Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΝΘΕΤΡΙΕΣ στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Γυναίκες συνθέτριες, παρουσιάζει αύριο η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής υπό το μόνιμο αρχιμουσικό της Αλέξανδρο Μυράτ στο πλαίσιο μίας ειδικά διαμορφωμένης βραδιάς αφιερωμένης στη Γυναίκα δημιουργό.
(9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009 και ώρα 20.30)

Στη συναυλία θα ακουστούν υπέροχες μελωδίες που φέρουν τις υπογραφές των Γκρασιάν Φινζί, Λιλί Μπουλανζέ, Σεσίλ Σαμινάντ, Κριστίν Μενεσσόν και Λουίζ Φαρρένκ. Πρόκειται για πέντε ταλαντούχες γαλλίδες μουσικούς, προερχόμενες από διαφορετικές εποχές και με διαφορετικό ύφος και στυλ συνθετικής γραφής η καθεμία, οι οποίες κατάφεραν με το έργο τους να επιβληθούν στον ανδροκρατούμενο χώρο της μουσικής σύνθεσης κερδίζοντας ευρεία εκτίμηση και αποδοχή. Αυτές τις γυναίκες τιμά η Καμεράτα ερμηνεύοντας πέντε από τις πιο αντιπροσωπευτικές δημιουργίες τους. Σε ρόλο σολίστ της συναυλίας δύο επίσης σπουδαίες γυναίκες μουσικοί: η σοπράνο Έλσα Λεβή και η Μαρί Σεσίλ Μπουλάρ κλαρινέτο.

Το Κοντσέρτο για κλαρινέτο και έγχορδα μετίτλο "De la terre à la vie" (από τη γη στη ζωή)αποτελεί δημιουργία της γεννημένης το 1945 στη Καζαμπλάνκα, γαλλίδας συνθέτριας Γκρασιάν Φινζί(Graziane Finzi), καθηγήτριας σήμερα, στο Ωδείο του Παρισιού. Γραμμένο το 1979 έπειτα από παραγγελία του Υπουργείου Πολιτισμού της Γαλλίας το Κοντσέρτο αποτελεί σύμφωνα με την ίδια τη Φινζί ένα "ποίημα για κλαρινέτο και έγχορδα" όπου "...το σολιστικό όργανο συμβολίζει τον άνθρωπο που βρίσκεται μπροστά στον κόσμο που τον περιβάλλει, ενώ τα έγχορδα αποδίδουν τη γέννηση, το θάνατο και την αναγέννηση του κόσμου αυτού".

Η Λιλί Μπουλανζέ (Lili Boulanger) της οποίας το έργο Pie Jesu ακολουθεί, αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση μουσικού: γεννημένη το 1893 σε οικογένεια μουσικών (αδερφή της ήταν η Νάντια Μπουλανζέ, μια από τις μεγαλύτερες μουσικοπαιδαγωγούς του 20ου αιώνα), από πολύ νωρίς απέδειξε τις μοναδικές συνθετικές της ικανότητες - υπήρξε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το γαλλικό βραβείο "Prix de Rome" για συνθέτες σε ηλικία 19 χρονών- ωστόσο τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε την οδήγησαν σε πρόωρο θάνατο το 1918. Το Pie Jesu, για υψίφωνο, κουαρτέτο εγχόρδων, άρπα και εκκλησιαστικό όργανο αποτελεί το "κύκνειο άσμα" της. Βασισμένο στον Καθολικό Ύμνο της νεκρώσιμης ακολουθίας, το έργο ολοκληρώθηκε το 1918 λίγο πριν το θάνατό της, όταν η κατάσταση της υγείας της, ήδη σε προχωρημένο στάδιο, δεν της επέτρεπε πλέον να γράφει, με αποτέλεσμα να υπαγορεύσει τη μουσική του έργου στην αδερφή της Νάντια.

Το μελαγχολικό L' anneau d' argent (ασημένιο δαχτυλίδι)για φωνή και πιάνο είναι το πιο δημοφιλές από τα έργα της συνθέτριας και πιανίστα Σεσίλ Σαμινάντ (Cecile Chaminade) (1857-1944). Από τις επιφανέστερες προσωπικότητες της γαλλικής μουσικής η Σεσίλ Σαμινάντ υπήρξε δημιουργός σημαντικότατου αριθμού τραγουδιών αλλά και μικρών κομματιών για πιάνο τα οποία της χάρισαν ευρεία αναγνώριση. Βασισμένο στο ομώνυμο ποίημα της Ροζμόντ Ζεράρ, το L' anneau d' argentείναι έργοτου 1891.

Η καντάτα "Et la lumière dans une buée d' aurore" της γεννημένης το 1957 Κριστίν Μενεσσόν είναι το πιο σύγχρονο κομμάτι της συναυλίας. Προέρχεται από την όπερα Gringo (2001)που έχει βασιστεί στο ομότιτλο γαλλικό διήγημα (1980) του Σατπρέμ(1923-2007) με κεντρικό ήρωα τον Γκρίνκο ένα παιδί που από τα βάθη της ζούγκλας του Αμαζονίου εξερευνά το μυστήριο της ανθρώπινης εξέλιξης.

Η συναυλία ολοκληρώνεται με τη Συμφωνία αρ.3 σε σολ ελάσσονα της πιανίστα και συνθέτριας Λουίζ Φαρένκ (1804-1875), δημιουργού πολλών έργων για πιάνο, μουσική δωματίου, ορχηστρικών κομματιών, τραγουδιών και συμφωνιών. Η Συμφωνία αρ.3 με έκδηλες επιρροές από τον Μπετόβεν και τον Μέντελσον και με εναλλαγές ως προς το ύφος και τη διάθεση, ορμητικά περάσματα, αλλά και σημεία έντονου λυρισμού, αποτελεί αναμφισβήτητα το πιο δημοφιλές έργο της Φαρένκ. Ολοκληρώθηκε το 1847 ενώ η παρουσίασή του δύο χρόνια αργότερα στο Παρίσι στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία.

Η λυρική σοπράνο Έλσα Λεβή άρχισε σπουδές φλάουτου, κλασικού και σύγχρονου χορού σε ηλικία οκτώ ετών. Διαθέτει γερές θεατρικές βάσεις έχοντας αποφοιτήσει από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου του Σαγιό. Από το 1998 έχει εμπλουτίσει το ρεπερτόριό της με πολλούς ρόλους. Έχει ερμηνεύσει την Γαβριέλλα στην Παρισινή ζωή του Όφενμπαχ, τη Σουζάννα στη Διπλή κλίμακα του Τομά και τη Διδώ στο Διδώ και Αινείας του Πέρσελ. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής της στο Κέντρο Λυρικής Εκπαίδευσης της Εθνικής Όπερας του Παρισιού, η Λεβή ερμήνευσε τους ρόλους της Μαρίνας στους Τέσσερις χωρικούς του Ε. Γουόλφ-Φερραρί, της Φιορντιλίτζι στο Έτσι κάνουν όλες του Μότσαρτ, και της Τατιάνας στον Ευγένιο Ονιέγκιν του Τσαϊκόφσκι. Έχει τραγουδήσει επίσης τα Liebeslieder Waltzes του Μπραμς στην ομώνυμη παράσταση που ανέβηκε στο Palais Garnier σε χορογραφία Μπαλανσίν.

Ως σολίστ, έχει δώσει ρεσιτάλ με άριες από τους Γάμους του Φίγκαρο (Σουζάννα), με αποσπάσματα από οπερέτες στο Ενγκιέν, συναυλίες με έργα Ραβέλ και Πουλένκ στη Νίκαια της Γαλλίας και τραγούδια του Φωρέ στην Αίθουσα Κορτό στο Παρίσι, ενώ έχει ερμηνεύσει και τη Λειτουργία της στέψης του Μότσαρτ με την Ορχήστρα Ντιβερτιμέντι. Έχει συνεργαστεί με μεγάλους δασκάλους όπως οι: Alexandrina Milcheva, Ileana Cotrubas, Térésa Berganza και José Van Dam. Επίσης, παρακολούθησε σεμινάρια με τους: Lorraine Nubar και Dalton Baldwin, Rachelle Yakar, Udo Reinemann, και σπούδασε με τους Elly Ameling και Térésa Zylis-Gara. Η Ελσα Λεβή έχει αποσπάσει πολλά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς: α΄ βραβείο στον Ευρωπαϊκό Μουσικό Διαγωνισμό του Μοντιντιέ, α΄βραβείο παμψηφεί της Πόλης του Παρισιού και α΄ βραβείο της Ένωσης Καθηγητών Γαλλικού Τραγουδιού.

Η κλαρινετίστα Μαρί-Σεσίλ Μπουλάρ γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γαλλία, όπου και σπούδασε (Ωδείο Γκρενόμπλ και Εθνικό Ωδείο Παρισιού). Με πολλά βραβεία και διακρίσεις στο βιογραφικό της (Α' Βραβείο Μουσικής Δωματίου και Α' Βραβείο κλαρινέτου στο Εθνικό Ωδείο του Παρισιού, Ανώτατο Δίπλωμα κλαρινέτου και μουσικής δωματίου κ.ά.), έχει εμφανιστεί, ως σολίστ σε πολλές πόλεις του εξωτερικού και σε φεστιβάλ, υπό τη διεύθυνση διακεκριμένων μαέστρων (Μπισκόβ, Ρόζενταλ, Σάντο, Κατάιεβ, σερ Μάρρινερ κ.ά.).

Το 1996 ήρθε στην Ελλάδα συμπράττοντας ως σολίστ με την Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Από το 2001 μέχρι το 2003, ήταν μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και του Μουσικού Συνόλου Νίκος Σκαλκώτας. Από το Σεπτέμβριο του 2003, είναι σολίστ στην Ορχήστρα των Χρωμάτων διατηρώντας τακτική συνεργασία με την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: