Η πολιτική της μουσικής

Ο διάσημος πιανίστας και μαέστρος Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ εξιστορεί τη ζωή του και αναλύει τις απόψεις του για την ανάγκη αραβοϊσραηλινής συνύπαρξης, που τον έφεραν σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ

Ο μικρός Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ παίζει πιάνο στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Μότσαρτ, στο Σάλτσμπουργκ. Φωτογραφία του 1952

της Ισμας Τουλάτου

«Ο εντεκάχρονος Μπάρενμποϊμ είναι φαινόμενο». Με τη φράση αυτή που έγραψε σε μια κόλλα χαρτί το καλοκαίρι του 1954 στο Σάλτσμπουργκ, ο αρχιμουσικός Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ έμελλε να συμβάλει αποφασιστικά στη μετεξέλιξη ενός προικισμένου παιδιού σε έναν από τους διασημότερους πιανίστες και διευθυντές ορχήστρας της γενιάς του. Η επιστολή αυτή συνοδεύθηκε από μια πρόσκληση του Φουρτβένγκλερ στον μικρό Μπάρενμποϊμ να συμπράξει με την περίφημη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου. Ωστόσο οι γονείς του αρνήθηκαν καθώς πίστευαν πως, μετά τις ναζιστικές φρικαλεότητες, ήταν ακόμη πολύ νωρίς για μια εβραϊκή οικογένεια να ταξιδέψει από το Ισραήλ στη Γερμανία. Η άρνηση αυτή στάθηκε ένα από τα πρώτα ερεθίσματα της πολιτικής σκέψης του Μπάρενμποϊμ.

«Πάντα μου προκαλούσε σύγχυση το γεγονός ότι εκείνη την περίοδο το Ισραήλ δεν είχε διπλωματικές σχέσεις με τη Γερμανία αλλά είχε με την Αυστρία» γράφει ο διάσημος αργεντινο-ισραηλινός μαέστρος και πιανίστας. «Με κάποιον τρόπο οι Αυστριακοί κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο ότι ήταν θύματα των ναζιστών και του Χίτλερ. Οι Αυστριακοί είναι, πράγματι, οι πιο επιτήδειοι άνθρωποι στον κόσμο: έχουν καταφέρει να κάνουν τον Μπετόβεν Αυστριακό και τον Χίτλερ Γερμανό!».

Το παραπάνω είναι ένα από τα περιστατικά που περιλαμβάνονται στην αυτοβιογραφία του Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ με τίτλο Μια ζωή στη μουσική. Η πρώτη αγγλική έκδοση κυκλοφόρησε το 1991 έχοντας γραφεί στο Μπαϊρόιτ, στο Σικάγο, στο Παρίσι, στη Δρέσδη, στο Λονδίνο, στο Σάλτσμπουργκ, στο Γκστάαντ και στη Βιέννη, τις πόλεις δηλαδή που είχαν ως τότε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη ζωή και στην καριέρα του συγγραφέα. Εντεκα χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε η - γενναία αναθεωρημένη - έκδοση, η οποία συμπεριέλαβε έξι νέα κεφάλαια και η επεξεργασία της έγινε στο Βερολίνο (βάση του Μπάρενμποϊμ από τις αρχές της δεκαετίας του 1990) και στο Σικάγο

Βασίλης Τσαμπρόπουλος & Καμεράτα

30 Μαΐου 2012 20:30 Κεντρική "Σκηνή Στέγη Γραμμάτων και τεχνών"

Ο διεθνούς φήμης πιανίστας, συνθέτης και αρχιμουσικός Βασίλης Τσαμπρόπουλος παρουσιάζει σε πρεμιέρα νέες συνθέσεις του, αναπτύσσοντας ένα δημιουργικό διάλογο με την Καμεράτα Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Ο πιανίστας και συνθέτης, έχοντας έναν ολόκληρο ορχηστρικό κόσμο στο μυαλό του, συνδιαλέγεται με τις κλασικές φόρμες, τη γλώσσα της τζαζ, αλλά και με ελληνικούς τρόπους, προτείνοντας μια νέα, ενδιαφέρουσα αλλά και βαθύτατα προσωπική μουσική γλώσσα. Παρότι ακόμα και σήμερα ερμηνεύει κλασικά δεξιοτεχνικά έργα, ο ίδιος αποποιείται τη δεξιοτεχνία ως κύριο κανάλι έκφρασης.
Ο Tσαμπρόπουλος (γενν. 1966) σε ηλικία δέκα ετών κέρδισε σε ένα διαγωνισμό πιάνου της ΟΥΝΕΣΚΟ. Μετά από σπουδές στην Αθήνα, το Παρίσι, το Σάλτσμπουργκ και τη Νέα Υόρκη (Juilliard), ερμήνευσε έργα με μεγάλες ορχήστρες όπως η Τσεχική Φιλαρμονική Ορχήστρα και η Συμφωνική Ορχήστρα του Χιούστον. Με την ενθάρρυνση του Chick Corea, άρχισε να αυτοσχεδιάζει στα πλαίσια της τζαζ και από τότε ακολούθησε αυτή την παράλληλη πορεία.
Η συνεργασία του με τον μπασίστα Arild Andersen τον έφερε στην ECM το 1999. Μετά από το σόλο άλμπουμ Akroasis, βασισμένο σε βυζαντινούς ύμνους, συνεργάστηκε με τη Γερμανίδα βιολοντσελίστα Anja Lechner, σε ένα ντουέτο που απέφερε τις ηχογραφήσεις Chants, Hymns and Dances (με μουσική του G.l. Gurdjieff) και Melos (2008), τα οποία απέσπασαν εγκωμιαστικά σχόλια διεθνώς.
Στην πιο πρόσφατη δισκογραφική δουλειά του, Τhe Promise, η ενδελεχής διατύπωση, η λεπτότητα και η ακρίβεια του ήχου διαποτίζονται από ποιητική ευαισθησία. Μουσική ήρεμη και ιδιαίτερα ατμοσφαιρική, διαθέτει συγχρόνως αφαιρετική ιδιοσυγκρασία. Αν και η πλειονότητα της μουσικής του βασίζεται σε συνθέσεις, διαθέτει μια σπάνια ευελιξία, σαν να επρόκειτο για μπαλάντες που προέκυψαν από αυθόρμητο αυτοσχεδιασμό. Ο ακροατής καλείται έτσι να ανακαλύψει σταδιακά τη μουσική, να συγκεντρωθεί για να βρει το μονοπάτι του. Εκεί βρίσκεται και η υπόσχεση αυτού του δίσκου, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Reflections for Orchestra
i) The Mirror of the moment / ii) Reflections of the moment / iii) White Vision
Masques
Evening Suite for piano and Orchestra

i) Evening Breeze / ii) Notturno / iii) Monologue / iv) Night Flower

The fiesta
A Dance for Orchestra in 5 steps
i) The Promise / ii) The Gift of Dreams (για σόλο πιάνο)
i) Eclipse / ii) Esmeralda's theme / iii) Fairytale (για πιάνο και ορχήστρα)
i) Hallelujah (για σόλο πιάνο)
i) The Myth (για πιάνο και ορχήστρα)
Σύνθεση & ενορχήστρωση όλων των έργων: Βασίλης Τσαμπρόπουλος

Σύνδεσμοι Το site του Βασίλη Τσαμπρόπουλου  

Πηγή: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

 Δείτε αφιέρωμα από Χρήστο Ζουλιάτη στο good music good life

Νυχτερινές και άλλες μουσικές από την ΚΟΑ

Του  Γ.Σβώλου 
αναδημοσίευση από www.classicalmusic.gr/?p=1092

Μία ακόμη πολύ καλή συναυλία ακούσαμε από την ΚΟΑ τις προάλλες (27/4/2012). Η βραδιά ήταν εντεταγμένη στον κύκλο «Μότσαρτ + 1». Το πρόγραμμα περιλάμβανε την δημοφιλή «Μικρή νυχτερινή μουσική», το «Κοντσέρτο για πιάνο αρ.22» και την «Συμφωνία αρ.36, του Ληντς» του Μότσαρτ, έργα άπαντα γραμμένα στο κλείσιμο του 18^ου αιώνα, ανάμεσα στα οποία ακούστηκε σε παράθεση η «Μικρή νυχτερινή μουσική» (1954) του Ιταλού Λουίτζι Νταλλαπίκολα.  Στις εντυπώσεις από την συναυλία κυριάρχησε η ευχάριστη διαπίστωση ότι η ΚΟΑ μπορεί επιτέλους να παίζει Μότσαρτ πετυχαίνοντας ένα κάθε άλλο παρά συμβιβαστικό αποτέλεσμα. Οι προηγούμενοι καλλιτεχνικοί διευθυντές σπάνια μόνον περιλάμβαναν συνθέσεις του «αγαπημένου των θεών» και, γενικότερα, συνθετών παλαιότερων του Μπετόβεν στα προγράμματα του συνόλου. Αυτό είχε ως αποτελέσματα αφ’ ενός την ελλειπή αντιπροσώπευση ενός σοβαρού κλάσματος του βασικού ρεπερτορίου, αφ’ ετέρου ότι οι μουσικοί της ορχήστρας είχαν ελάχιστες ευκαιρίες να αντλήσουν το αυτονόητο όφελος από την εμπειρία της αναμέτρησης με τις προδιαγραφές εκτέλεσης αυτής της μουσικής. Η συνέπεια αυτού του τελευταίου ήταν φανερή στο ενδημικό έλλειμμα συντονισμού και ακρίβειας που υπονόμευε γενικώς την απόδοση της ΚΟΑ. Αντίστροφα, λοιπόν, φαίνεται ότι άρκεσε μόλις μία καλλιτεχνική περίοδος δουλειάς επάνω στο Μότσαρτ ώστε το σύνολο να αποκτήσει τον εσωτερικά ισορροπημένο, συντονισμένο ήχο που διαθέτει τώρα. Επιπλέον, η συνειδητή καθοδήγηση της διάπλασης των εκτελέσεων αυτών των έργων προς την ιστορική ερμηνευτική καλλιέργησε περαιτέρω την απόδοση των μουσικών.

Λουίτζι Νταλλαπίκολα, Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ

Συναυλία και στο Αρχαίο Θέατρο ύστερα από 20 και πλέον χρόνια

Για πρώτη φορά ύστερα από 20 και πλέον χρόνια ανοίγει τις πύλες του στο κοινό με καλλιτεχνική εκδήλωση το Αρχαίο Θέατρο Δελφών το προσεχές καλοκαίρι. Ο λόγος για την συναυλία με τίτλο 

«Ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς και οι φίλοι του συνθέτες Τισένκο και Βάινμπεργκ» που θα πραγματοποιηθεί στις 7 Ιουλίου στο πλαίσιο του εφετινού προγράμματος εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Βασικός άξονας του προγραμματισμού του 2012, είναι η εξασφάλιση συνεργασιών με πολιτιστικούς φορείς κύρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τη διασφάλιση της ποιότητας των εκδηλώσεων, με ταυτόχρονη συμπίεση των δαπανών. Στο πλαίσιο αυτό, το πρόγραμμα περιλαμβάνει επιστημονικά συμπόσια, μουσικά και θεατρικά εργαστήρια, σεμινάρια αλλά και καλλιτεχνικό πρόγραμμα με εικαστική έκθεση, μουσική και θέατρο.

Συγκεκριμένα, το επιστημονικό εργαστήριο με τίτλο «Πού πάει το Πανεπιστήμιο» (31/5, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών με εισηγητική ομιλία και συντονισμό της Προέδρου του Δ.Σ του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, κυρίας Ελένης Αρβελέρ) αλλά και το συμπόσιο με τίτλο «Το Πανεπιστήμιο στην Ευρώπη: Από την Ακαδημία του Πλάτωνος στην Χάρτα της Μπολόνια» (6-8 Ιουλίου, Δελφοί) διοργανώνονται με την ευκαιρία της 2.400ης επετείου από την Ακαδημία του Πλάτωνα στην Αθήνα (388-387 π.Χ).

Στους Δελφούς, εξάλλου, εγκαινιάζεται στις 6 Ιουλίου η έκθεση «Οπυ Ζούνη: Τελευταία πινελιά-Το εργαστήρι της» . Στο θέατρο «Φρύνιχος», το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης θα παρουσιάσει την ίδια ημέρα τη νέα παραγωγή του έργου του Γκόγκολ «Ο Επιθεωρητής» ενώ την Κυριακή, 8 Ιουλίου, το Μουσικό Σχολείο Βόλου θα παρουσιάσει το μουσικό αφιέρωμα «Σμύρνη-90 χρόνια μετά».Πηγή

Iστορίες Ελληνικής Μουσικής παράδοση και συνέχεια

Iστορίες Ελληνικής Μουσικής

παράδοση και συνέχεια

Άννα Μουζάκη, μεσόφωνος

Άρης Γραικούσης, πιάνο

Νίκος Νικολόπουλος, φλάουτο

Παναγιώτης Σιωράς, κλαρινέτο

Ευαγγελία Κοζώνη, φωνή

Νίκος Σαρρής, τρομπέτα

Μαρία Στέλλιου, μαντολίνο

Μάρω Φραγκούλη, πιάνο

Έργα των Γιάννη Κωνσταντινίδη, Μιχάλη Βούρτση, Κώστα Χαραλαμπίδη, Πέτρου Πετρίδη, Γιώργου Χατζημιχελάκη, Γεωργίας Καλοδίκη, Γιώργου Κουβαρά, Κωνσταντίνας Πολυχρονοπούλου, Στέλλιου Ιωαννίδη, Nαταλίας Μαυράκη

ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΤΕΝΕΟΥΜ

Αίθουσα συναυλιών “La Divina”

Τετάρτη 9 Μαïου 2012, ώρα 20.30

Μουσική Πρωτομαγιά