Το απόλυτο αυτί

Του Ευάγγελου Ασημακόπουλου

Ένας απρόσμενος καβγάς ξέσπασε πριν λίγες μέρες ανάμεσα σε τέσσερις κοπέλες, απόφοιτες Ωδείων. Η συζήτηση που ξεκίνησε ήρεμα και κατέληξε σε έντονη φιλονικία, περιστρεφόταν γύρω από το ‘απόλυτο μουσικό αυτί’. Συγκεκριμένα η μια εξ αυτών, που είναι και διπλωματούχος βιολιού, ισχυρίστηκε πως οι σπουδαστές της μουσικής που έχουν ‘απόλυτο αυτί’ διαθέτουν μεγαλύτερη μουσικότητα και μουσική αντίληψη από τους άλλους.  Οι υπόλοιπες κοπέλες διαφώνησαν με αυτή την άποψη, οι τόνοι σιγά-σιγά ανέβηκαν, ανταλλάχτηκαν κουβέντες με αιχμές και υπαινιγμούς σε σημείο που η συζήτηση πήρε κάποια στιγμή διαστάσεις έντονης αντιπαράθεσης ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε ατμόσφαιρα μεγάλου εκνευρισμού.

Εμμένοντας η βιολονίστα στην θέση της, επικαλέστηκε το επιχείρημα πως οι Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν κλπ. διέθεταν απόλυτο μουσικό αυτί, γι’ αυτό άλλωστε και άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους στο πάνθεον της μουσικής και κατέληξε πως το απόλυτο αυτί είναι το σημαντικότερο στοιχείο για κάποιον που θα αποφάσιζε να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα και πως ένα σωρό εκτελεστές, δάσκαλοι ή συνθέτες που δεν το διαθέτουν είναι χαμηλότερου επιπέδου μουσικοί από τους άλλους. Το συμπέρασμά της αυτό, έδωσε τροφή για καινούργιες εντάσεις και διαφωνίες με αποκορύφωμα κάποιες προσωπικές επιθέσεις και προσβολές και από τις δυο πλευρές που τελικά χάλασαν τη βραδιά.

Ο απόηχος του καβγά κράτησε κάμποσες ακόμα ημέρες και φαίνεται πως θεώρησαν σκόπιμο να αποταθούν σε μένα μήπως και η δική μου άποψη έδινε κάποια λύση στη διαφωνία τους.
Δεν σκέφτηκα καμιά στιγμή πως ήμουνα το καταλληλότερο πρόσωπο για να δώσω μια σφαιρική και εμπεριστατωμένη απάντηση. Ίσως ένας μουσικός αναλυτής ή ένας μουσικολόγος θα είχε μια εγκυρότερη άποψη από τη δική μου.

Eνα ξεχωριστό χορωδιακόα αφιέρωμα στον συνθέτη Αλέξανδρο Ξένο

απο Ιδιωτική όδό
Πολύ ουσιαστικό ήταν το διήμερο αφιέρωμα στον έλληνα συνθέτη Αλέξανδρο Ξένο (1912-1995)  με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την γέννησή του. 

O Δήμος Μεταμόρφωσης, το Διοικητικό Συμβούλιο της Στέγης Ελληνικών Χορωδιών  & το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι «Μαρσύας», με την επιμέλεια του συνθέτη Νίκου Καριώτη, συνδιοργάνωσαν το διήμερο αφιέρωμα  που πραγματοποιήθηκε το  Σάββατο & την Κυριακή  24-25 Νοεμβρίου 2012 στο Συνεδριακό κέντρο Δήμου Μεταμόρφωσης.

Διαβάστε περισσότερα

"Σαν σήμερα στη μουσική ... " Ελένη Καραΐνδρου "

      Σαν σήμερα 25 Νοεμβρίου 1939 γεννήθηκε η ελληνίδα συνθέτρια,  Ελένη Καραΐνδρου

 

 Ελένη Καραΐνδρου - Η Ωραία Ελένη της μουσικής

Μια κορυφαία μορφή, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τον κόσμο! Η επιτυχία και το ταλέντο της γυρνάει τη γη και χαρίζει σε όλους αριστουργήματα.

Διαβάστε περισσότερα

Διήμερο αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Ξένο Μουσουργό και Αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης με αφετηρία την συμπλήρωση 100 χρόνων από την γέννησή του.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΘΕΜΑ: Διήμερο αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Ξένο Μουσουργό και Αγωνιστή

της Εθνικής Αντίστασης με αφετηρία την συμπλήρωση 100 χρόνων από την γέννησή του.

O Δήμος Μεταμόρφωσης, το Διοικητικό Συμβούλιο της Στέγης Ελληνικών Χορωδιών & το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι «Μαρσύας», έχουν την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να σας προσκαλέσουν στο «Διήμερο αφιέρωμα προς τιμήν του Αλέξανδρου Ξένου Μουσουργού και Αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, με την συμπλήρωση 100 χρόνων από την γέννηση του». Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν το  Σάββατο & την Κυριακή 24-25 Νοεμβρίου 2012 στο Συνεδριακό κέντρο Δήμου Μεταμόρφωσης, (Κτήμα Δηλαβέρη, Λητούς & Κύμης, δίπλα στο Κολυμβητήριο Μεταμόρφωσης).  

Το Πρόγραμμα του Διημέρου έχει ως εξής:

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012, ώρα 19:00

• Παρουσίαση της Ζωής και του Έργου του Αλέξανδρου Ξένου από τον συνθέτη και μαέστρο Ιάκωβο Κονιτόπουλο.
• Προβολή του ντοκιμαντέρ «Η Εποχή των Κενταύρων – Ο Μουσουργός Αλέξανδρος Ξένος» του σκηνοθέτη Λευτέρη Ξανθόπουλου. Η πρώτη μέρα θα κλείσει συζητώντας με το κοινό για τη ζωή & το έργο του Αλέξανδρου Ξένου με ένα σημαντικό πάνελ αποτελούμενο από τους : Θεόδωρο Αντωνίου Συνθέτη, Καθηγητή Πανεπιστημίου και πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών – Ηλία Ανδριόπουλο Συνθέτη & Πρόεδρο της Στέγης Ελληνικών Χορωδιών - Λευτέρη Ξανθόπουλο Σκηνοθέτη,-Ιάκωβο Κονιτόπουλο & Νίκο Καριώτη Συνθέτες-Αλέξανδρο Χαρκιολάκη Μουσικολόγο.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012, ώρα 18:00
 

Συναυλία σε έργα Αλέξανδρου Ξένου, με την συμμετοχή των Μουσικών Συνόλων:

Ανδρική χορωδία Εμπορικής Τράπεζας,

Νεανική Χορωδία και Χορωδία “Ambitus” Λεοντείου Λυκείου Νέας Σμύρνης,

Μικτή χορωδία Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου «Μαρσύας»,

Γυναικείο φωνητικό σύνολο «Έξη» &

Το Τμήμα εγχόρδων της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων.

Με Τιμή

Ο Δήμος Μεταμόρφωσης	Το Δ.Σ. του Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου ΄΄Μαρσύας΄΄	Το Δ.Σ. της Στέγης Ελληνικών Χορωδιών

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ 
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

www.stegi-chorus.gr, www.metamorfosi.gr

210.6375442,6936-773337,6981-386802

Σαν σήμερα στη μουσική... Manuel de Falla.

          Σαν σήμερα 23 Νοεμβρίου  1876  γεννήθηκε ο Ισπανός συνθέτης Μανουέλ ντε Φάλια

                                                                                                    

                                       

   

  

Μανουέλ ντε Φάλια,  Falla Manuel de (Ισπανία, 1876 – Αργεντινή, 1946) Κορυφαίος Ισπανός συνθέτης. Σπούδασε σύνθεση στο Ωδείο της Μαδρίτης με τον Πεδρέλ, που άσκησε μεγάλη επιρροή στο νεαρό συνθέτη υποστηρίζοντας ότι η μουσική ενός έθνους πρέπει να βασίζεται στο παραδοσιακό λαϊκό τραγούδι του. Ο Φάλια ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε και συνδέθηκε φιλικά με τους Ντεμπισί, Ντικά, Ραβέλ και Στραβίνσκι. Το 1922 οργανώνει στη Γρανάδα ένα σημαντικό φεστιβάλ λαϊκής μουσικής.

Η μουσική του, που συνδυάζει τη γαλλική παράδοση και την ισπανική λαϊκή κληρονομιά, τροφοδότησε τη μουσική της πατρίδας του με νέα ζωντάνια. Το ταλέντο του διαφαίνεται στην πρώτη του όπερα «Σύντομη Ζωή». Σπουδαία έργα του είναι επίσης: «Ο Μάγος Έρωτας», «Επτά Ισπανικά Τραγούδια», «Το τρίκωχο καπέλο», «Νύχτες στους κήπους της Ισπανίας» κ.ά.

Σαν σήμερα στη μουσική..." Χοακίν Ροντριγκο" και Μπέντζαμιν Μπρίτεν

Σαν σήμερα 22 Νοεμβρίου  1901 γεννιέται ο Ισπανός συνθέτης Χοακίν Ροντρίγκο.

 

Σαν σήμερα 22 Νοεμβρίου 1913  γεννιέται στο Λόουστοφτ της Αγγλίας ο συνθέτης, μαέστρος και πιανίστας Μπέντζαμιν Μπρίτεν






Διαβάστε περισσσότεραΕΔΩ

Σαν σήμερα στη μουσική..."Αλεξάντερ Μποροντιν"

Σαν σήμερα 12 Νοεμβρίου του 1833 γεννήθηκε ο Ρώσος συνθέτης Aλεξάντερ Μποροντίν

 

Βιογραφικά

Αλεξάντερ Μποροντίν (1833-1887) 

Γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη στις 12 Νοεμβρίου του 1833. Ήταν νόθος γιος ενός Ρώσου πρίγκιπα και απόγονος των αρχαίων βασιλιάδων μιας επαρχίας της Ρωσίας. Πήρε αξιόλογη παιδεία από μικρή ηλικία και έμαθε πολλές γλώσσες.

Encardia - Η πέτρα που χορεύει

"Τα λόγια των τραγουδιών τους, μπορεί να μην τα καταλαβαίνεις, αλλά τα νιώθεις!". Η ταινία παρακολουθεί το ελληνικό μουσικό συγκρότημα encardia που εμπνέεται, δημιουργεί και παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια μουσική παράδοση των Ελληνοφώνων της Κάτω Ιταλίας. Συστηματικά από την ίδρυσή του συγκροτήματος (εδώ και 8 περίπου χρόνια) τα μέλη του, ταξιδεύουν στην Νότια Ιταλία, ερευνώντας και αναδεικνύοντας δύο βασικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που αναπτύχθηκε εκεί: Τα "γκρίκο" και... την ταραντέλλα πίτσικα.


Η ταινία ντοκιμαντέρ «Encardia, η Πέτρα που Χορεύει», που μέχρι σήμερα έχει παρουσιαστεί σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ και ξεχώρισε ανάμεσα σε διεθνείς παραγωγές θα προβάλλεται και επίσημα στους κινηματογράφους. 

 

Το ντοκιμαντέρ «Encardia: Η Πέτρα που Χορεύει», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αγγελου Κοβότσου, γυρίστηκε από το 2010 στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην περιοχή της Grecia Salenitna στην Απουλία και κυρίως στα Ελληνόφωνα χωριά και τις πόλεις της Νότιας Ιταλίας, στη Μήλο στην Αθήνα και σε άλλους τόπους που το συγκρότημα περιοδεύει (Πάτρα, Ναυπακτία κ.ά.). Βραβεύτηκε φέτος, μάλιστα, με το Μεγάλο Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Στην ταινία εμφανίζονται και τραγουδούν όλα τα σημαντικά αλλά και τα ανερχόμενα "αστέρια" της μουσικής σκηνής του Salento, ενώ παρουσιάζονται στο φακό άνθρωποι της πνευματικής ζωής του τόπου που ασχολούνται σήμερα με τη γλώσσα " Grico", ενός αρχαιοελληνικού γλωσσικού ιδιώματος με προσμίξεις ιταλικών λέξεων, που μιλιέται σε περιοχές της Νότιας Ιταλίας μέχρι και σήμερα, αλλά και γενικότερα με την πλούσια πολιτισμική παράδοση της Grecia Salentina, μιας από τις πιο ζωντανές

Μεγάλο βραβείο κοινού Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2012-10-17

Βραβείο και τιμητική διάκριση ΦΕΣΤΙΒΑΛ CINEMA DEL REALE, SPECCHIAL ΙΤΑΛΙΑ 2012

•  «ΓΚΡΙΚΟ», ένα αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα με προσμίξεις ιταλικών λέξεων, που μιλιέται στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα και της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία μέχρι σήμερα. Τα γκρίκο υποχωρούν μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, καθώς τα φτωχά, απομονωμένα και ρημαγμένα χωριά, εντάσσονται στη μεταπολεμική Ιταλική πραγματικότητα. Η χρήση της γλώσσας σήμερα περιορίζεται στους ηλικιωμένους και τείνει να εξαφανιστεί, παρά τις προσπάθειες για την διάσωσή και διδασκαλία της στους νεότερους. Ότι όμως δεν καταφέρνει η εκπαίδευση το καταφέρνουν οι ντόπιοι μουσικοί, παλιοί και νέοι, μέσα από τα τραγούδια και την ποίηση. Αυτοί οι ‘ξεχασμένοι’ πάντα συνόδευαν τις στιγμές της ζωής τους με τραγούδια ερωτικά, εργατικά, μοναδικής αξίας μοιρολόγια, νανουρίσματα, αλλά και την ταραντέλλα πίτσικα.
  Η ταραντέλλα πίτσικα είναι μία ντόπια παραλλαγή του γνωστού ιταλικού χορού, που στην περιοχή απέκτησε μαγικοθρησκευτικές και θεραπευτικές διαστάσεις και ήταν ένας πολιτισμικά κατασκευασμένος εξορκισμός των προβλημάτων που απέρρεαν από τη φτώχια, τη μιζέρια και την εγκατάλειψη της περιοχής του απομονωμένου ιταλικού νότου, μίας από τις πιο φτωχές περιοχές της Ευρώπης. 
  Αυτούς τους ποιητές και μουσικούς συναντούν οι encardia για να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες και τα βιώματά τους και να ξαναφέρουν μπροστά μας αυτό το χαμένο πολιτισμό, συντελώντας έτσι και στη διάσωσή του.

Ποιοι είναι οι encardia

Οι encardia είναι ένα ελληνικό συγκρότημα που εμπνέεται, δημιουργεί και παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια μουσική παράδοση της Κάτω Ιταλίας.

Σαν σήμερα στη μουσική... Ennio Morricone

  

 

                                                                             

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Ο Ennio Morricone γεννήθηκε στης 10 Νοεμβρίου του 1928 στη Ρώμη. Ο πατέρας του ήταν τρομπετίστας σε μια συνοικιακή ορχήστρα σε κλαμπ και μοιραία ο γιος Ένιο έμαθε το ίδιο όργανο. Το 1945 πήρε τα σκήπτρα του από το πατέρα του σαν τρομπετίστας στην ορχήστρα του Κονσταντίνο Φέρι. Όμως ταυτόχρονα σπούδαζε σύνθεση, ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας στο Conservatorio (Ωδείο) di Santa Cecilia, από το οποίο αποφοίτησε το 1956. Τα πρώτα βήματα στο χώρο, αλλά και τις πρώτες του απολαβές, ο Μορικόνε τις απέκτησε με μικρές χαρακτηριστικές συνθέσεις για ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές του δικτύου RAI. Αυτό ήταν και το έναυσμα για τη συνεργασία του με τη δισκογραφική εταιρεία RCA, για λογαριασμό της οποίας κατάφερε μέσα σε 8 χρόνια (1956-1967) να διασκευάσει 500 (!!!) τραγούδια. Συνεργάτες του εκείνη την εποχή έτυχε να είναι και οι Mario Lanza, Paul Anka, Peggy March και Gianni Morandi.

Μια ανεπανάληπτη αθηναϊκή νύχτα με την Λυρική στη Βαρβάκειο!

 

Μια ασυνήθιστη Κυριακή στην οδό Αθηνάς… ο κόσμος είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται από νωρίς στις στοές της Βαρβακείου και η συμμετοχή ξεπέρασε για άλλη μια φορά τις προσδοκίες μας. Τρεις χιλιάδες Αθηναίο γέμισαν ασφυκτικά και τις τρεις είσοδοι στην αγορά και γνωστές άριες από αγαπημένες όπερες, όπως Κουρέας της Σεβίλλης, Τραβιάτα, Κάρμεν, Φάουστ και Μποέμ πλημμύρησαν τον χώρο και τους γύρω δρόμους. Οι σολίστ της Λυρικής έδωσαν το καλύτερο τους εαυτό και το κοινό τους χάρισε το πιο ζεστό του χειροκρότημα. Μελωδίες, Ενθουσιασμός, Θετική Ενέργεια, Χαμόγελα στην πιο απρόσμενη συνάντηση στο πολύπαθο κέντρο της πόλης!
Για την αξέχαστη αυτή βραδιά ευχαριστούμε θερμά την Ένωση Κρεοπωλών Βαρβακείου για την ευγενική φιλοξενία και το Δήμο Αθηναίων για την παραχώρηση της εξέδρας και της παροχής ρεύματος καθώς και για την αμέριστη υποστήριξη.
Κυρίως ευχαριστούμε ειλικρινά τους ανθρώπους της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που με χαρά αποδέχθηκαν την πρόσκλησή μας και αγκάλιασαν τόσο γενναιόδωρα και ανοικτόμυαλα αύτη τη δράση. Και βέβαια τους εξαιρετικούς καλλιτέχνες Διονύση Σούρμπη, Γεωργία Ηλιοπούλου, Χρήστο Λάζο, Κάτια Πάσχου, Μαρία Μητσοπούλου, Πέτρο Σαλάτα, Έλενα Κελεσίδη, Μπάμπη Αλεξανδρόπουλο, Βάσια Ζαχαροπούλου, Αθηνά Καστρινάκη, Στελίνα Αποστολοπούλου, Κατερίνα Κρασσά και Κίρα Λαμπράκη για τις μοναδικές στιγμές που μας χάρισαν!
Το κέντρο της Αθήνας χρειάζεται την αγάπη μας με πράξεις,
κι είμαστε, όπως φάνηκε, τόσοι πολλοί που το αγαπάμε τελικά!
Διαβάστε περισσότερα

"Το ποτάμι" του Κέτιλ Μπγιόρνσταντ

Παρουσίαση στο βιβλίο  του Νορβηγού μουσικού Ketil Bjørnstad 
                                                                           "Το Ποτάμι"
 
Από Εκδόσεις Πόλις
Στο "Ποτάμι", την αυτοτελή συνέχεια της "Λέσχης των Νέων Πιανιστών" (Πόλις, 2009), του νορβηγού μουσικού Κέτιλ Μπγιόρνσταντ παρακολουθούμε έναν νέο άνθρωπο να εξερευνά την ομορφιά, το ύψος της τέχνης, τα πάθη αλλά και τα όρια της συναισθηματικής αντοχής του. Το βιβλίο μιλά για τις ηθικές και πρακτικές επιλογές που όλοι μας καλούμαστε να κάνουμε στη ζωή. Παράλληλα, αποτελεί μια απαράμιλλη λογοτεχνική περιήγηση στον κόσμο της μουσικής, στις απολαύσεις και στα ζοφερά βάθη των μεγάλων κλασικών έργων.

"Ένα βιβλίο που περιγράφει εντυπωσιακά τη μουσική, ένα βιβλίο που μεταφέρει με δυναμισμό την αίσθηση του ενθουσιασμού".
Gabriel Michael Vosgraff, Morgenbladet (Νορβηγία)
"Ένα πραγματικό έπος, με όλη τη σκοτεινή βαρύτητα του χαρακτηρισμού αυτού".
Gerd Elin Stava Sandve, Dagsavisen (Νορβηγία)
"...μια έντονη αναγνωστική εμπειρία... Νιώθεις το βιβλίο να αναπνέει και να σκιρτά στα χέρια σου".
Ole Jacob Hoel, Adresseavisen (Νορβηγία)
"...άξια συνέχεια της "Λέσχης των νέων πιανιστών". Το "Ποτάμι" είναι ένα λογοτέχνημα σοβαρό και ανάλαφρο την ίδια στιγμή".
Politiken (Δανία)
"Όντας κι ο ίδιος μουσικός, ο Ketil Bjοrnstad χτίζει την ιστορία του σταδιακά, με κομψότητα, χρησιμοποιώντας τα ίδια θέματα με διαφορετικούς τρόπους. Για μια ακόμα φορά, ο αναγνώστης παρασύρεται από την ατμοσφαιρική και μουσική του γλώσσα".
Jyllands Posten (Δανία)
"Μια αξιοθαύμαστα επιτυχημένη συνέχεια της "Λέσχης των νέων πιανιστών". Διαβάζεται απνευστί".
Le Monde (Γαλλία)

                                                                                                                      Λίγα βιογραφικά στοιχεία για τον
                                                                                                                                        Ketil Bjørnstad


Γεννημένος στο Όσλο 25 Απριλίου του 1952, ο Ketil Bjørnstad ξεκίνησε να ασχολείται με το κλασικό πιάνο από πολύ νεαρή ηλικία. Στα 16 του κάνει το ντεμπούτο του, παίζοντας το «Τρίτο κοντσέρτο για πιάνο» του Μπέλα Μπάρτοκ με τη φιλαρμονική του Όσλο.
Ο νεαρός πιανίστας δεν θα αργούσε να ανακαλύψει και την τζαζ την οποία μέχρι και σήμερα υπηρετεί συνδυάζοντας την με τις κλασικές του σπουδές. Παράλληλα έρχεται και η συγγραφή, με 20 περίπου βιβλία, που έχει εκδώσει μέχρι σήμερα ξεκινώντας με τη συλλογή ποιημάτων «Alene out» το 1972.

Μπλέκοντας τη μουσική και τα λογοτεχνικά του μυθιστορήματα έχει καταφέρει να κερδίσει κοινό και κριτικούς, οι οποίοι με τη σειρά τους του έχουν απονείμει μεταξύ άλλων το βραβείο Spellenannprisen το 1974 για το «Berget det blå», το Sarpsborg prize το 1978, το Riksmål Society Literature prize το 1988, το γαλλικό βραβείο αναγνωστών «Le prix des lecteurs» για το μυθιστόρημα «To Music» το 2008.

 

"Το ποτάμι", Κέτιλ Μπγιόρνσταντ (Πόλις)
Κριτική
της Σταυρούλας Παπασπύρου από protagon.gr

Σας αρέσει ο Μπραμς; Ο Άξελ Βίντινγκ, κεντρικός ήρωας και αφηγητής στο “Ποτάμι” του Κέτιλ Μπγιόρνσταντ, λατρεύει τον Μπραμς όσο τον Σούμπερτ, τον Μπαχ και τον Μπετόβεν, αλλά τελευταία -βρισκόμαστε στο Όσλο του 1970-  υποκλίνεται και στη μελαγχολική φωνή της Τζόνι Μίτσελ. Είναι μόλις δεκαεννιά χρονών αλλά μια σειρά από απώλειες αγαπημένων του προσώπων τον έχουν μεγαλώσει πριν την ώρα του. Κι ενώ ετοιμάζεται πυρετωδώς υπό τις οδηγίες μιας πολύ απαιτητικής δασκάλας για το ντεμπούτο του ως πιανίστας, ένας μεγάλος, απρόσμενος έρωτας γεννάει μέσα του καινούριες μελωδίες, ολόδικές του, πυροδοτούμενες από τους πιο τολμηρούς αυτοσχεδιασμούς....Πόσα μπορούν ν' αντέξουν οι πλάτες του Άξελ; Και πόσα να περιμένει κανείς από τη μουσική;
Ο 'Αξελ είναι το μυθιστορηματικό alter ego του 60χρονου σήμερα Κέτιλ Μπγιόρνσταντ. Για σολίστ του πιάνου προοριζόταν κι αυτός ο πολυπράγμων νορβηγός. Ντεμπουτάρισε στα 16 του ερμηνεύοντας το τρίτο κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα του Μπάρντοκ, συνέχισε σε Λονδίνο και Παρίσι τις μουσικές του σπουδές και, τελικά, έγινε συγγραφέας και συνθέτης αποκτώντας μάλιστα διεθνή ακτινοβολία στους κόλπους της σύγχρονης τζαζ. Ο Μπγιόρνσταντ έχει πίσω του δεκάδες ηχογραφήσεις στην Universal και την ΕCM, έχει συνεργαστεί με κινηματογραφιστές όπως ο Γκοντάρ και ο Κεν Λόουτς κι έχει δημοσιεύσει γύρω στα τριάντα βιβλία - μυθιστορήματα, ποίηση, δοκίμια, μέχρι βιογραφίες σαν της Λίβ Ούλμαν και του Έντβαρντ Μουνκ. Αν όμως αναγνωρίζω τ' όνομά του, το χρωστάω στην υπέροχη “Λέσχη των νέων πιανιστών” (Πόλις, 2009),  πρώτο μέρος μιάς τριλογίας εμπνευσμένης από τα νεανικά βιώματά του.
Συνέχεια της “Λέσχης...”  είναι το “Ποτάμι” (μετ. Κ. Γλυνιαδάκη). Οχι ότι δεν μπορεί να διαβαστεί ανεξάρτητα -μπορεί. Πιστεύω, εν τούτοις, ότι κάποιος που δεν έχει παρακολουθήσει τις εφηβικές τρικυμίες του Άξελ, που αγνοεί το πώς βρέθηκε να ψήνεται στον πυρετό των μουσικών διαγωνισμών, που δεν έχει εικόνα ούτε της οικογένειάς του, ούτε των φίλων του, ούτε της πρώτης του αγάπης, της νεκρής πια Άνια, διαβάζοντας το “Ποτάμι” θα νιώσει την ανάγκη να τ' ανακαλύψει αναδρομικά. Καλού κακού λοιπόν, πάρτε τα με τη σειρά. Η λιτή πρόζα του Μπγιόρνσναντ μεταδίδει συναισθήματα που κονταροχτυπιούνται χωρίς ποτέ να χάνει τη ροή και την κομψότητά της. Οι αναφορές σε ογκόλιθους της κλασικής μουσικής -συνθέτες, μαέστρους, ερμηνευτές- είναι και πάλι αμέτρητες, αλλά τώρα, ανάμεσά τους, ξεπροβάλλουν και σκηνές από το Γούντστοκ, σαν αντανακλάσεις ενός διαφορετικού κόσμου, πιό ελεύθερου, πιό χαλαρού. Στριμωγμένος ανάμεσα στις απαιτήσεις των υψηλών καλλιτεχνικών του στόχων και στον έρωτά του για μια γυναίκα πολύ μεγαλύτερή του, “με πειραγμένο μυαλό και μπερδεμένη σεξουαλική ζωή”, ο Άξελ κυριεύεται από αμφιβολίες. Γεννιέται τέχνη χωρίς δυστυχία;  Μπορείς να βουτήξεις στο ποτάμι της μουσικής χωρίς να πνιγείς;
Στο δικό του “Ποτάμι” ο  Μπγιόρνσταντ δένει αρμονικά τον εσωτερικό κόσμο του ήρωά του με τις τάσεις της εποχής στην οποία ανδρώνεται -ψυχανάλυση, ροκ, γυναικεία χειραφέτηση-  υπερασπίζεται τη “φιλοσοφία του ασκητή” χωρίς να περιφρονεί τις μικρές χαρές της καθημερινότητας, κι όσο αναγνωρίζει ότι το ταλέντο υποχρεώνει άλλο τόσο κατανοεί τις μάχες που δίνει καθένας μας είτε για να μετριάσει τον πόνο είτε γιά να βρεί μέσα από ποιό μονοπάτι θα εκφραστεί. Ανυπομονώ να διαβάσω και τον τρίτο τόμο!

άλλες κριτικές
http://lesxianagnosisbiblioudegas.blogspot.gr/2012/06/ketil-bjrnstad.html
http://www.bookpress.gr/diabasame/xeni-pezografia/potamibjornstad
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=458256

Δημήτρης Μητρόπουλος

Δ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: "Tο πνευματικό επίτευγμα να γίνει απόλυτη ηθική"!

 

Στην ιστορία της μουσικής είχαμε πάντοτε δύο είδη μαέστρων: Tο μαέστρο- δικτάτορα και τον μαέστρο- σύντροφο. Προσωπικά προτίμησα πάντοτε να ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Πάσχισα να νοιώσω ακόμη και τα σωματικά βάσανα του μουσικού της ορχήστρας. O μουσικός, καρφωμένος στο κάθισμά του, χωρίς άνεση, συχνά χωρίς χώρο, δεν μπορεί ν' ακούση τον ίδιο τον εαυτό του που πνίγεται μέσα στο πανδαιμόνιο της ορχήστρας. Φαντάζεστε τον καλλιτέχνη αυτόν που στερείται την πιο βασική απόλαυσι; Nα μη μπορή δηλαδή ν' ακούη το ίδιο του το παίξιμο; 10.06.1951.-
Εφημ. Ελευθερία Δ. Μητρόπουλος  https://www.facebook.com/photo.php?fbid=4542492916389&set=a.3745631675356.155497.1113198155&type=1&theater

 
Ήταν 2 Νοεμβρίου του 1960. Ο Δημήτρης Μητρόπουλος ανεβαίνει στο πόντιουμ της Σκάλας του Μιλάνου. Ένα χρόνο πριν, όταν υπέστη το δεύτερο καρδιακό επεισόδιο, οι γιατροί του ήταν κατηγορηματικοί όταν του συνέστηναν να εγκαταλείψει τη διεύθυνση ορχήστρας. Η πρόβα στην 3η Συμφωνία του Μάλερ αρχίζει, όμως δεν πρόκειται να τελειώσει. Η καρδιά του Δημήτρη Μητρόπουλου σταματά να χτυπά, ο διάσημος μαέστρος αφήνει την τελευταία του πνοή πάνω στο πόντιουμ. Όπως κάθε μαέστρος, ενδεχομένως θα ευχόταν για τον θάνατό του. 

Διαβάστε περισσότερα

Μουσική είναι...

 Η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών, σε συνεργασία με την Ελληνοαμερικανική Ένωση, το Hellenic American Education Center και το Ωδείο «Μουσικής Πράξης» παρουσιάζει την Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012 στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης την συναυλία 

                                    
 Μουσική Είναι... 

Με αφορμή τα δέκα χρόνια λειτουργίας του, το Ωδείο Μουσικής Πράξης διοργάνωσε τον Ιανουάριο του 2012 Ανοιχτό Εργαστήρι Σύνθεσης. Αντικείμενο του εργαστηρίου που συνεχίζεται και αυτή τη χρονιά είναι, η στιλιστική σύνθεση, (παλαιά μουσική, μπαρόκ, κλασικισμός, ρομαντισμός, Ιμπρεσιονισμός) τα ιδιώματα του 20ού αιώνα, κάθε νέος δρόμος στη σύνθεση, ενορχηστρωτικές τεχνικές για μικρά ή μεγαλύτερα σύνολα, σύγχρονες τεχνικές των οργάνων, καθώς επίσης και ο αξιόπιστος συνδυασμός λόγιας και εμπορικής μουσικής και οτιδήποτε άλλο αφορά αυτό που λέγεται «γράφω μουσική»

Συνθέσεις των μαθητών του εργαστηρίου, που γράφτηκαν, διαμορφώθηκαν ή διορθώθηκαν κατά την διάρκεια των πέντε μηνών διάρκειάς του παρουσιάζονται  στη συναυλία αυτή. Παρουσιάζονται επίσης έργα των διδασκόντων, καθώς και φιλοξενούμενων συνθετών.
Αναλυτικά, θα ακουστούν έργα των: John Howard, Richard Lambert, Θόδωρου Αντωνίου, Αντώνη Αντωνόπουλου, Νικήτα Κίσσονα, Φανής Κοσώνα, Γιώργου Μαλεφάκη, Άννας Μουζάκη, Νίκου Παναγιωτάκη και Αναστάση Φιλιππακόπουλου. Στη συναυλία συμμετέχουν το κουιντέτο ξύλινων πνευστών Αίολος, το σύνολο χάλκινων πνευστών Too…Bass Quintet, οι μουσικοί: Αγγέλικα Παπανικολάου (πιάνο), Θεόφιλος Σωτηριάδης (σαξόφωνο) και η ηθοποιός Μάρω Παπαδοπούλου.

Ελληνοαμερικανική Ένωση > Κέντρο Αθήνας Διεύθυνση: Μασσαλίας 22 Τηλέφωνο: 2103680900  Δευτέρα 05 Νοεμβρίου 2012, ώρες: 20:30

                    Είσοδος ελεύθερη

Κύκλος “Νέοι Δημιουργοί και Αναδημιουργοί” με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Αναδημοσίευση από classicalmusic.gr - η κλασική μουσική στην Ελλάδα

Διττή σημασία έχει για την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών η συναυλία που θα δώσει την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου, στις 8.30, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, καθώς πρόκειται για την εναρκτήρια εκδήλωση του Κύκλου «Νέοι Δημιουργοί και Αναδημιουργοί» και ταυτόχρονα για την πρωτότυπη έκφανση της πολύ ενδιαφέρουσας, συνεργασίας της Ορχήστρας με το ‘Ιδρυμα Ευγενίδου.
Χάρη σ΄αυτή την συνεργασία, εντυπωσιακές εικόνες του ηλιακού μας συστήματος θα προβάλλονται σε βιντεο-οθόνη, συνοδεύοντας την ερμηνεία από την Κ.Ο.Α. του πολυαγαπημένου συμφωνικού αριστουργήματος του Γκούσταβ Χολστ «Οι Πλανήτες».
Με την μουσική διεύθυνση του Νίκου Χαλιάσα,η Ορχήστρα, θα παρουσιάσει, όμως, και το καινούριο έργο  Νέκυια ΙΙΙ που συνέθεσε, κατά δική της παραγγελία, ο συνθέτης Απόστολος Ντάρλας. Και αμέσως μετά θα καλωσορίσει τον 17χρονο κλαρινετίστα Γρηγόρη Βασιλειάδη ως σολίστ στο Κοντσέρτο για κλαρινέτο και ορχήστρα του Καρλ Μαρία Φον Βέμπερ. Στην συναυλία συμμετέχουν η Χορωδία της Ε.Ρ.Τ. με τη διδασκαλία του Δημήτρη Μπουζάνη και η Χορωδία Opus Femina  με τη διδασκαλία της Φάλιας Παπαγιαννοπούλου.
Συνεπής με την πάγια επιθυμία της να προσφέρει βήμα έκφρασης σε νέους ταλαντούχους μουσικούς, η Κ.Ο.Α. επανέφερε στον προγραμματισμό της και φέτος, για δεύτερη συνεχή χρονιά, τον Κύκλο «Νέοι Δημιουργοί και Αναδημιουργοί».
Σ΄αυτούς συγκαταλέγεται και ο συνθέτης Απόστολος Ντάρλας. Το έργο του Νέκυια ΙΙΙ για μεγάλη ορχήστρα, αποτελεί το πιο πρόσφατο από έναν κύκλο είκοσι ενός έργων που εμπνεύστηκε ο  δημιουργός από την ραψωδία λ (την επονομαζόμενη «Νέκυια») της ομηρικής «Οδύσσειας».
Από τα πιο δημοφιλή έργα του Καρλ Μαρία Φον Βέμπερ (1786-1826), το Δεύτερο Κοντσέρτο για κλαρινέτο και ορχήστρα ήταν ένα από τα δύο έργα που συνέθεσε ο Γερμανός μουσουργός, εμπνευσμένος από τον διάσημο κλαρινετίστα και συμπατριώτη του, Χάινριχ Μπέρμαν.