Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Μάθημα γνωριμίας με το τμήμα της Μουσικοκινητικής Αγωγής




Δωρεάν μάθημα γνωριμίας με το τμήμα της Μουσικοκινητικής Αγωγής για την εισαγωγή των παιδιών προσχολικής ηλικίας στον κόσμο της μουσικής.

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014 στις 6.00 μ.μ. στο Τροφώνιο Ωδείο , Μπουφίδου 39 Λιβαδειά, πληροφορίες στο τηλ. 2261087570,6976861410
Υπεύθυνη τμήματος και διδασκαλίας: Μαρία Κουτσοθόδωρου

Το Τροφώνιο Ωδείο συμμετείχε στην εκδήλωση της Αντικαρκινικής Εταιρείας Λιβαδειάς


                                   




 Το Τροφώνιο Ωδείο συμμετείχε στην εκδήλωση της Αντικαρκινικής Εταιρείας 
 (παράρτημα Λιβαδειάς)
" Ιστορική διαδρομή στο κέντρο της πόλης"
 με στάσεις μουσικής
Στη 2η και την 3η στάση στο Θολωτό Κρύας, και στην κεντρική πλατεία έπαιξαν οι καθηγητές του Τροφώνιου Ωδείου τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη"























Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Σαν σήμερα στη μουσική... George Gershwin

Σαν σήμερα 26 Σεπτεμβρίου 1898 γεννήθηκε ο αμερικανός συνθέτης και πιανίστας George Gershwin

.

Ο Τζορτζ Γκέρσουϊν υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς, πιανίστες και συνθέτες που έζησαν στην Αμερική, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε το 1898 στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης. Οι γονείς του ήταν Ρώσσοι μετανάστες από την Αγία Πετρούπολη, με εβραϊκή καταγωγή. Ως παιδί, ο Τζορτζ έδειχνε αποστροφή προς το σχολείο και η συμπεριφορά του χαρακτηριζόταν από έλλειψη πειθαρχίας. Το στενότερο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον δεν είχε σχέσεις με τη μουσική. Παρόλα αυτά, ο νεαρός Γκέρσουϊν έδειξε ενδιαφέρον για την τέχνη της μουσικής από τα παιδικά του χρόνια. 
Διαβάστε περισσότερα 

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Σαν σήμερα στη μουσική...

 ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ γεννήθηκαν οι Dmitri Shostakovich και 
Glenn Gould

25 Σεπτεμβρίου 1906 γεννήθηκε ο Ρώσος συνθέτης Dmitri Shostakovich
Διαβάστε περισσότερα
25 Σεπτεμβρίου 1932 γεννήθηκε ο Καναδός πιανίστας Glenn Gould
Ο Glenn Gould παίζει Dmitri Shostakovich 

Σαν σήμερα στη μουσική... Glenn Gould

                         
           Σαν σήμερα 25 Σεπτεμβρίου 1932 γεννήθηκε ο Καναδός πιανίστας Glenn Gould





«Αν δεν ήμουν πιανίστας, πιθανότατα θα είχα γίνει συγγραφέας», δήλωνε συχνά ο Γκουλντ. Πράγματι, οι συνεντεύξεις και η αρθρογραφία του αποκαλύπτουν έναν διανοούμενο της μουσικής, συχνά αιρετικό, ενίοτε δυσνόητο και πάντα πνευματώδη. Χαρακτηριστικό είναι το παιχνίδι (ορισμένοι βιογράφοι το χαρακτηρίζουν «νεύρωση») με τις διάφορες «περσόνες» που είχε επινοήσει προκειμένου να γράφει ανώνυμα κριτικές για συναυλίες ή να απαντά σε κριτικές άλλων: υπέγραφε συχνά ως ο Γερμανός μουσικολόγος Καρλχάιντς Κλοπβάισερ, άλλοτε ως ο Αμερικανός μουσικοκριτικός Θίοντορ Σλατζ, άλλοτε ως ο Άγγλος μαέστρος Νάιτζελ Τουίτ-Θόρνγουεϊτ.






Γκλεν Χέρμπερτ Γκουλντ (Glenn Herbert Gould, 25 Σεπτεμβρίου 1932 – 4 Οκτωβρίου 1982) ήταν Καναδός πιανίστας, που έγινε ένας από τους πιο διάσημους κλασικούς πιανίστες του 20ου αιώνα. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σολίστ του πιάνου, γνωστός κυρίως μέσα από τις ηχογραφήσεις του. Το 1964 εγκατέλειψε πρόωρα τις δημόσιες εμφανίσεις και συναυλίες, εστιάζοντας το ενδιαφέρον του στις ηχογραφήσεις καθώς και στην παραγωγή ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών μουσικών προγραμμάτων. Σημαντικότερες θεωρούνται οι ερμηνείες του σε έργα του Μπαχ, όπως το καλοσυγκερασμένο κλειδοκύμβαλο και οι Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ.

                               

 ΕΔΩ  "Η μεγαλοφυΐα του- Η ενδότερη ζωή του Γκλεν Γκουλντ"



ΕΔΩ Βιογραφία

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Η σημασία της μουσικής από την παιδική ηλικία

Αποσπάσματα από ομιλία της Φαίης Ρηγοπούλου –Μουσικοπαιδαγωγος 
Αναδημοσίευση από  Paidorama.com 
Σύμφωνα με τη πιο πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Florida, πρόωρα βρέφη που άκουγαν κατά τακτά διαστήματα μουσική ανεξαρτήτως είδους, ανέπτυξαν σημαντικά υψηλότερες διανοητικές και σωματικές ικανότητες από αυτά που μεγάλωσαν κατά τον ίδιο τρόπο αλλά χωρίς να ακούν τη μουσική. 

Η αξία της μουσικής εκπαίδευσης είναι κάτι που έχει αμφισβητηθεί όχι μόνο από γονείς αλλά και από εκπαιδευτικούς, πιο πολύ από οποιαδήποτε άλλο είδος μόρφωσης. Ζώντας σε μια κοινωνία που η βασική απαίτηση και αναγκαιότητα κατά παγκόσμια βάση, είναι η ικανότητα να βγάζουμε χρήματα οι εκάστοτε υπεύθυνοι για την εκπαίδευση των παιδιών μας αλλά και οι ίδιοι οι γονείς πολλές φορές ωθούνται στο να παίρνουν τις ανάλογες αποφάσεις.
 Ο Πλάτωνας έλεγε: «Η εκπαίδευση στη μουσική είναι ανάγκη επιτακτική γιατί περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο ο ρυθμός και η αρμονία επηρεάζουν το ενδότερο κομμάτι του εαυτού μας, και ο καθένας από εμάς θα πρέπει να ξέρει πως να το χαλιναγωγήσει.»



 Πως λοιπόν διαβρώθηκε τόσο πολύ αυτή η θεωρία με το πέρασμα των καιρών; Η ιδέα της μουσικής εκπαίδευσης από μόνη της είναι καλή. Λίγοι θα έλεγαν ότι δεν θα ήθελαν τα παιδιά τους να ξέρουν κάτι από μουσική. Μα στην ουσία σαν προτεραιότητα, η μουσική εκπαίδευση δεν είναι στη κορυφή των προτιμήσεων όταν οι γονείς βάλλονται από τα πρέπει της σύγχρονης κοινωνίας. Γιατί η μουσική θα πρέπει να έχει την ίδια θέση στην σχολική εκπαίδευση όπως τα Ελληνικά, τα Μαθηματικά και οι υπόλοιπες επιστήμες και ακόμα πιο πολύ θα πρέπει να κατέχει βασική θέση στην πρώιμη εκπαίδευση των παιδιών, να αρχίζει δηλαδή από την προπαιδεία; Κατ' αρχήν θα πρέπει να εκπαιδευτούν οι γονείς, ώστε να πιστέψουν και οι ίδιοι για την αξία και την προτεραιότητα αυτής της βασικής τέχνης
 Μέσα από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, αποδεικνύεται ότι τα παιδιά που μαθαίνουν από πολύ μικρά μουσική, μαθαίνουν ευκολότερα στο σχολείο. Γίνονται καλύτεροι ακροατές και συγκεντρώνονται πιο εύκολα. Σε μελέτη που έγινε πάνω σε ένα ποσοστό μαθητών Γυμνασίου στη Καλιφόρνια αποδείχτηκε ότι οι μαθητές που είχαν παιδεία στη μουσική ήταν πιο σωστοί στην οργάνωση της σκέψης τους και στη νοητική τους ευελιξία. Τα παιδιά που μαθαίνουν από νωρίς κάποιο μουσικό όργανο αναπτύσσουν γρηγορότερα της φυσικές, πνευματικές, συναισθηματικές και κοινωνικές τους δεξιότητες. «Η γνώση μουσικού οργάνου αυξάνει την συνεργατικότητα, την αυτοσυγκέντρωση, το μνημονικό, την ικανότητα στην ομιλία, την όραση και την ακοή. To τελικό μας συμπέρασμα είναι ότι η μουσική εκπαίδευση αναπτύσσει τις ικανότητες του εγκεφάλου και ολόκληρου του νευρομυικού μας συστήματος.» (University of Medicine, San Francisco, Dr Frank.R.Wilson).

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Η συμβολή της μουσικής στην ανάπτυξη του εγκεφάλου

Πολλές σύγχρονες επιστημονικές εργασίες έχουν πλέον αποδείξει ότι η μουσική εκπαίδευση και η μουσική ακρόαση συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη των ανώτερων εγκεφαλικών-γνωστικών λειτουργιών αλλά και γενικότερα στη φυσική, συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη των ατόμων.

Άρα η ενασχόληση με τη μουσική, και ιδιαίτερα η συστηματική μουσική εκπαίδευση, δεν έχει νόημα μόνο όσον αφορά την ανάπτυξη μουσικών δεξιοτήτων αλλά ενισχύει την ανάπτυξη και τη διαφοροποίηση των λειτουργιών του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η ενασχόληση με τη μουσική προάγει την περαιτέρω ανάπτυξη του όγκου του εγκεφάλου αλλά και της παρεγκεφαλίδας, με αποτέλεσμα βελτίωση του συντονισμού κινήσεων και της μνήμης. Σημαντική διαφορά παρουσιάζεται ως προς την ποσότητα της φαιάς ουσίας στον εγκέφαλο σε άτομα που είχαν εμπλακεί σε συστηματικές μουσικές δραστηριότητες από πολύ μικρή ηλικία σε σχέση με άτομα που δεν ασχολήθηκαν με τη μουσική. Επίσης, το νευρικό νήμα (corpus callosum) που συνδέει το αριστερό με το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, και η λειτουργία του, σχετίζεται με τη συνεργασία των δύο ημισφαιρίων και είναι κατά 15-20% μεγαλύτερο στους μουσικούς έναντι των μη μουσικών. Πολλά επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η πρώιμη μουσική εκπαίδευση συμβάλλει στην ενδυνάμωση και ταχύτερη λειτουργία των εγκεφαλικών νευρώνων και τη γενικότερη αισθητικο-κινητική ανάπτυξη του εγκεφάλου. Αποτέλεσμα, λοιπόν, της συστηματικής ενασχόλησης με τη μουσική είναι η περαιτέρω ανάπτυξη της ικανότητας ομιλίας, η ενίσχυση της οπτικής αντίληψης, η βελτίωση της ακουστικής αντίληψης και του συντονισμού κινήσεων.


Εχει βρεθεί ότι η ακρόαση της μουσικής του Mozart (βλ. σονάτα Κ.448 για δύο πιάνα) μπορεί να βελτιώνει τη γνωστική ικανότητα των μαθητών (το περίφημο Mozart Effect), τη μνήμη αλλά και άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες όπως είναι η προσωρινή χωρική αντίληψη (spatial-temporal reasoning) και η χωρική απεικονιστική αντίληψη (spatial-recognition reasoning).






 Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ακρόαση της μουσικής του Mozart ενισχύει την ικανότητα αντίληψης χωρο-χρονικών παραμέτρων και ανώτερων, μαθηματικής φύσης, εγκεφαλικών λειτουργιών. Εχει επίσης αποδειχτεί ότι οι μαθητές που διαθέτουν πρώιμη μουσική παιδεία παρουσιάζουν αξιοσημείωτα καλύτερη επίδοση στο σχολείο και εμφανίζουν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση. Ακόμη, τα παιδιά που συμμετέχουν σε ορχήστρες ή χορωδίες μαθαίνουν να συνεργάζονται, γίνονται κοινωνικότερα και αποδίδουν καλύτερα σε επίπεδο συλλογικών δραστηριοτήτων σε σχέση με παιδιά που δεν συμμετέχουν σε μουσικές δραστηριότητες.

Η σύγχρονη νευρο-επιστήμη (cognitive neuroscience) αποδεικνύει σήμερα αυτό το οποίο οι αρχαίοι Ελληνες γνώριζαν εμπειρικά, δηλ. ότι η μουσική εκπαίδευση και ακρόαση δεν καλλιεργεί μόνο τις καθαρά μουσικές δεξιότητες αλλά βελτιώνει και προάγει πολλαπλές δεξιοτήτες. Δεν ήταν τυχαίο, λοιπόν, ότι οι αρχαίοι Ελληνες τοποθετούσαν τη μουσική στον κορμό της παιδείας, αφού θεωρούσαν ότι η ιδανική παιδεία πρέπει να περιλαμβάνει μουσική για τον Νου και φυσική άσκηση για το Σώμα.

Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ, καρδιολόγος, Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, συνθέτης