. Τροφώνιο Ωδείο
▼
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012
Συναυλία- Αφιέρωμα στους W.A.Mozart & L.V. Beethoven
Το Τροφώνιο Ωδείο διοργανώνει Συναυλία - Αφιέρωμα στους μεγάλους κλασικούς
W.A.MOZART & L.V.BEETHOVEN.
Οι μαθητές και οι καθηγητές θα παίξουν έργα τους για πιάνο, βιολί, τσέλο και τραγούδι.
Οι μαθητές και οι καθηγητές θα παίξουν έργα τους για πιάνο, βιολί, τσέλο και τραγούδι.
Θα παρουσιαστεί από μαθήτριες η ζωή και το έργο των μεγάλων συνθετών με παράλληλη προβολή διαφανειών σε powerpoint.
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί το ΣΑΒΒΑΤΟ 28 Ιανουαρίου 2012 και ώρα 7.00μ.μ.στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ωδείου
Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012
ΣΩΜΑ- Σύνθεση επί τόπου
Σάββατο 21 Ιανουαρίου στις 21.30
Aντώνης Aνισέγκος (πιάνο, live electronics) – Θύμιος Aτζακάς (κιθάρες, ούτι)
Η εργασία του ντουέτου επικεντρώνεται στον δημιουργικό συγκερασμό σύνθεσης και αυτοσχεδιασμού, χτίζοντας – και γκρεμίζοντας – τις γέφυρες μεταξύ βιωμένου και ιδεατού ήχου. Kατά τα πέντε τελευταία χρόνια, δίπλα στο ΣΩΜΑ έχουν εμφανιστεί ζωντανά πολλοί εξαιρετικοί μουσικοί - εκπρόσωποι διεθνώς αναγνωρίσιμων μουσικών παραδόσεων, όπως ο Σωκράτης Σινόπουλος (πολίτικη λύρα), ο Ιρανός Βijan Chemirani (tombak), ο Κινέζος Wu Wei (sheng), η Σαβίνα Γιαννάτου (τραγούδι), ο Μιχάλης Σιγανίδης (μπάσο), η Μαρία Θωίδου (τραγούδι) και – πρόσφατα – ο κορυφαίος Γιαπωνέζος αυτοσχεδιαστής Soji Hano (τύμπανα).
ΣΩΜΑ web http://udopia.music-village.gr/?page_id=30
ΣΩΜΑ facebook https://www.facebook.com/group.php?gid=240531725940&;v=wall&ref=ts
ΣΩΜΑ youtube http://www.youtube.com/playlist?list=PL138105797E05A549
Πηγή
Aντώνης Aνισέγκος (πιάνο, live electronics) – Θύμιος Aτζακάς (κιθάρες, ούτι)
Η εργασία του ντουέτου επικεντρώνεται στον δημιουργικό συγκερασμό σύνθεσης και αυτοσχεδιασμού, χτίζοντας – και γκρεμίζοντας – τις γέφυρες μεταξύ βιωμένου και ιδεατού ήχου. Kατά τα πέντε τελευταία χρόνια, δίπλα στο ΣΩΜΑ έχουν εμφανιστεί ζωντανά πολλοί εξαιρετικοί μουσικοί - εκπρόσωποι διεθνώς αναγνωρίσιμων μουσικών παραδόσεων, όπως ο Σωκράτης Σινόπουλος (πολίτικη λύρα), ο Ιρανός Βijan Chemirani (tombak), ο Κινέζος Wu Wei (sheng), η Σαβίνα Γιαννάτου (τραγούδι), ο Μιχάλης Σιγανίδης (μπάσο), η Μαρία Θωίδου (τραγούδι) και – πρόσφατα – ο κορυφαίος Γιαπωνέζος αυτοσχεδιαστής Soji Hano (τύμπανα).
ΣΩΜΑ web http://udopia.music-village.gr/?page_id=30
ΣΩΜΑ facebook https://www.facebook.com/group.php?gid=240531725940&;v=wall&ref=ts
ΣΩΜΑ youtube http://www.youtube.com/playlist?list=PL138105797E05A549
Πηγή
Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012
“Το αθόρυβο πάτημα της αρκούδας”
Νέο έργο, απευθυνόμενο σε παιδιά κάθε ηλικίας, έκανε επιτυχημένη
πρεμιέρα ανήμερα του Αγίου Ιωάννου στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του
Ωνασείου και θα παρουσιάζεται συνεχώς μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου (7/1/12).
Ήταν «Το αθόρυβο πάτημα της αρκούδας», βασισμένο στο
παραμύθι «Η αρκούδα» του Τζον Μπέργκερ, προϊόν σύνθετης, γόνιμης
συνεργασίας ανάμεσα σε πλήθος συντελεστών: τον συνθέτη Γιώργο Κουμεντάκη, την Γεωργία Αλεβιζάκη (επεξεργασία, επιμέλεια, δραματουργική προσαρμογή πρωτοτύπου), τον σκηνοθέτη Άγγελο Φραντζή, τον Coti K. (σύνθεση ήχων) και τον εικαστικό Πέτρο Τουλούδη (βιντεοεγκατάσταση, σκηνικά, κουστούμια). Πρωταγωνιστούσαν ο δημοφιλής ηθοποιός Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και η performer Etten
(Ελένη Τζαβάρα), ενώ, σποραδικά, εμπλέκονταν στην δράση και οι τρεις
επί σκηνής μουσικοί. Το όλο είχε χαρακτήρα μεικτού σκηνικού θεάματος με
θεατρική κυρίως διάσταση, την εκδίπλωση της οποίας συχνά στήριζαν
στοιχεία σύγχρονων πολυμέσων, ήχου και μουσικής. Η τελευταία προσλάμβανε
μορφή ατμοσφαιρικών τραγουδιών με θεατρική φόρτιση, ενίσχυε την αφήγηση
ή αυτονομούνταν σε κανονικά ένθετα επεισόδια που προωθούσαν την δράση.
Δραματουργικά παράσταση ήταν δομημένη με εξαιρετική ευαισθησία και καλές
ισορροπίες. Τεχνικά διέθετε αόρατους αρμούς και έξυπνη χρήση σύγχρονων
τεχνολογιών η αριστοτεχνική εφαρμογή των οποίων συντελούνταν επί τόπου,
σε πραγματικό χρόνο και φανερά, λειτουργώντας ταυτοχρόνως μαγευτικά και
απομαγευτικά! Όσον αφορά στο καθαρά μουσικό μέρος, τα φευγάτα τραγούδια
της Etten εισήγαγαν στην παρακολούθηση αντανακλάσεις από το επικίνδυνο «εδώ και τώρα» του κόσμου των μεγάλων.
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012
Κύκλος Έλληνες Συνθέτες: Περικλής Κούκος Αποσπάσματα από τις όπερες και τα σκηνικά του έργα
Το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη παρουσιάζει στο πλαίσιο του Κύκλου των Ελλήνων Συνθετών, συναυλία – αφιέρωμα στον Περικλή Κούκο με αποσπάσματα από τις όπερες και τα σκηνικά του έργα.
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012 στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος.
Oι όπερες Ο Κονρουά και οι κόπιες του, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας και Μανουέλ Σαλίνας σχηματίζουν ένα είδος τριλογίας που κινείται στο χώρο του φανταστικού και διαπραγματεύεται τις ανέκαθεν πανανθρώπινες αναζητήσεις που αφορούν τη Γέννηση, τη Δημιουργία, τον Έρωτα, αλλά και το κυνήγι της Αθανασίας, την κατάκτηση της Αιωνιότητας.
Η μουσική του Κούκου -σύγχρονη, αλλά και με βαθιές κλασικές ρίζες- σαγηνεύει χάρη στο μεγάλο πλεονέκτημα του συνθέτη, τη μελωδικότητα.
Την εκδήλωση θα προλογίσει ο ίδιος ο συνθέτης.
Συμμετέχουν οι ακόλουθοι καλλιτέχνες:
Μίνα Πολυχρόνου, σοπράνο
Λένια Ζαφειροπούλου, σοπράνο
Αστέριος Πούφτης, βιολοντσέλο
Στέλλα Κούκου, πιάνο
Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012
Ο τοίχος που «παίζει» μουσική!
Αναδημοσίευση από periega.gr
Η Neustadt Kunsthofpassage είναι μια μποέμικη συνοικία στη Δρέσδη της Γερμανίας, γνωστή και ως η «συνοικία των φοιτητών». Οι κάτοικοι ενός κτιρίου της περιοχής είναι, φαίνεται, φανατικοί λάτρεις της μουσικής, αφού αποφάσισαν να «μετατρέψουν» τον εξωτερικό τοίχο της πολυκατοικίας τους σε… ορχήστρα!
Η Neustadt Kunsthofpassage είναι μια μποέμικη συνοικία στη Δρέσδη της Γερμανίας, γνωστή και ως η «συνοικία των φοιτητών». Οι κάτοικοι ενός κτιρίου της περιοχής είναι, φαίνεται, φανατικοί λάτρεις της μουσικής, αφού αποφάσισαν να «μετατρέψουν» τον εξωτερικό τοίχο της πολυκατοικίας τους σε… ορχήστρα!
Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012
Θα παραμείνει η Μουσική στα δημόσια σχολεία;
Στο δίλημμα αυτό κλήθηκε να
απαντήσει το Υπουργείο Παιδείας προκειμένου να επιλέξει ανάμεσα σε δύο
πιλοτικά προγράμματα σπουδών για τον τρόπο που θα διδάσκεται το μάθημα
της Μουσικής στα δημόσια σχολεία.
Στο πρόγραμμα Α΄, το οποίο έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του
Ψηφιακού Σχολείου, η Μουσική προτείνεται να διδάσκεται αποκλειστικά από
εκπαιδευτικούς Μουσικής από την Α΄ τάξη Δημοτικού έως και τη Γ΄
Γυμνασίου.
Στο πρόγραμμα Β΄, όμως, θεωρείται ότι οι εκπαιδευτικοί οποιασδήποτε
ειδικότητας που απλώς επιθυμούν να διδάξουν Μουσική, ακόμη κι αν δεν
έχουν ειδικές γνώσεις, θα μπορούσαν να το τολμήσουν, αρκεί να έχουν για
βοηθό τους ένα δάσκαλο γενικής παιδείας!...
Στο πρόγραμμα Β΄ μάλιστα η Μουσική θα διδάσκεται μόνο εφόσον
επιλεχτεί από το σύλλογο εκπαιδευτικών και απλώς για ένα εξάμηνο, το
οποίο ίσως για ένα μαθητή να είναι και το μοναδικό στη διάρκεια των
υποχρεωτικών σπουδών του αν δε σταθεί αρκετά τυχερός...
Σε συνάντηση εκπαιδευτικών Μουσικής που έγινε πριν τις εορτές στο
Μαράσλειο Διδασκαλείο Αθηνών και παρευρέθησαν οι συγγραφείς της Α΄
Πρότασης αλλά και πολλοί εκπρόσωποι συλλόγων εκπαιδευτικών και Μουσικής
καθώς και οι εμπνευστές της Β’ Πρότασης, οι τελευταίοι προσπάθησαν
ματαίως να καθησυχάσουν τους εξαιρετικά ανήσυχους εκπαιδευτικούς
Μουσικής -καθώς και τη Σχολική τους Σύμβουλο-, προβάλλοντας τη
χρησιμότητα του δικού τους προτεινόμενου πιλοτικού προγράμματος σπουδών.
Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012
Νυχτερινές Εξομολογήσεις
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Χρήστος Ζερμπίνος (ακορντεόν) και ο Μίλτος Λογιάδης (πιάνο) ερμηνεύουν έργα των
Charlie Chaplin, Carlos Gardel, Astor Piazzolla, Luis Bacalov, Dmitri Shostakovitch. Το δεύτερο μέρος της συναυλίας αποτελείται αποκλειστικά από έργα του Μάνου Χατζιδάκι.
Πασίγνωστες μελωδίες όπως οι «Por una Cabeza», «Walzer Nr. 2», «Oblivion», «Eternally», «Il Postino», «Βαλς των Χαμένων Ονείρων», «Πορνογραφία», «Η Μπαλάντα του Ούρι», «Καλυμνιώτικο», «Έλα σε μένα» διασκευάζονται με πρωτότυπο τρόπο για ακορντεόν και πιάνο από τους δύο μουσικούς.
Ο Χρήστος Ζερμπίνος σπούδασε μουσική και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη σύνθεση με Άριστα παμψηφεί, πρώτο βραβείο και χρηματικό έπαθλο στη μνήμη Μάνου Χατζιδάκι. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 άρχισε να χρησιμοποιεί συστηματικά το ακορντεόν ως σολίστ. Με τη διπλή ιδιότητα του συνθέτη και σολίστ έχει συμπράξει με τις ορχήστρες Muchener Kammerorchester, “Sofia Soloists” of chamber Orchestra, Alea III of Boston, Ορχήστρα των Χρωμάτων, Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, «ΚΑΜΕΡΑΤΑ» Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, Ορχήστρα Δωματίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Βόλου, Αθηναϊκή Ορχήστρα Δωματίου, Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και σύνολα Μουσικής Δωματίου. Έργα του έχουν παιχτεί στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
Ο Μίλτος Λογιάδης σπούδασε θεωρητικά και πιάνο στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και Χαλανδρίου, αποσπώντας το πρώτο βραβείο και αριστείο εξαιρετικής επίδοσης. Με υποτροφία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, συνέχισε τις σπουδές του στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου, απ’ όπου αποφοίτησε με διπλώματα διεύθυνσης χορωδίας και ορχήστρας και δίπλωμα Meisterklasse, επιτυγχάνοντας τον υψηλότερο βαθμό που είχε δοθεί ποτέ από την Ακαδημία. Το 1992 επέστρεψε στην Ελλάδα, ύστερα από πρόσκληση του Μάνου Χατζιδάκι, για να συνεργαστεί με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, έχοντας στο ενεργητικό του πολλές συναυλίες και παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εκτός από την Ορχήστρα των Χρωμάτων, έχει διευθύνει επίσης την Ορχήστρα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, την Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου, την Ορχήστρα της Όπερας του Αμβούργου, την Ορχήστρα της Βασιλικής Όπερας της Δανίας, την Ορχήστρα Δωματίου της Βιέννης, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Μονάχου, την Ορχήστρα της Όπερας της Σόφιας, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Πράγας κ.ά. Είναι καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στο μάθημα Διεύθυνσης Ορχήστρας.
Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012, 20:30
Είσοδος ελεύθερη, Θέατρο Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, Μασσαλίας 22
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012
O Mάνος Χατζιδάκις σε μια άγνωστη συνέντευξη (1966)
Αναδημοσίευση από ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ συνέντευξη στον Ρένο Αποστολίδη
Το 1965, όταν πάρθηκε η συνέντευξη, ο Χατζιδάκις ήταν 40 ετών και ο Αποστολίδης 41. Άρα αναφερόμαστε σε δύο νέους ανθρώπους, συνομήλικους, που είχαν ήδη δώσει στίγμα, που ξεχώριζαν με το έργο τους, προκαλώντας το δημόσιο διάλογο. Διαβάζοντας λοιπόν τη συζήτησή τους οδηγήθηκα να ψάξω λίγο τα της πορείας του Χατζιδάκι στο διάστημα που είχε προηγηθεί (1963-65), κάτι που, εν πάση περιπτώσει, επεφύλαξε για μένα μία μικρή έκπληξη (δεν το είχα συνειδητοποιήσει). Διαπίστωσα, δηλαδή, πως εκείνη την περίοδο ο συνθέτης ασχολείτο περισσότερο με την παρουσίαση έργων ελλήνων συναδέλφων του (της λεγόμενης σύγχρονης μουσικής) και λιγότερο με ό,τι θα αποκαλούσαμε καθημερινό τραγούδι (μέσω του οποίου τον γνώρισε κι ο κόσμος). Ρίχνοντας μια ματιά π.χ. στα προγράμματα του Φεστιβάλ Αθηνών 1964 και 1965 εκείνο που βλέπω είναι η αναγραφή του ονόματός του ως διευθυντή της Πειραματικής Ορχήστρας Αθηνών, προτείνοντας έργα των Νίκου Σκαλκώτα («Μικρή Σουίτα για Έγχορδα»), Ιάννη Ξενάκη («Ικέτιδες», «Εόντα», με τη συμμετοχή του κορυφαίου ξενακικού ιάπωνα πιανίστα Yuji Takahashi), Θόδωρου Αντωνίου («Κοντσερτίνο για πιάνο, έγχορδα και κρουστά», «Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα»), Γιώργου Σισιλιάνου («Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα») κ.ά. Παρατηρείται δηλαδή μία μετατόπιση των ενδιαφερόντων του Χατζιδάκι προς την καθαρή μουσική, γεγονός το οποίον επιβεβαιώνεται αν ρίξει κάποιος μια ματιά και στην εργογραφία του http://is.gd/UO5iMy, εκεί όπου θα διαπιστώσει πως το 1963 δεν συνθέτει απολύτως τίποτα, πως το 1964 γράφει δύο σάουντρακ, το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» και τους «Δεκαπέντε Εσπερινούς» (αμφότερα ορχηστρικά), και πως το 1965 καταπιάνεται μόνο με τη «Μυθολογία» (που θα κυκλοφορούσε βεβαίως την επόμενη χρονιά). Βασικά, δηλαδή, και για τρία χρόνια, ο Χατζιδάκις έχει σταματήσει να εκδίδει τραγούδια, κάτι που διαπιστώνεται και προς το τέλος της συνέντευξης από τον έτερο συνομιλητή Κάρολο Παλαιολόγο (Κ.Π.) – στη συζήτηση συμμετείχε και ο Πάρις Τακόπουλος (Π.Τ.).
Ο Χατζιδάκις εκφράζεται με διάθεση πολεμική έναντι του ελαφρού, αλλά και του εντέχνου λαϊκού τραγουδιού (περισώζεται, κάπως, μόνον ο Μίκης Θεοδωράκης), επιθυμώντας να τοποθετήσει τον εαυτό του έξω απ’ αυτή την ομάδα, διατυπώνοντας ορισμένες ελιτίστικες θέσεις, απομειώνοντας τόσο τραγουδοποιούς συναδέλφους του («δεν θεωρώ κανένα νεώτερο άξιο μνείας») και βεβαίως το ελαφρό τραγούδι της εποχής («μπορεί κάθε τόσο ν’ ακούγεται ένα ωραίο τραγουδάκι, αλλά δεν είναι παρά μόνο αυτό»). Η διακαής του επιθυμία να συμπεριληφθεί στη χορεία των σοβαρών συνθετών της εποχής (θεωρεί άξιους, όπως λέει ο ίδιος, τους Παπαϊωάννου, Χρήστου, Σισιλιάνο και Αντωνίου) είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, γεγονός που τον οδηγεί από τη μια μεριά σε εκφραστικές ακρότητες (μιλάει για «εξάμβλωμα», αναφερόμενος στη συνύπαρξη ποίησης και λαϊκού τραγουδιού – μην ξεχνάμε π.χ. πως το «Άξιον Εστί» κυκλοφορούσε ήδη από το ’64) και υπερφίαλες τοποθετήσεις («εγέννησα αυτό που θέλω να λέγεται ελληνικό τραγούδι»), αλλά, από την άλλη, και στην εντυπωσιακή για την εποχή καταδήλωση της αξίας, της σημασίας και της θέσης του Ξενάκη στη σύγχρονη δημιουργία, παίρνοντας θέση, συγχρόνως, και στην αισθητική διαμάχη που καλά κρατούσε ανάμεσα στην Αριστερά και την πεφωτισμένη Δεξιά (καθότι η αφώτιστη είχε άλλα… ενδιαφέροντα, αδιάφορα, δυστυχώς, για τον συνθέτη).
Στο φως για πρώτη φορά σπάνια επιστολή του Μπετόβεν
Τμήμα της εξασέλιδης επιστολής που
εντοπίστηκε πρόσφατα. Είναι εμφανής ο κακός γραφικός χαρακτήρας του
κορυφαίου συνθέτη. (REUTERS/Mathias Broesicke/Dematon Luebeck)
«Ο χαμηλός μισθός και η ασθένειά μου απαιτούν προσπάθειες για να βελτιώσω τη μοίρα μου». Με αυτήν τη φράση ο κορυφαίος γερμανός συνθέτης Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
περιγράφει τη δεινή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το 1823, σε
εξασέλιδη χειρόγραφη επιστολή του, η ύπαρξη της οποίας ήταν γνωστή από
μαρτυρίες, αλλά τώρα εντοπίστηκε και δόθηκε για πρώτη φορά στη
δημοσιότητα.
Απευθύνεται στον ομότεχνό του Φραντς Αντον Στοκχάουζεν ζητώντας
ουσιαστικά τη βοήθειά του για να βρει χορηγούς που θα μπορούσαν να
πληρώσουν προκαταβολικά για τη Missa Solemnis, το σημαντικότατο έργο του
που επρόκειτο τελικά να παρουσιαστεί έναν χρόνο αργότερα, στις 7
Απριλίου 1824, στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Παραπονιέται μάλιστα,
ότι αντιμετωπίζει και προβλήματα όρασης, εκτός από τα προβλήματα
σταδιακά επιδεινούμενης κώφωσης τα οποία ως γνωστόν τον βασάνιζαν επί
χρόνια.
«Γνωρίζαμε ότι ο Μπετόβεν είχε γράψει τη συγκεκριμένη επιστολή,
άρα δεν προκύπτει κάποια νέα πληροφορία. Ομως, οποιοδήποτε αυθεντικό
ντοκουμέντο σχετίζεται με τον Μπετόβεν είναι υψίστης σημασίας. Μπορούμε
να δούμε και τη γραφή του, η οποία ήταν πάντα ακατάστατη, αφού ο πατέρας
του τον έβγαλε πολύ νωρίς από το σχολείο προκειμένου να επικεντρωθεί
στη μουσική» δήλωσε ο παραγωγός μουσικών εκπομπών του BBC Τζον Σάτσετ, συγγραφέας αρκετών βιβλίων για τη ζωή και το έργο του μεγάλου μουσουργού. Η επιστολή κατέληξε στα χέρια της Ρενάτε Βιρτ,
δισεγγονής του Στοκχάουζεν, η οποία είναι και η ίδια καθηγήτρια
μουσικής. Αν έβγαινε στο «σφυρί», εκτιμητές οίκων δημοπρασιών
υπολογίζουν ότι η αξία της θα υπερέβαινε τις 100.000 ευρώ.
Σύντομα το πολύτιμο χειρόγραφο θα εκτεθεί στο κοινό, σε αίθουσα του Ινστιτούτου Μπραμς, στην πόλη Λύμπεκ της βόρειας Γερμανίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από λίγες εβδομάδες βρετανοί γιατροί
δημοσίευσαν έκθεση που αποδεικνύει με ποιόν τρόπο τα προβλήματα ακοής
του Μπετόβεν επηρέασαν το έργο του. Συνδυάζοντας ιστορικά, ιατρικά και
μουσικολογικά στοιχεία, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσο η ακοή του
χειροτέρευε, τόσο περισσότερες νότες και μελωδίες χαμηλού και μεσαίου
ηχητικού φάσματος χρησιμοποιούσε στις συνθέσεις του.
Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012
Το αθόρυβο πάτημα της Αρκούδας
Βασισμένο στο παραμύθι Μια Αρκούδα του John Berger, το νέο έργο του συνθέτη Γιώργου Κουμεντάκη μεταφέρει μικρούς και μεγάλους σε ένα φαντασιακό κόσμο, από τις 7 Ιανουαρίου έως τις 5 Φεβρουαρίου 2012 στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.
Μια μουσική παράσταση, όπου ο ήρωας, -ένας άνθρωπος που λάτρευε τις αρκούδες- έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια τους, για να ανακαλύψει τελικά ότι το ταξίδι προς το «Άλλο», δεν είναι παρά ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Τη μουσική έγραψε ο Γιώργος Κουμεντάκης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες της νεότερης γενιάς, πάνω σε ένα κείμενο του John Berger, του σπουδαίου αυτού Βρετανού τεχνοκριτικού που εδώ μας αποκαλύπτει πόσο καλά κατέχει τα μυστικά της αφήγησης. Το κείμενο στη διαδρομή του για τη σκηνή συμπληρώθηκε από την Γεωργία Αλεβιζάκη. Τα τραγούδια είναι της Etten που ερμηνεύει επί σκηνής, ενώ παράλληλα ενσαρκώνει έναν χαρακτήρα που αλλάζει συνεχώς.
Η εκδήλωση εντάσσεται στον Κύκλο Πορτραίτο συνθέτη Γιώργου Κουμεντάκη.
Είναι πολλά τα έργα του που
βρίσκονται σε διάλογο με τα παραμύθια και τους μύθους, είτε μέσα από την
οικονομία μιας παράστασης, είτε μέσα από ολοκληρωμένα-αυτόνομα μουσικά
έργα. Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμμ (1996) συνομίλησαν με τον κόσμο των κλασικών παραμυθιών μέσα από μια παράσταση που αγαπήθηκε από μικρούς και μεγάλους.
Το αθόρυβο πάτημα της Αρκούδας είναι μια παράσταση που αντλεί το υλικό της από τον κόσμο της λογοτεχνίας και πιο συγκεκριμένα της διηγηματογραφίας που αφηγείται «ένα παραμύθι», θέτοντας πολλά δεδομένα που απελευθερώνουν νέες δυνατότητες διαλόγου για την παρατήρηση του κόσμου και την κατανόηση του εαυτού και του άλλου.
Το εκ πρώτης όψεως αντιφατικό, αθόρυβο πάτημα ενός… θηρίου ιχνηλατεί έναν κόσμο αντιθέσεων, αντιφάσεων, διαφοράς αλλά και ενότητας, προσδοκώντας να φωτίσει κάποιες «άλλες» πλευρές του κόσμου που μας περιβάλλει, μέσα από μια διαρκή συνομιλία με τη μουσική, το λόγο και την εικόνα.
Μακριά από κάθε πνεύμα διδακτισμού, και μέσω της δια-δραστικής εξέλιξης της παράστασης, τα παιδιά ως θεατές και ως συμμέτοχοι διατυπώνουν, αν όχι απαντήσεις, νέα και δημιουργικά ερωτήματα για τους άλλους και τους εαυτούς τους.
Το αθόρυβο πάτημα της Αρκούδας είναι μια παράσταση που αντλεί το υλικό της από τον κόσμο της λογοτεχνίας και πιο συγκεκριμένα της διηγηματογραφίας που αφηγείται «ένα παραμύθι», θέτοντας πολλά δεδομένα που απελευθερώνουν νέες δυνατότητες διαλόγου για την παρατήρηση του κόσμου και την κατανόηση του εαυτού και του άλλου.
Το εκ πρώτης όψεως αντιφατικό, αθόρυβο πάτημα ενός… θηρίου ιχνηλατεί έναν κόσμο αντιθέσεων, αντιφάσεων, διαφοράς αλλά και ενότητας, προσδοκώντας να φωτίσει κάποιες «άλλες» πλευρές του κόσμου που μας περιβάλλει, μέσα από μια διαρκή συνομιλία με τη μουσική, το λόγο και την εικόνα.
Μακριά από κάθε πνεύμα διδακτισμού, και μέσω της δια-δραστικής εξέλιξης της παράστασης, τα παιδιά ως θεατές και ως συμμέτοχοι διατυπώνουν, αν όχι απαντήσεις, νέα και δημιουργικά ερωτήματα για τους άλλους και τους εαυτούς τους.
Αναλυτικά
Διάρκεια:Απογευματινές παραστάσεις για το κοινό (Σάββατα): 7, 14, 21, 28 Ιανουαρίου & 4 Φεβρουαρίου Ώρα έναρξης: 18:00
Πρωινές παραστάσεις για το κοινό (Κυριακές): 8, 15, 22, 29 Ιανουαρίου & 5 Φεβρουαρίου
Ώρα έναρξης: 11:00
Διάρκεια:Απογευματινές παραστάσεις για το κοινό (Σάββατα): 7, 14, 21, 28 Ιανουαρίου & 4 Φεβρουαρίου Ώρα έναρξης: 18:00
Πρωινές παραστάσεις για το κοινό (Κυριακές): 8, 15, 22, 29 Ιανουαρίου & 5 Φεβρουαρίου
Ώρα έναρξης: 11:00
Βασισμένο στο παραμύθι Μια Αρκούδα του John Berger
Μετάφραση: Γιάννης Βαλούρδος
Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης
Σύνθεση ήχων: Coti K.
Σκηνοθεσία: Άγγελος Φραντζής
Βίντεο εγκατάσταση, σκηνικά και κοστούμια: Πέτρος Τουλούδης
Ηθοποιός: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Σύνθεση τραγουδιών, ερμηνεία και performance: Etten
Δραματουργία, επιμέλεια και διασκευή κειμένων: Γεωργία Αλεβιζάκη
Παιδαγωγική επιμέλεια: Παναγιώτης Τσιρίδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Μουσικοί:Κωνσταντίνος Ράπτης: bajan
Guido De Flaviis: σαξόφωνο Γεράσιμος Τσαγκαράκης: κρουστά
Βοηθός σκηνοθέτη: Κάτια Γκουλιώνη
Βοηθός σκηνογράφου: Βάλια Ρασσά
Παραγωγή βίντεο: A and B and S and A (Creative Supervisor: Andreas Diktyopoulos)
Τεχνική επιμέλεια βίντεο εγκατάστασης: Νίκος Πάστρας
Επιμέλεια κίνησης: Εύη Σούλη
http://www.sgt.g
Μετάφραση: Γιάννης Βαλούρδος
Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης
Σύνθεση ήχων: Coti K.
Σκηνοθεσία: Άγγελος Φραντζής
Βίντεο εγκατάσταση, σκηνικά και κοστούμια: Πέτρος Τουλούδης
Ηθοποιός: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Σύνθεση τραγουδιών, ερμηνεία και performance: Etten
Δραματουργία, επιμέλεια και διασκευή κειμένων: Γεωργία Αλεβιζάκη
Παιδαγωγική επιμέλεια: Παναγιώτης Τσιρίδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Μουσικοί:Κωνσταντίνος Ράπτης: bajan
Guido De Flaviis: σαξόφωνο Γεράσιμος Τσαγκαράκης: κρουστά
Βοηθός σκηνοθέτη: Κάτια Γκουλιώνη
Βοηθός σκηνογράφου: Βάλια Ρασσά
Παραγωγή βίντεο: A and B and S and A (Creative Supervisor: Andreas Diktyopoulos)
Τεχνική επιμέλεια βίντεο εγκατάστασης: Νίκος Πάστρας
Επιμέλεια κίνησης: Εύη Σούλη
http://www.sgt.g
Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012
Τριήμερο σεμινάριο με τον διεθνούς φήμης βιολονίστα, Λεωνίδα Καβάκο, από το Ωδείο Μουσικοί Ορίζοντες!
Σεμινάριο Βιολιού και Workshop Μουσικής Δωματίου
Το Σεμινάριο Βιολιού και Workshop Μουσικής Δωματίου διοργανώνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, προσελκύοντας ενεργούς συμμετέχοντες και ακροατές σε πανευρωπαϊκή εμβέλεια.
Οι ημερομηνίες διεξαγωγής είναι 9, 10 και 11 Ιανουαρίου 2012 και η καθημερινή του διάρκεια θα είναι 11:00 π.μ – 5:30 μ.μ.
Ο τόπος διεξαγωγής είναι Αίθουσα του Φ. Σ. Παρνασσός (πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα).
Απευθυνόμενο σε ευρύ φάσμα συμμετεχόντων και ακροατών μεταξύ των οποίων είναι επαγγελματίες μουσικοί, φοιτητές, μαθητές και μουσικόφιλοι, το Σεμινάριο περιλαμβάνει Ενεργούς Συμμετέχοντες- σπουδαστές Ωδείων, Ακαδημιών και Πανεπιστημίων υψηλού επιπέδου από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η καλλιτεχνική δράση του Ωδείου Μουσικοί Ορίζοντες εμπνέει την εμπιστοσύνη, τον ενθουσιασμό και την πίστη στην πνευματική ανάπτυξη της μουσικής παιδείας της σύγχρονης νεολαίας καθώς και του μουσικόφιλου κοινού της Ελλάδας.
Πληροφορίες
Εισιτήρια
Κανονικό 30€ / 3-ήμερο 80€
Φοιτητικό 20€ / 3-ήμερο 50€
Διάθεση: ΩΔΕΙΟ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ
(Από 3 Ιανουαρίου 2012, ώρα 10:00 π.μ.)
Οργάνωση: ΩΔΕΙΟ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ
Αραχώβης 39, Αθήνα 106 81
Τηλ. 210. 3821396 - 210. 3827385
info@mousikoiorizontes.gr
www.mousikoiorizontes.gr
Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012
Σαν σήμερα ... Μνήμη Γιάννη Χρήστου
Γιάννης Χρήστου: Γενάρης του ’26, Γενάρης του ’70, Γενάρης του 21ου
Αντί μνημόσυνου αφιερώματος, η επετειακή σημειολογία της γέννησης μας δίνει την ευκαιρία να αναρωτηθούμε σήμερα για τη σημασία αυτού του μοναδικού δημιουργού και τη συνέχεια του έργου του, σε μια προσπάθεια να ξεκινήσει εκ νέου μια δημιουργική συζήτηση και να λάμψει ένα σύγχρονο ενδιαφέρον γι'αυτήν την ανεκτίμητη παρακαταθήκη που ακόμα κρατάει κλειδωμένη ο χρόνος.
Με τη φροντίδα και την επιμέλεια του Κωστή Ζουλιάτη –μουσικού, ερευνητή και σκηνοθέτη της ταινίας ντοκιμαντέρ 'Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970)', η οποία ολοκληρώνεται αυτό τον καιρό- θα μιλήσουμε για τον Χρήστου, θα κάνουμε ακροάσεις ιδιαίτερων έργων του και προβολές σπάνιων κινηματογραφημένων ντοκουμέντων από παραστάσεις, θα παρακολουθήσουμε σε πρώτη προβολή ένα μικρό απόσπασμα του ντοκιμαντέρ. Και μετά θα ξαναμιλήσουμε...
Σ Υ Ν Ο Ψ Η
Ο Γιάννης Χρήστου (1926-1970) συγκαταλέγεται στις μεγάλες μορφές της μουσικής πρωτοπορίας του 20ου αιώνα, αν και ουσιαστικά αποτελεί σήμερα έναν μεγάλο άγνωστο. Το έργο του χαρακτηρίζεται από σπάνια ενότητα και συνέπεια, τόσο ως προς τις πρωτοποριακές τομές που εισήγαγε στον κόσμο των ήχων και στα καινοτόμα μουσικά συστήματα, όσο και ως προς το φιλοσοφικό του σύμπαν το οποίο εμπνέει και διαπνέει τις συνθέσεις του: ο μύθος, το υπερβατικό, ο μυστικισμός, το αρχέγονο, η τελετουργία, το απρόσιτο, ο πανικός, η υστερία... Ακόμα περισσότερο, κάθε ξεχωριστό έργο του Χρήστου, αναπαριστά ένα αγωνιώδες κάλεσμα αρχέγονων ενστίκτων του Ανθρώπου και απελευθερώνει ένα πλατύ εύρος συναισθημάτων, εξαναγκάζοντας όλους τους κοινωνούς της τέχνης του σε σχεδόν ακραίες αντιδράσεις, αναφορικά με τον ενεργειακό αντίκτυπο που οι εκτελέσεις των έργων του έχουν ανά τον κόσμο. Με τον πρόωρο θάνατό του σε τραγικό δυστύχημα την 8η Ιανουαρίου του 1970, ανήμερα των γενεθλίων του, ο κόσμος της σύγχρονης μουσικής στερείται ένα από τα πλέον συναρπαστικά και προκλητικά ταλέντα του.
Το ντοκιμαντέρ αποπειράται να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα και το ιδιαίτερο πνεύμα αυτού του μεγάλου στοχαστή της τέχνης και να ακολουθήσει τη διαδρομή της σύντομης ζωής του, η οποία ήταν πάντοτε συννυφασμένη με την τέχνη του και την προσφορά του στην ανθρωπότητα και τον πολιτισμό.
Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012
Σαν σήμερα στη Μουσική... "Αλφρεντ Μπρέντελ"
Σαν σήμερα 5 Ιανουαρίου 1931 γεννήθηκε ο πιανίστας Αλφρεντ Μπρέντελ
Δεν
κατάγομαι από οικογένεια μουσικών ή διανοουμένων. Δεν υπήρξα
παιδί-θαύμα. Δεν έχω φωτογραφική μνήμη ούτε παίζω γρηγορότερα από άλλους
ερμηνευτές. Δεν είμαι καλός στην αποστήθιση. Χρειάζομαι
οκτώ ώρες ύπνου. Δεν ακυρώνω συναυλίες από άποψη, παρά μόνο όταν είμαι
πραγματικά άρρωστος. Η καριέρα μου εξελίχθηκε τόσο αργά ώστε να
αισθάνομαι ότι κάτι φταίει είτε με εμένα είτε με τους άλλους ανθρώπους
στον χώρο. Η λογοτεχνία - το διάβασμα και το γράψιμο - όπως και η
ενατένιση της Τέχνης απασχολούν αρκετό από τον χρόνο μου. Το πώς στ'
αλήθεια έμαθα όλα αυτά τα έργα που έχω παίξει, πέρα από το γεγονός ότι
δεν υπήρξα τέλειος σύζυγος και πατέρας, ειλικρινά δεν μπορώ να το
εξηγήσω» δήλωνε κάποτε χαρακτηριστικά... πηγή
Ο Άλφρεντ Μπρέντελ, γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου το 1931 στο Βήζενμπεργκ (Τσεχία),
σπούδασε πιάνο, σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας στην Κροατία και στην
Αυστρία, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός, όταν κέρδισε το 1949 το πρώτο
βραβείο στο Διεθνή Διαγωνισμό Μπουζόνι. Εδώ και μισό αιώνα, υπηρετεί με
ειλικρίνεια και σοβαρότητα τη μουσική. Σε αυτόν οφείλονται σημαντικές
πρωτοβουλίες, όπως η ηχογράφηση των απάντων του Μπετόβεν για πιάνο, η
αποκατάσταση του Σούμπερτ στο πιανιστικό ρεπερτόριο και η καθιέρωση του
κοντσέρτου για πιάνο του Σαίνμπεργκ. Έχει αποσπάσει πολυάριθμα διεθνή
βραβεία και διακρίσεις, αρκετές από τις ηχογραφήσεις του έχουν τιμηθεί
από σημαντικούς θεσμούς παγκοσμίου κύρους, ενώ είναι επίτιμος διδάκτωρ
πολλών αναγνωρισμένων πανεπιστημίων του εξωτερικού και επίτιμο μέλος της
Φιλαρμονικής της Βιέννης. Έχει συμπράξει με σπουδαίους μαέστρους, όπως
οι Αμπάντο, Γιάνσονς, Μαζούρ, Μακέρας, Μάρρινερ, Μπάρενμποϊμ, Ντέιβις, κ.ά., διάσημους λυρικούς τραγουδιστές, αλλά και γνωστά σύνολα μουσικής δωματίου.
Διαβάστε στο ΤΑR ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στον Άλφρεντ Μπρέντελ από την πιανίστα Έφη Αγραφιώτη ΕΔΩ"ΑΛΦΡΕΝΤ ΜΠΡΕΝΤΕΛ in do mineur…"
Διαβάστε στο ΤΑR ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στον Άλφρεντ Μπρέντελ από την πιανίστα Έφη Αγραφιώτη ΕΔΩ"ΑΛΦΡΕΝΤ ΜΠΡΕΝΤΕΛ in do mineur…"
Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012
"Το Μαγικό Βιολί" ΟΠΕΡΑ για… «νεανικά αυτιά»
από 8 Ιανουαρίου έως 7 Απριλίου 2012
Σύνθεση & Μουσική Διεύθυνση Νίκος Ξανθούλης
Συγγραφέας - Στιχουργός Μαριβίτα Γραμματικάκη
Σκηνοθεσία Λένια Γεωργιάδου
Σκηνικά – Κοστούμια Χρυσάνθη Ψαροπούλου
Με την ορχήστρα της Παιδικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Πως είναι μια πολιτεία όπου απαγορεύεται να γελάσεις, να τραγουδήσεις - που δεν επιτρέπονται τα χρώματα, οι νότες και η χαρά…?
Σε μια τέτοια Γκρίζα Πόλη ζούσε ο βασιλιάς που απαγόρευε στους πολίτες του τα πάντα και φυλάκισε ακόμα και την ίδια του την κόρη γιατί τραγούδησε μια μέρα, μαγεμένη από το βιολί ενός τσιγγάνου που μπήκε τυχαία στην πόλη αυτή. Διέταξε, μάλιστα, να φυλακίσουν όλους όσους τραγούδησαν με τον τσιγγάνο και να πετάξουν το βιολί του! Η καρδιά του ήταν τόσο σκληρή που, μέχρι να μαλακώσει, έχασε και το βιολί τη μαγική του δύναμη... Όμως, λίγο πριν ακουστεί η τελευταία νότα, ο βασιλιάς άρχισε να τραγουδάει και τότε, όλα άλλαξαν...
Πρωταγωνιστούν οι : Οράτιος, Πρόκας, Έντυ, Ρόζα και Αμίρ.
Η παράσταση δόθηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο των εκδηλώσεων των Ευρωπαϊκών Ημερών Όπερας, στις 7 και 8 Μαΐου 2011, στο Θέατρο Ολύμπια.
Τιμές εισιτηρίων €25, €20, €15, €10
Προπώληση εισιτηρίων
από τα Ταμεία τoυ ΘΕΑΤΡΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑ, Ακαδημίας 59-61, Αθήνα
Καθημερινά 9.00–21.00
Τηλ. πωλήσεις 210 3662 100, 210 3612 461, 210 3643 725
Ηλεκτρονική προπώληση www.nationalopera.gr
ΟΜΑΔΙΚΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ Τηλ. 210 3711 342
ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΩΝ Τηλ. 210 3711 381 / pr@nationalopera.gr
Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012
Η Καμεράτα με όργανα εποχής
Συναντήσεις ΙΙΙ: ομάδα χορού Griffon / 7η Συμφωνία & Προμηθέας του Beethoven
4-5 Ιανουαρίου 2012 20:30 Κεντρική Σκηνή - ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ(Λεωφόρος Συγγρού 107-109, Αθήνα 11745)
Η Καμεράτα υποδέχεται το 2012 με μια
εντυπωσιακή παραγωγή και μια πρωτιά: για πρώτη φόρα στην Ελλάδα θα
ακούσουμε τη μουσική του Μπετόβεν με τους ορχηστρικούς ήχους των αρχών
του 19ου αι.
Κλασικά όργανα, όμοια με αυτά για τα οποία ο μεγάλος συνθέτης συνέλαβε τη μουσική του, αλλάζουν την ηχητική εντύπωση που έχουμε έως τώρα γι’ αυτόν. Ο συμφωνικός ήχος γίνεται ελαφρύτερος, ενώ η λαμπρότητα και η ένταση των μοντέρνων οργάνων δίνουν τη θέση τους στη διαφάνεια, τη γλυκύτητα και την επιθετικότητα των οργάνων εποχής. Οι αυθεντικοί ήχοι και η πολύτιμη γνώση συνωμοτούν για μια νέα και σύγχρονη μουσική εμπειρία.
Η περίφημη 7η Συμφωνία υποδέχεται τη νέα χρονιά με τη «βακχική της δύναμη» ως «αποθέωση του χορού», σύμφωνα με τον Wagner. Η χαρά, το γέλιο, οι χορευτικοί ρυθμοί και η ασταμάτητη ενέργεια πλαισιώνουν τις πιο αισθαντικές σελίδες του μεγάλου συνθέτη: το περίφημο δεύτερο μέρος της συμφωνίας, Allegretto, σε λα ελάσσονα.
Στη συνέχεια της βραδιάς, η ορχήστρα κατεβαίνει στο pit, αφήνοντας τη σκηνή στην ομάδα χορού Griffon, η οποία σε χορογραφία της Ιωάννας Πορτόλου θα δώσει νέα πνοή στο μπαλέτο Τα πλάσματα του Προμηθέα. Το μπαλέτο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Hoftheater της Βιέννης, το 1801, μετά από παραγγελία του Ναπολιτάνου χορογράφου Salvatore Viganò πάνω σε λιμπρέτο του ίδιου, και είναι εμπνευσμένο από το μύθο του Προμηθέα. Το έργο, το οποίο ο Μπετόβεν αφιέρωσε στην αυτοκράτειρα Μαρία-Θηρεσία, σημείωσε εξαιρετική επιτυχία σε εκείνη την πρώτη του παρουσίαση, φτάνοντας συνολικά τις 29 παραστάσεις. Ο ίδιος ο συνθέτης θεωρούσε τη θυσία του Προμηθέα ως την ύψιστη πράξη ηρωισμού και αυτοθυσίας. Έτσι ίσως εξηγείται η ανακύκλωση του θέματος από το φινάλε του μπαλέτου στο φινάλε της περίφημης Ηρωικής Συμφωνίας.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Κλασικά όργανα, όμοια με αυτά για τα οποία ο μεγάλος συνθέτης συνέλαβε τη μουσική του, αλλάζουν την ηχητική εντύπωση που έχουμε έως τώρα γι’ αυτόν. Ο συμφωνικός ήχος γίνεται ελαφρύτερος, ενώ η λαμπρότητα και η ένταση των μοντέρνων οργάνων δίνουν τη θέση τους στη διαφάνεια, τη γλυκύτητα και την επιθετικότητα των οργάνων εποχής. Οι αυθεντικοί ήχοι και η πολύτιμη γνώση συνωμοτούν για μια νέα και σύγχρονη μουσική εμπειρία.
Η περίφημη 7η Συμφωνία υποδέχεται τη νέα χρονιά με τη «βακχική της δύναμη» ως «αποθέωση του χορού», σύμφωνα με τον Wagner. Η χαρά, το γέλιο, οι χορευτικοί ρυθμοί και η ασταμάτητη ενέργεια πλαισιώνουν τις πιο αισθαντικές σελίδες του μεγάλου συνθέτη: το περίφημο δεύτερο μέρος της συμφωνίας, Allegretto, σε λα ελάσσονα.
Στη συνέχεια της βραδιάς, η ορχήστρα κατεβαίνει στο pit, αφήνοντας τη σκηνή στην ομάδα χορού Griffon, η οποία σε χορογραφία της Ιωάννας Πορτόλου θα δώσει νέα πνοή στο μπαλέτο Τα πλάσματα του Προμηθέα. Το μπαλέτο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Hoftheater της Βιέννης, το 1801, μετά από παραγγελία του Ναπολιτάνου χορογράφου Salvatore Viganò πάνω σε λιμπρέτο του ίδιου, και είναι εμπνευσμένο από το μύθο του Προμηθέα. Το έργο, το οποίο ο Μπετόβεν αφιέρωσε στην αυτοκράτειρα Μαρία-Θηρεσία, σημείωσε εξαιρετική επιτυχία σε εκείνη την πρώτη του παρουσίαση, φτάνοντας συνολικά τις 29 παραστάσεις. Ο ίδιος ο συνθέτης θεωρούσε τη θυσία του Προμηθέα ως την ύψιστη πράξη ηρωισμού και αυτοθυσίας. Έτσι ίσως εξηγείται η ανακύκλωση του θέματος από το φινάλε του μπαλέτου στο φινάλε της περίφημης Ηρωικής Συμφωνίας.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Συμφωνία αρ. 7 σε λα μείζονα, op. 92
Διάλειμμα
Διάλειμμα
Τα πλάσματα του Προμηθέα [Die Geschoepfe des Prometheus], op. 43 - Μπαλέτο
Συμπαραγωγή με την:
Χορογραφία: Ιωάννα Πορτόλου
Ερμηνεύουν: Αιμίλιος Αράπογλου, Τάσος Καραχάλιος, Γιάννης Νικολαΐδης, Διογένης Σκαλτσάς
Βοηθός χορογράφου: Κατερίνα Σκιαδά
Κοστούμια/Σκηνικός χώρος: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Οργάνωση παραγωγής & Επικοινωνία ομάδας: Χριστίνα Πολυχρονιάδου / full house promotionΕυχαριστίες στους: Βασίλη Αναστασίου, Κατερίνα Χατζηαναστασιάδου
Μουσική καθοδήγηση χορευτών: Μάτα Κατσούλη
Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Πέτρου