τερεμίν, το πρώτο ηλεκτρονικό όργανο στην ιστορία.
Η λαμπερή Αννα Νετρέμπκο πάει στην Πρέβεζα. Και όχι μόνο αυτή. Ο βετεράνος Πλάθιντο Ντομίνγκο, ο σουπερστάρ Χουάν Ντιέγκο Φλόρες και η πολυσυζητημένη ντίβα Ντέμπορα Βόιτ είναι μερικοί από τους αστέρες της όπερας που θα «παρελάσουν» την εφετινή σεζόν από το Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου. Το «μυστήριο» έχει βεβαίως τη λύση του. Μετά την περυσινή επιτυχία του εγχειρήματος, το Δημοτικό Ωδείο της Πρέβεζας προσφέρει για μια ακόμη χρονιά τη δυνατότητα στο κοινό της Ηπείρου- και όχι μόνο- να απολαύσει παραστάσεις σε απευθείας σύνδεση με την περίφημη Μητροπολιτική Οπερα της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για συμμετοχή στο σχετικό πρόγραμμα που εγκαινίασε πριν από μερικά χρόνια η Μετροπόλιταν Οπερα βάσει του οποίου επιλεγμένες παραστάσεις της μεταδίδονται σε θεατρικές και κινηματογραφικές αίθουσες ανά τον κόσμο.
Αναφορικά με το πρακτικό μέρος της μετάδοσης στην Πρέβεζα, το εισιτήριο έχει διαμορφωθεί στα 8 ευρώ (το παιδικό/ φοιτητικό κοστίζει 4 ευρώ), ενώ έχει προβλεφθεί και ελληνικός υποτιτλισμός. Συγκεκριμένα, όπως μας πληροφορεί ο κ. Δημήτρης Ζώνιος, ιατρός στο επάγγελμα, ο οποίος έχει ζήσει στις ΗΠΑ και ήταν εκείνος που ενημέρωσε τους υπευθύνους του Ωδείου για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, οι αγγλικοί υπότιτλοι αποστέλλονται νωρίτερα, μεταφράζονται και προβάλλονται ταυτόχρονα με δεύτερο προβολέα. Η μετάδοση γίνεται σε high definition και dolby surround.
Η πρωτοβουλία που εγκαινίασε η Μετροπόλιταν τα τελευταία χρόνια να μεταδίδει παραστάσεις της μέσω κινηματογραφικών και θεατρικών αιθουσών, οι οποίες διαθέτουν τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό, βρήκε αρκετούς μιμητές. Γρήγορα στον «χορό» των μεταδόσεων μπήκαν η Σκάλα του Μιλάνου, η Βασιλική Οπερα της Αγγλίας, η Κρατική Οπερα της Βιέννης, το Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ, κ.ά. Από εφέτος μάλιστα ακολούθησαν και ορχήστρες όπως αυτή της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ. Ορισμένοι ωστόσο υποστηρίζουν πως σε ό,τι αφορά τις ορχήστρες προτιμότερη είναι η μετάδοση συναυλιών μέσω Διαδικτύου, σύμφωνα με το παράδειγμα της ιστορικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Βερολίνου, η οποία την τελευταία διετία έχει εγκαινιάσει την Ψηφιακή Αίθουσα Συναυλιών. «Μπορείς να παρακολουθήσεις μια συναυλία στο κινητό σου με ένα ζευγάρι ακουστικών» λένε χαρακτηριστικά οι ιθύνοντες. Και προσθέτουν: «Υπάρχει κανείς που υποστηρίζει ότι αυτός ο τρόπος δεν αποτελεί εξίσου ζωντανή ψυχαγωγία;».
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από το τελευταίο αντίο... στη Μερσέντες Σόσα Υπήρξε η μεγαλύτερη τραγουδίστρια της Λατινικής Αμερικής και μια από τις σημαντικότερες φωνές του 20ου αιώνα
Η «φωνή της σιωπηλής πλειοψηφίας» όπως την αποκαλούσαν για τους αγώνες της υπέρ της πολιτικής ελευθερίας και των λιγότερο προνομιούχων, έφυγε από τη ζωή στις 4 Οκτωβρίου 2009, σε ηλικία 74 χρόνων... περισσότερα
Μίσα Μάισκι (Mischa Maisky)... Ένας από τους σημαντικότερους τσελίστες της εποχής μας, μαθητής του Μτσισλάβ Ροστροπόβιτς ...
Όταν έκανε το ντεμπούτο του, το 1965, με τη Φιλαρμονική του Λένινγκραντ, του αποδόθηκε το παρωνύμιο «ο Ροστροπόβιτς του μέλλοντος». Και όχι άδικα, αφού ο μεγάλος δάσκαλος σύντομα αναγνώρισε στο πρόσωπο του μαθητή του έναν άξιο συνεχιστή του πλέκοντας με παρρησία το εγκώμιό του: «(Ο Μίσα Μάισκι είναι) ένα από τα εξαιρετικά ταλέντα της νέας γενιάς. Το παίξιμό του συνδυάζει ποίηση και άκρα ευαισθησία με έντονο ταμπεραμέντο και θαυμάσια τεχνική.»
Ο Μίσα Μάισκι θα εμφανιστεί στις 14 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών,στο πλαίσιο της σειράς «Μεγάλοι Ερμηνευτές».
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει έργα Μπετόβεν, Σούμαν,Ντεμπυσί, Γρανάδος,Αλμπένιθ, Ντε Φάλια.Στο πιάνο θα τον συνοδεύσει , η κόρη του Λίλυ Μάισκι
Για το πρόγραμμα αναλυτικά Από τον Κλασικισμό στην Ισπανική Εθνική Μουσική Σχολή
Έργα αρχικώς γραμμένα για φωνή σηματοδοτούν την αρχή και το τέλος του ρεσιτάλ του Μίσα Μάισκι στο Μέγαρο.
Το πρόγραμμα αρχίζει λοιπόν με έναν από τους εμβληματικούς εκπροσώπους του Κλασικισμού, τον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827) και τις «Επτά Παραλλαγές για πιάνο και βιολοντσέλο σε μι ύφεση μείζονα πάνω στο ντουέτο Bei Männern welche Liebe fühlen [Οι άντρες που έρωτα νιώθουν]» από τον «Μαγικό αυλό» του Μότσαρτ. Η μελωδία προέρχεται από το φινάλε της δεύτερης σκηνής της πρώτης πράξης, όπου η Παμίνα και ο Παπαγκένο υμνούν τις χαρές της αγάπης.
Το σύντομο αυτό έργο θα διαδεχθούν τα Fantasiestücke [«Κομμάτια Φαντασίας»], έργο 73 του Ρόμπερτ Σούμαν (1810-1856), ενός εκ των επιφανέστερων πρεσβευτών του ευρωπαϊκού Ρομαντισμού. Πρόκειται για μια τριμερή σύνθεση του 1849 που είχε γραφτεί για πιάνο και κλαρινέτο αλλά ερμηνεύεται συχνά από πιάνο και τσέλο. Η σκυτάλη παραδίδεται αμέσως μετά στον Ιμπρεσιονισμό και τον Κλοντ Ντεμπισί (1862-1918). Θα ακουστεί η Σονάτα σε ρε ελάσσονα που ο Γάλλος μουσουργός συνέθεσε το καλοκαίρι του 1915, κατόπιν παραγγελίας του μουσικού εκδότη Ντιράν ο οποίος είχε ζητήσει από τον συνθέτη 6 σονάτες για διαφορετικά όργανα. Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ένα χρόνο αργότερα στο Παρίσι και συνδυάζει το σαρκαστικό χιούμορ με την μελαγχολική ποιητικότητα.
Το δεύτερο μέρος του προγράμματος είναι αφιερωμένο στην Ισπανική Εθνική Μουσική Σχολή. Αρχίζει με το Intermezzo από τη σουίτα για πιάνο “Goyescas” (1911) του Ενρίκε Γρανάδος (1867-1916), η οποία συνιστά την κορωνίδα του πιανιστικού έργου του. Πηγή έμπνευσής του οι πίνακες του Φρανθίσκο Γκόγια, του οποίου την τέχνη θαύμαζε ο Γρανάδος, ο οποίος, εκτός από συνθέτης, ήταν και ζωγράφος. Επίσης, θα ακουστεί ένα απόσπασμα από τους «Ισπανικούς χορούς» του (“Andaluza”, έργο 37/5). Θα ακολουθήσουν δύο πιανιστικές συνθέσεις (“Cordoba” και “Tango”) του Ισαάκ Αλμπένιθ (1860-1909), γνωστού για την ιδιαίτερη αγάπη του στην ιβηρική μουσική παράδοση, την οποία ανέδειξε μέσα από τις δημιουργίες του. Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί με το έργο “Requiebros” [«Koλακείες»] του Καταλανού Γκασπάρ Κασσαντό (1897-1966), ο οποίος είχε την τύχη ως σολίστ να είναι μαθητής του θρυλικού τσελίστα Πάμπλο Καζάλς και ως συνθέτης του Ραβέλ και του Ντε Φάγια. Στον Μανουέλ Ντε Φάγια (1876-1946) άλλωστε ανήκει και ο επίλογος της βραδιάς με τη «Λαϊκή Ισπανική Σουίτα», η οποία δημιουργήθηκε το 1926 για φωνή και πιάνο. Περιελάμβανε αρχικώς επτά τραγούδια που συνδυάζουν το φολκλορικό ιδίωμα διαφόρων περιοχών της Ισπανίας με το έντεχνο ύφος. Έξι από αυτά έχουν μεταγραφεί για πιάνο και βιολί (“El Pano Moruno” [To μαυριτανικό σεντόνι], “Asturiana”, “Jota” [χορός με καστανιέτες], “Nana” [«Νανούρισμα»], “Canciόn” [«Τραγούδι»] και “Polo”).
"Γεννήθηκα στη Λετονία, σπούδασα στη Ρωσία, μετανάστευσα στο Ισραήλ. Ζω στο Βέλγιο,η σύζυγός μου είναι Ιταλίδα,τα τέσσερα παιδιά μου γεννήθηκαν σε διαφορετικά μέρη. Παίζω με ιταλικό βιολοντσέλο, γαλλικά δοξάρια και γερμανικές χορδές.Οδηγώ γιαπωνέζικο αυτοκίνητο,φοράω ελβετικό ρολόι και ινδικό φυλαχτό στο λαιμό και αισθάνομαιπατρίδα μου κάθε τόπο όπου οιάνθρωποι εκτιμούν και απολαμβάνουν την κλασική μουσική"
Με τις παραπάνω φράσεις ο Μίσα Μάισκι αυτοπροσδιορίζεται ως πολίτης του κόσμου Διαβάστε περισσότερα
Βιογραφικά
Γεννημένος το 1948 στη Ρίγα της Λετονίας, ο Μίσα Μάισκι πήρε τα πρώτα μαθήματα μουσικής στη γενέτειρά του. Το 1962 έγινε δεκτός στο Ωδείο του Λένινγκραντ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, βραβεύτηκε στον περίφημο Διεθνή Διαγωνισμό Τσαϊκόφσκι. Στη συνέχεια θήτευσε κοντά στον «θρύλο» του βιολοντσέλου Μστισλάβ Ροστροπόβιτς και επιδίωξε να επεκτείνει την καριέρα του εκτός σοβιετικών συνόρων. Όμως, τα σχέδιά του άργησαν να ευοδωθούν. Στα 21 του συνελήφθη και φυλακίστηκε σε στρατόπεδο εργασίας στην πόλη Γκόρκυ επί 18 μήνες, λόγω της αυτομόλησης της αδελφής του από την Ε.Σ.Σ.Δ. Ο ίδιος χρειάστηκε να περιμένει έως το 1971, για να εγκαταλείψει την Σοβιετική Ένωση, να επαναπατριστεί ακολούθως στο Ισραήλ και να μετεγκατασταθεί εν τέλει στο Βέλγιο.
Έχοντας κερδίσει το 1973 το πρώτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Γκασπάρ Κασαντό (Φλωρεντία), έκανε το ντεμπούτο του, την ίδια χρονιά, στο Κάρνεγκι Χολ, ένα ντεμπούτο που επιβραβεύτηκε μάλιστα με ένα αναπάντεχο δώρο: ένας ανώνυμος θαυμαστής τού προσέφερε ένα βιολοντσέλο Μοντανιάνα του 18ου αιώνα, με το οποίο ο Μάισκυ παίζει μέχρι σήμερα. Το 1974, έγινε μαθητής ενός ακόμη μυθικού τσελίστα, του Γρεγκόρ Πιατιγκόρσκι. Έκτοτε, η πορεία του υπήρξε εντυπωσιακή. Οι μουσικές σκηνές όλου του κόσμου τον υποδέχθηκαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό και μετακλήθηκε σε πολλά φεστιβάλ διεθνούς φήμης.
Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους διευθυντές ορχήστρας (Μπέρνσταϊν, Τζουλίνι, Μέτα, Μούτι, Μάαζελ, Λιβάιν, Ασκενάζι, Σινόπολι, Μπάρενμποϊμ κ.ά.) και με λαμπρούς σολίστ: την Μάρθα Άργκεριχ, τον Ράντου Λούπου, τον Λανγκ Λανγκ, τον Νέλσον Φρέιρε, τον Πίτερ Σέρκιν, τον Γκίντον Κρέμερ, τον Γιούρι Μπασμέτ, τον Βαντίμ Ρεπίν, τον Μαξίμ Βενγκέροφ, τον Τζούλιαν Ράχλιν κ.ά.
Εδώ και 25 χρόνια, έχει λάβει μέρος σε δεκάδες αποκλειστικές ηχογραφήσεις για λογαριασμό της δισκογραφικής εταιρείας Deutsche Grammophon, συμπράττοντας με φημισμένα μουσικά σύνολα (Φιλαρμονικές της Βιέννης, του Βερολίνου και του Ισραήλ, Συμφωνική του Λονδίνου, κ.ά.), πολλές από τις οποίες έχουν τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις. Ο Μίσα Μάισκυ έχει αποσπάσει πέντε φορές το βραβείο “Record Academy Prize” (Ιαπωνία) και τρεις φορές το βραβείο “Echo Deutscher Schallplattenpreis” (Γερμανία). Έχει ακόμη τιμηθεί με το « Grand Prix du Disque » και το « Diapason d’Or » (Γαλλία), ενώ υπήρξε υποψήφιος και για βραβείο Grammy.
Ηχογραφήσεις έχει κάνει επίσης με την κόρη του Λίλυ (γεν. 1987), η οποία άρχισε πιάνο τεσσάρων ετών και υπήρξε μαθήτρια των Λυλ Τιέμπο, Χάγκιτ Κέρμπελ, Όλγκα Μογκιλέφσκι και Βαλέρια Στσερβάνσκι. Συνέχισε τις σπουδές της στη Σχολή Μουσικής Περσέλ με δασκάλους την Ιλάνα Ντέιβιντς και τον Σάιμον Κόλαμ και αργότερα τον Άλαν Βάις, ενώ συμμετείχε σε σεμινάρια τελειοποίησης διάσημων σολίστ όπως οι: Μάρθα Άργκεριχ, Ντμίτρι Μπασκίροφ, Μαριέλ Λαμπέκ, κ.ά. Η νεαρή πιανίστα έχει στο ενεργητικό της συναυλίες και ρεσιτάλ στο Φεστιβάλ Βερμπιέ, το Martha Argerich Project του Λουγκάνο, το Μουσικό Φεστιβάλ του Φράιμπουργκ, τον Μουσικό Φλωρεντινό Μάιο, το Φεστιβάλ Φραντς Λιστ και αλλού. Η Λίλυ Μάισκυ τρέφει μεγάλη αγάπη για τη μουσική δωματίου κι έχει συνεργαστεί με γνωστούς σολίστ όπως, μεταξύ άλλων, ο Ρενό Καπισόν, ο Σεργκέι Κρίλοφ, η Σαντάλ Ζουιγέ, η Ντόρα Σβάρτσμπεργκ κ.ά.
Σαν σήμερα 1 Οκτωβρίου 1903 γεννιέται ο σπουδαίος πιανίστας Vladimir Horowitz
O Βλαντιμίρ Χόροβιτς -Vladimir Horowitz ( 1 Οκτωβρίου 1903- 5 Νοεμβρίου 1989) συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους πιανίστες όλων των εποχών.Τα πρώτα μαθήματά του στο πιάνο τα πήρε από τη μητέρα του.Σπούδασε στο Κονσερβατουάρ της γενέθλιας πόλης του , το Κίεβο,από το 1912 έως το 1919.Δεκαεπτά ετών έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ και για μερικά χρόνια περιόδευε στη Ρωσία αμειβόμενος σε... είδος (ψωμί, βούτυρο και σοκολάτες),λόγω του φοβερού λιμού.
Ο Χόροβιτς υπήρξε ένας από τους πιο αισθαντικούς ερμηνευτές του ρομαντικού ρεπερτορίου, χωρίς όμως να περιφρονεί συνθέτες της εποχής του , όπως ο Προκόφιεφ, ο Καμπαλέφσκι και ο Μπάρμπερ.
Τρία χρόνια πριν από το θάνατό του, ένδοξος και τιμημένος, έδωσε ένα ρεσιτάλ μπροστά στο κοινό της Μόσχας, που τον αποθέωσε.
