O πιανίστας Τίτος Γουβέλης ερμηνεύει το έργο Vexations του Έρικ Σατί σε έναν πιανιστικό μαραθώνιο 15 ωρών, ενώ τη σχέση του έργου με τη βίντεο αρτ αναδεικνύουν οι προβολές βίντεο των Άντυ Γουόρχολ, Μάιντερ Φορτουνέ, Χανς οπ ντε Μπεκ και Καίσαρ Βρεττός σε ένα δεκαήμερο μουσικής και εικαστικών.
Το Beton7, διοργανώνει από τις 10 έως τις 20 Απριλίου 2010, δεκαήμερο μουσικής και εικαστικών με σημείο εκκίνησης την πρώτη πανελλήνια εκτέλεση του έργου Vexations του γάλλου συνθέτη Erik Satie από τον πιανίστα Τίτο Γουβέλη, και την προβολή σειράς βίντεο σύγχρονης τέχνης, διακεκριμένων διεθνώς καλλιτεχνών της visual art, που πλαισιώνουν το μουσικό έργο αναδεικνύοντας τις σχέσεις που αυτό διατηρεί με τα εικαστικά.
Το μοναδικό αυτό μουσικό έργο, αποτελείται από μια σκοτεινή, περίτεχνη και αρμονικά πρωτότυπη μουσική φράση, που σύμφωνα με τις επιταγές του συνθέτη, πρέπει να επαναλαμβάνεται επί 840 φορές, οδηγώντας φυσιολογικά τον πιανίστα σε αλλαγές της ερμηνείας του κατά τη διάρκεια των ωρών. Το μουσικό έργο όντας προάγγελος της εννοιακής τέχνης (conceptual art), έχει στενούς δεσμούς με τα εικαστικά και κυρίως το βίντεο και έχει παρουσιαστεί στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. Η ερμηνεία του Τ. Γουβέλη θα βιντεοσκοπηθεί και θα προβάλλεται κατά τη διάρκεια της έκθεσης, μαζί με τα έργα βίντεο αρτ.
Ο Eric Satie έγραψε το Vexations, το 1893, εμπνευσμένος από τον θυελλώδη έρωτά του με τη Γαλλίδα ζωγράφο Suzanne Valadon, (Σουζάν Βαλαντόν) την πρώτη γυναίκα που έγινε δεκτή στη Société Nationale des Beaux-Arts, ερωμένη, μαθήτρια και μοντέλο των Pierre-Auguste Renoir (Ρενουάρ) και Puvis de Chavanne (Σαβάν), και μητέρα του μεγάλου ζωγράφου της Μονμάρτης, Maurice Utrillo (Ουτρίλο). Ο Satie συνάντησε τη «Biqui», όπως την αποκαλούσε χαϊδευτικά, σε ένα καμπαρέ της Μονμάρτης και η μοιραία σχέση τους θα διαρκέσει μόλις 6 μήνες, αποτελώντας τη μοναδική ερωτική σχέση, που έκανε ποτέ ο συνθέτης. Όταν τον άφησε, ένιωσε σύμφωνα με τα λεγόμενα του, «άδειος, με μια παγερή μοναξιά, που αφήνει ένα απέραντο κενό στο μυαλό και ένα πόνο στην καρδιά». Το έργο αυτό ο συνθέτης δεν το εξέδωσε ποτέ, καθώς παρέμεινε μια προσωπική αυτοτιμωρία.
Το έργο ανακάλυψε ο μεγάλος πρωτοποριακός Αμερικανός συνθέτης John Cage (Τζον Κέιτζ), το 1963, ο οποίος οργάνωσε και συμμετείχε στην ιστορική πρώτη εκτέλεση του Vexations, στο Pocket Theater της Νέας Υόρκης, στις 9 Σεπτεμβρίου 1963.
Το 1963 ήταν χρονιά ορόσημο για τα εικαστικά καθώς ο Nam June Paik, μαθητής του John Cage, απέκτησε τη θρυλική βιντεοκάμερα Sony Portapak, σηματοδοτώντας τη γέννηση της video art. Η μεγάλη περιπέτεια της video art, που σφράγισε το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, συμπορεύεται αρχικά με την πειραματική μουσική στο πλαίσιο ενός γόνιμου πειραματισμού και αναθεώρησης όλων των μορφών της τέχνης.
Vexations και Video Art
Την πρώτη ιστορική εκτέλεση του έργου Vexations, το 1963, παρακολουθεί και ο Andy Warhol (Άντυ Γουόρχολ), ο οποίος εμπνεόμενος από το έργο, δημιουργεί το ιστορικό βίντεό του Sleep, το οποίο θα προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της δεκαήμερης διοργάνωσης.
Ακόμα, θα προβάλλονται και τα βίντεο αρτ:
· "Totem"της Γαλλίδας εικαστικού Maider Fortuné (Μαιντερ Φορτουνέ), το οποίο συντονίζεται με την ατμόσφαιρα και την αισθητική του Vexations, με την επανάληψη και την αργή κίνηση ενός μοτίβου
· Staging Silence του Βέλγου καλλιτέχνη Hans Op de Beeck (Χανς οπ ντε Μπεκ), το οποίο λειτουργεί αντιστικτικά με τον «ωραίο κοιμώμενο» του Andy Warhol μας μεταφέρει στον ποιητικό χώρο και χρόνο του ονείρου και των αναμνήσεων
· Multi-media / Live Art performance από τον Καίσαρ Βρεττό
Η συναυλία και η έκθεση συνοδεύονται από κατάλογο με πλούσιο υλικό τεκμηρίωσης, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Eriκ Satie της Γαλλίας, ενώ κατά τη διάρκεια του δεκαημέρου, ο βασικός κορμός της έκθεσης εμπλουτίζεται και με προβολές video Ελλήνων και ξένων εικαστικών, με performances και βραδιές Dj.
Beton7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου