"Νόστος" Μουσική ποιητική παράσταση

 

Ο σύλλογος Φίλοι Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς και το Γαλλικό Ινστιτούτο Λιβαδειάς σας προσκαλούν στη μουσική ποιητική παράσταση ΝΟΣΤΟΣ.

Το Σάββατο 31 Μαρτίου 2012 και ώρα 8.00 μμ., στο Θολωτό Κρύας.

Η ΠΗΓΗ - Ο ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ - Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ - Ο ΕΡΩΤΑΣ - TΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ - ΕΠΑΡΣΗ - Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Θα ακουστούν αποσπάσματα από έργα των Ν. Κααντζάκη, Τ. Λειβαδίτη, Κικής Δημουλά, Οδ. Ελύτη, Αντρέι Ταρκόφσκυ με τους ήχους έργων μεγάλων μουσουργών: J. S. Bach, L. Van Beethoven, J. Brahms, Γιάννη Κωνσταντινίδη, Claude Debussy, Maurice Ravel.

ΠΙΑΝΟ: Φιλιώ Στάμου 

Συμμετοχή: Φωτεινή Τριανταφύλλου

ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ: Πόπη Αδαμάκη – Βαγγέλης Γούπιος
 

‎"Η νοσταλγία είναι ένα ολοκληρωτικό απόλυτα συναίσθημα. Για να το πούμε αλλιώς, μπορεί κανείς να νιώθει νοσταλγία μένοντας στη χώρα του, δίπλα στους δικούς του. Παρά την ύπαρξη ενός ευτυχισμένου σπιτιού, μιας ευτυχισμένης οικογένειας, ο άνθρωπος μπορεί να υποφέρει από νοσταλγία, απλά και μόνο επειδή νιώθει ότι η ψυχή του είναι περιορισμένη, ότι δεν μπορεί ν’ απλωθεί όπως θα το ήθελε. Η νοσταλγία είναι αυτή η αδυναμία μπροστά στον κόσμο, αυτός ο πόνος να μην μπορείς να μεταδώσεις την πνευματικότητά σου στους άλλους ανθρώπους. Πρέπει ο άνθρωπος να πιστέψει στις πηγές του, στις ρίζες του. Να ξέρει από που ερχόμαστε, που πάμε, γιατί ζούμε. Δηλαδή να νοιώσει βαθιά εξάρτηση απέναντι στο Δημιουργό του. Αλλιώς, αν η σκέψη για το δημιουργό μας ξεφύγει, ο άνθρωπος γίνεται ζώο. Ο μοναδικός χαρακτηρισμός του ανθρώπου είναι το αίσθημά του της εξάρτησης, αυτή η ελευθερία που του δίνεται να νιώθει τον εαυτό του εξαρτημένο. Αυτή η αίσθηση είναι ο δρόμος της πνευματικότητας. Η τύχη του ανθρώπου συνίσταται στο να αναπτύσσει ακούραστα αυτό το δρόμο προς την πνευματικότητα. Η εξάρτηση είναι η μόνη ευκαιρία του ανθρώπου, γιατί η πίστη στο δημιουργό, η ταπεινή συνείδηση ότι δεν είσαι παρά το δημιούργημα ενός ανώτερου όντος, αυτή η πίστη έχει τη δυνατότητα να σώσει τον κόσμο. Πρέπει να γεμίσει τη ζωή του, από δουλειά, από ανάγκη. Αυτή η σχέση είναι πολύ απλή: μοιάζει μ' αυτήν που ενώνει τα παιδιά με το γονιό. Πρέπει ν' αναγνωρίσεις τη δύναμη, το κύρος του άλλου. Είναι αυτός ο σεβασμός, αυτή η δουλικότητα που δίνει στον άνθρωπο τη δύναμη να βλέπει μέσα του, που τον προικίζει μ' ένα βλέμμα αυτοελέγχου, το βλέμμα της ενατένισης."

~Αντρέι Ταρκόφσκι

περισσότερα στο blog του Συλλόγου >>>