Καλή Χρονιά με Μελωδία και Αρμονία

Πολλές ευχές από την διεύθυνση και τους καθηγητές του Τροφώνιου Ωδείου για  μια καλύτερη χρονιά γεμάτη από μελωδία και αρμονία.

Φωτογραφίες από τις Χριστουγεννιάτικη Συναυλία

                  
 Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Χριστουγεννιάτικη γιορτή με το τμήμα της μουσικοκινητικής αγωγής

Φωτογραφίες

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

 

Σαν σήμερα στη Μουσική...Τζιάκομο Πουτσίνι

                                          

 

Τζιάκομο Πουτσίνι (1858-1924) : Πρόκειται για τον πιο σημαντικό συνθέτη μελοδράματος της εποχής του και τον πιο σημαντικό ιταλό ρομαντικό συνθέτη του είδους μετά τον Βέρντι. Η πρώτη του σημαντική επιτυχία ήταν η όπερα "Μανόν Λεσκώ" σε ηλικία 35 χρονών. Συνολικά έγραψε δώδεκα όπερες και η τελευταία του όπερα, "Τουραντό", έμεινε μισοτελειωμένη με τον θάνατό του. Η πιο γνωστή του όπερα είναι "Η Μποέμ", μνημείο πάθους και ανθρώπινης λατρείας - επίσης, μουσικής γούστου και απόλυτης ρομαντικής έκφρασης.

Ο Πουτσίνι ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με την όπερα και το έκανε μέσω μίας εντελώς προσωπικής θεώρησης που όριζε ότι η όπερα πρέπει να είναι ο απόλυτος καθρέφτης μίας ζωής γεμάτης πάθη, συναισθηματισμό και ερωτισμό. Είναι από τους πιο ερωτικούς συνθέτες της μουσικής που έχουν υπάρξει. Σε όλα του τα έργα συναντάται το ανθρώπινο πάθος και η ανθρώπινη αδυναμία - με χαρακτήρα σχεδόν "μποέμ" της εποχής - μέσω μίας διάστασης που θα οδηγούσε στο όχι μακρυνό μέλλον στον ρεαλισμό, με μεγάλη εκφραστική δύναμη και παρουσία. Από άποψης τεχνικής θεώρησης δεν προχώρησε σε ιδιαίτερες καλλιτεχνικές ακρότητες όπως άλλες συνθέτες στην εποχή του, όπως π.χ. ο Ντεμπισύ.

Το βασικό του έργο είναι όπερες Τοσκα.Μποέμ, Μαντάμ Μπάτερφλάυ, Τουραντό, Νόρμα, Μανόν Λεσκώ κ.ά., επίσης, Capriccio Sinfonico (για ορχήστρα), μερικά έργα μουσικής δωματίου, μελωδίες και μία λειτουργία.Πηγήartissimo.gr

 διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ 

Άσματος αγώνας..γόνιμος!

Η Νεφέλη Λιούτα με δύο «έντεχνες» μπαλάντες κι ένα δημοτικοφανές τραγούδι και η Κατερίνα Φωτεινάκη με το μελοποιημένο «Ονειρο» του Διονύσιου Σολωμού   ήταν οι μεγάλες νικήτριες των πρώτων Αγώνων Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού

Αναδημοσίευση από elculture.gr

Κείμενο: Βαρβάρα Σαββίδη

Με αφορμή τους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού

Τι είναι τελικά το «Ελληνικό τραγούδι»; Ίσως το να προσπαθήσει να απαντήσει κανείς σε αυτή την ερώτηση να είναι τόσο δύσκολο, όσο το να ορίσουμε την έννοια της Ελληνικότητας..
Στους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού, που διοργάνωσε ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Ελληνικού Σχεδίου, μου έγινε ξεκάθαρο ότι το ελληνικό τραγούδι (οι δέκα συνθέσεις που επιλέχθηκαν για την τελική φάση του διαγωνισμού δηλαδή) ταυτίζεται με τρία στοιχεία. Με τον Μάνο Χατζιδάκι, η επιρροή του οποίου στους νέους συνθέτες και ερμηνευτές ήταν πέρα από προφανής, με τη μελοποίηση σπουδαίων Ελλήνων ποιητών και με την παραδοσιακή μας μουσική, συμπεριλαμβανομένου του ρεμπέτικου. Αυτά είναι πράγματι (κάποια από) τα σημαντικά μουσικά εφόδιά μας, μήπως όμως έχει έρθει ο καιρός να τα πάμε ένα βήμα πιο πέρα;

Τα Χριστούγεννα του Φτωχούλη

Οι καθηγητές του Ωδείου μας Μαρία Πανουργιά (κιθάρα) και Γιώργος Πούλος (λαούτο) συνόδευσαν την Dilek Coc στην εκδήλωση του βιβλιοπωλείου "Σύγχρονη Έκφραση"

 Η Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του βιβλιοπωλείου ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ με θεματική τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥΛΗ πιο φιλόδοξη από κάθε άλλη φορά αντιπαρατέθηκε  με επιτυχία στο κλίμα της μιζέριας και της απογοήτευσης των ημερών.

 Βραδιά μυσταγωγίας  αυτή του Σαββάτου 17/12/11 που χρωματίστηκε από τις ολοζώντανες περιγραφές των κειμένων που είχαν επιλέξει και άψογα διάβασαν όλοι οι φίλοι που συμμετείχαν, ενώ η λυρική και εκφραστική φωνή της Dilek Koc και των μουσικών που τη συνόδευσαν απογείωσε την εκδήλωση. Περισσότερα  Εδώ Σύγχρονη Έκφραση

Το πρόγραμμα του μουσικού μέρους περιελάμβανε:

. Παραδοσιακό Αρμένικο (οργανικό)

 ."'Ηλιος Θεός" του Μιχάλη Νικολούδη (οργανικό)

H  Dilek  Koç μας ταξίδεψε  στα μουσικά αρώματα της Ανατολής, στα σοκάκια της Κωνσταντινούπολης και της Αγιάς Σοφιάς, παρουσιάζοντας αγαπημένα τραγούδια   που έχουν να κάνουν  με την κοινή μουσική παράδοση και με τα κοινά σύγχρονα, λαϊκά και έντεχνα τραγούδια μεταξύ των δύο λαών. Αυτά ήταν:

."Σαν τα μάρμαρα της πόλης"

."Tourna/Turna" Greek Turkish shared musics songs

.Τα κάλαντα των Χριστουγέννων Ικαρίας  

.Θρησκευτικό τραγούδι της Καππαδοκίας

.Baharat, tarçın ve buse "(Μπαχάρι, κανέλλα και φιλί )- Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
 από την ταινία: "Πολίτικη κουζίνα", του Τάσου Μπουλμέτη. Στίχοι: Τάσος Μπουλμέτης

 .Σαν το μετανάστη" του Zulfi Livaneli Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
 .Hiroshima -  του  Zulfu Livaneli  Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

ΝΤΙΛΕΚ ΚΟΤΣ (DILEK KOÇ)

Η Dilek Koç γεννήθηκε στην Αττάλεια της Τουρκίας. Σπούδασε και αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή του πολυτεχνείου της Κων/πολης, και παράλληλα έκανε τα πρώτα βήματά της στη μουσική στην ακαδημία Κωνσταντινούπολης και στο σύλλογο πολιτισμού και τέχνης του Ruhi Su. Συμμετείχε στην χορωδία του μουσικού και στοχαστή Ruhi Su. Ο Ruhi Su έγινε γνωστός και σύμβολο της διανόησης για την επεξεργασία και την παρουσίαση της τουρκικής λαϊκής μουσικής.
Το 1999 εγκαθίσταται στη Θεσσαλονίκη. Εκεί γνωρίζει την Βυζαντινή Μουσική και ξεκινά μαθήματα στο Σύλλογο Βυζαντινής Μουσικής «Ρωμανός Ο Μελωδός» .
Έδωσε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και στην Κύπρο με το μουσικό σχήμα “CAFE AMAN” τραγουδώντας τραγούδια σμυρναίικα και πολίτικα , λαϊκή μουσική των Ελλήνων της Ανατολής, τραγούδια των Καφέ - Αμάν από τη Σμύρνη, ως τον Πειραιά και την Αμερική.
Συνεργάζεται δισκογραφικά, σε συναυλίες και σε τηλεοπτικές εμφανίσεις με σημαντικό ονόματα από το χώρο της παραδοσιακής και έντεχνης μουσικής σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως οι: Ευανθία Ρεμπούτσικα, Γλυκερία, Γιώργος Καζαντζής, Σαβίνα Γιαννάτου, Αρετή Κετιμέ, Λιζέτα Καλημέρη, Νίκος και Γιασεμί Σαραγούδα, Σόλωνας Λέκκας , Θωμάς Κοροβίνης και άλλοι.

Σαν σήμερα στη Μουσική... Εντίθ Πιάφ

  Σαν σήμερα 19 Δεκεμβρίου 1915 γεννήθηκε η γαλλίδα τραγουδίστρια Εντίθ Πιάφ

 "Πάντα ήθελα να τραγουδάω. Όπως και πάντα ήξερα πως μια μέρα, θα έπαιρνα τη θέση που μου ανήκε στον κόσμο του τραγουδιού. Ήταν κάτι σαν προαίσθημα, που το ένιωσα ακούγοντας τα μπράβο" Εντίθ Πιάφ

                                  

Διαβάστε σε παλαιότερη ανάρτηση και ΕΔΩ

10 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου έλληνα συνθέτη Δημήτρη Δραγατάκη

Συμπληρώνονται σήμερα  10 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου έλληνα συνθέτη  Δημήτρη Δραγατάκη

 

                                 

Πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία συναυλία αφιερωμένη στα 10 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου μουσουργού, ήταν η συναυλία που δόθηκε πρόσφατα στην Αθήνα με έργα του Φίλιππου Τσαλαχούρη. Εκτελέστηκαν οι συνθέσεις του Φίλιππου Τσαλαχούρη«Εσπερινός», «Geistliche Meditation» και «Stabat Mater» σε διδασκαλία και διεύθυνση Φάλιας Παπαγιαννοπούλου. Έπαιξαν οι μουσικοί Ελισάβετ Κουναλάκη, Γ. Αγρανιώτης, Ηλέκτρα Βεζύρογλου, Γ. Ρωμανός, Έλλη Φιλίππου, το Γυναικείο Μουσικό Σύνολο Opus Femina, Έλενα Μαραγκού, Ευγενία Καλοφώνου, Κατερίνα Καραμπάτσα, Χριστίνα Αντωνιάδου και Ελένη Καμβυσίδη.Επίσης εκτελέστηκαν έργα τριών νέων συνθετών: του Φραγκούλη Καραγιαννόπουλου «Ο τελευταίος έρωτας του πρίγκιπα Ζενγκ», του Παναγιώτη Μπερετζίκα «Αναπνοές για πιάνο» και του Κωνσταντίνου Παντελίδη «Οι μέρες της εβδομάδας» αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις.Την εκδήλωση προλόγισαν ο  μουσουργός και πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Δ. Δραγατάκη, Θόδωρος Αντωνίου, ενώ σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε και ο συνθέτης, εμπνευστής και δημιουργός των έργων που αποδόθηκαν Φίλιππος Τσαλαχούρης. 

                                     

                                                                                                                    

  Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Δημήτρης Δραγατάκης γεννήθηκε στην Πλατανούσα της Άρτας το 1914 και πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου του 2001 στην Αθήνα. άρχισε μαθήματα βιολιού σε ηλικία δεκαέξι ετών με τον Γεώργιο Ψύλλα στο Εθνικό Ωδείο, και αποφοίτησε το 1939. Από το 1949 ξεκίνησε μαθήματα σύνθεσης με τον Λεωνίδα Ζώρα και τον Μανώλη Καλομοίρη στο ίδιο ωδείο (δίπλωμα σύνθεσης το 1955). Παράλληλα δίδασκε ο ίδιος βιολί στο Εθνικό Ωδείο. Το ενδιαφέρον του για τις νεότερες τεχνοτροπίες εκδηλώθηκε χάρη σε δική του πρωτοβουλία εντελώς ανεξάρτητα από τους δασκάλους του. Με προτροπή του Μ. Καλομοίρη στράφηκε στη βιόλα και αποτέλεσε, από το 1944 και για μία εικοσαετία, μέλος της ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής. Το 1977 καταλαμβάνει τη θέση του καθηγητή αρμονίας, αντίστιξης, φούγκας και ενορχήστρωσης στο Εθνικό Ωδείο από την οποία αποχωρεί το 1997. Ήταν αναπληρωτής Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Ωδείου, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και Αντιπρόεδρος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.

Έφυγε η η Cesaria Evora

                                                      

Σε ηλικία 70 ετών, έφυγε από τη ζωή η τραγουδίστρια που έκανε γνωστά παγκοσμίως τα τραγούδια του Κάπο Βέρντε και αγαπήθηκε ιδιαίτερα στην Ελλάδα.Είχε υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στο Παρίσι, έπειτα από σοβαρά προβλήματα που παρουσίασε στη στεφανιαία αορτή.Η Cesaria Evora νοσηλευόταν από την Παρασκευή στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση. Το Σεπτέμβριο είχε αποφασίσει να αποσυρθεί, δηλώνοντας ότι αισθανόταν «μεγάλη εξάντληση».Στις 22 Οκτωβρίου είχε επιστρέψει στο νησί Sao Vincente στο Πράσινο Ακρωτήρι.
Η Cesaria Evora, η οποία τραγουδούσε ξυπόλυτη για να εκφράσει τη διαμαρτυρία της για τη φτώχεια του λαού της, γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου του 1941 στο Πράσινο Ακρωτήρι.
Ήταν κόρη ενός βιολιστή και μιας μαγείρισσας.Πέρασε τρία χρόνια σε καθολικό ορφανοτροφείο, όπου οι καλόγριες της έμαθαν να ράβει και να σιδερώνει. Τις Κυριακές τραγουδούσε στην εκκλησία.Υπηρέτησε τα παραδοσιακά είδη μουσικής «coladeiras» (κολαντέιρας) και «mornas» (μόρνας), που της τα δίδαξε, όταν ήταν μόλις 16 ετών, ένας ναυτικός από το Πράσινο Ακρωτήρι.
Τα τραγούδια «μόρνας» αποτελούν τραγούδια της λύπης, της μελαγχολίας και της νοσταλγίας.

                              

                                                                           

Έγινε διάσημη διεθνώς μετά τα 50 της. Μέχρι τότε τη μαγεία της μουσικής και της φωνής της την απολάμβαναν θαμώνες σε μπαρ και ταβέρνες, στο Μιντέλο του νησιού Σάο Βινσέντε.Οι θαμώνες την φώναζαν στα τραπέζια για να τραγουδήσει για λίγα εσκούδος (το νόμισμα της Πορτογαλίας, της οποίας το Πράσινο Ακρωτήρι ήταν αποικία μέχρι το 1975) ή για ένα ποτήρι «γκρογκ» (το τοπικό ποτό).Η αφετηρία για την επιτυχημένη της καριέρα χρονολογείται το 1987, όταν έδωσε τις πρώτες της συναυλίες στη Λισαβόνα.Εκεί την άκουσε τυχαία ένας διάσημος παραγωγός, την πήρε στην εταιρεία του και την επόμενη χρονιά τη βοήθησε να βγάλει το πρώτο της άλμπουμ. Τότε πραγματοποίησε και την πρώτη της περιοδεία.Με επιρροές από την παράδοση της Πορτογαλίας, της Βραζιλίας και της Κούβας, η Σεζάρια Εβόρα είχε ηχογραφήσει συνολικά 11 στούντιο άλμπουμ, ενώ είχε βραβευθεί και με Grammy.Η «ξυπόλυτη ντίβα» είχε επισκεφθεί και την Ελλάδα για συναυλίες. περισσότερα βιογραφικά ΕΔΩ

Σαν σήμερα στη μουσική... Ludwig van Beethoven

Σαν σήμερα 16 Δεκεμβρίου 1770 γεννήθηκε ο Ludwig van Beethoven 

Μία από τις κορυφαίες μορφές της κλασικής μουσικής που συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στους ευρύτερα αποδεκτούς συνθέτες όλων των μουσικών περιόδων και είναι τους πλέον γνωστούς όλων των εποχών.                                         

 «Τον είδαμε νάρχεται προς το μέρος μας με βήμα ζωηρό. Το ανάστημά του ήταν μέτριο, οι κινήσεις του όμως είχαν μιαν ιδιαίτερη δύναμη γεμάτες ενέργεια, ζωηρές, το βάδισμα αποφασιστικό και το βλέμμα του με έκφραση, αλλά και με ένα αίσθημα έκπληξης. Το πρόσωπο δεν ήταν χαρούμενο, ήταν όμως ευαίσθητο παρόλο που τα αδρά του χαρακτηριστικά με τα πλούσια αχτένιστα μαλλιά έδιναν την εντύπωση του αυστηρού και του απρόσιτου. Το κουστούμι του ήταν ελάχιστα κομψό και ένα μεγάλο μαντήλι γκρι σκούρο  κρεμόταν από την τσέπη του σακακιού. Στο σύνολό του είχε κάτι ξεχωριστό, έτσι που δεν μπορούσες να τον καθορίσεις και να τον κατατάξεις σε καμιά τάξη, πουθενά».

Έτσι περιέγραψε στα 1825 δύο χρόνια πριν πεθάνει, τον Μπετόβεν, ο Γκέρχαρντ φαν Μπρόϋνιγκ και διατύπωνε αυτό που χαρακτηρίζει την μπετοβενική μεγαλοφυΐα: Δεν ανήκε σε καμία τάξη. Ήταν ξεχωριστά μοναδική.
    Ένα  όνομα δεσπόζει σε ολόκληρο το 19ο αιώνα. Είναι το όνομα του Μπετόβεν. Έχει το βάρος, την ισχύ, το κύρος και τη λάμψη ενός συμβόλου. Κατέχει μια θέση μοναδική στην ιστορία της μουσικής...
απο  Κωστή Γαïτάνο LUDWIG VAN BEETHOVEN (1770 – 1827)« Ο Προμηθεϊσμός της μουσικής ενός Τιτάνα μέσα από τις εννέα Συμφωνίες του»
 
Βιογραφικά ΕΔΩ

Μάγεψε η Μικτή Χορωδία Λιβαδειάς

Από τον Δημήτρη Καλπύρη

Μάγεψε η Μικτή χορωδία Λιβαδειάς, όλους όσους παραβρέθηκαν στην θαυμάσιά της εκδήλωση στις 14.11.2011 και η οποία εκδήλωση εκτός των άλλων, έδειξε ότι κάτω από τις στάχτες της μίζερης Ελλάδας, υπάρχει ακόμα η Ελλάδα της δημιουργίας, της προσφοράς και της ελπίδας. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.

Δ. Ι. Καλπύρης ΑΜΦΙΚΛΕΙΑ

Τραγούδια απ΄όλο το κόσμο... από την Μικτή Χορωδία Λιβαδειάς

Πρόσκληση
Η Μικτή Χορωδία Λιβαδειάς και ο μαέστρος Todor Kabakchiev  προσκαλούν στη Χριστουγεννάτικη  Συναυλία με  Τραγούδια από όλο το κόσμο...
Συμμετέχουν οι σολίστ  της Λυρικής: Σοφία Μιχαηλίδου ,Πέτρος Σκένδρος
και οι σοπράνο Ασπασία Φραγκούλη και Σταυρούλα Πολλάτου
Συνοδευει στο πιάνο η Κατερίνα Μπότση
                                              Διευθύνει ο  Todor Kabakchiev
To Πρόγραμμα θα παρουσιάσει ο Βασίλης Τσακίρογλου

   Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011 και ώρα 8μ.μ

Αίθουσα  συνεδριάσεων Διοικητηρίου Λιβαδειάς

Είσοδος ελεύθερη

Αγαπημένες χριστουγεννιάτικες μελωδίες από την Παιδική Χορωδία της Ακαδημίας Βίκτορ Ποπόφ

Το μαγικό μουσικό κουτί των Χριστουγέννων ανοίγει φέτος στο Μέγαρο με τους νεαρούς τραγουδιστές της Παιδικής Χορωδίας … της Ακαδημίας Βίκτορ Ποπόφ της Μόσχας. Οι κοσμογυρισμένοι χορωδοί της φθάνουν στην Αθήνα για  δύο εμφανίσεις την Τρίτη 13 και την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου (ώρα έναρξης: 20.30). Με τις υπέροχες φωνές τους θα παρουσιάσουν στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης μια πανδαισία από αγαπημένες χριστουγεννιάτικες μελωδίες της λόγιας και λαϊκής μούσας (έργα Μπαχ, Σαιν-Σανς, Βέρντι αλλά και παραδοσιακά τραγούδια και κάλαντα από πολλές χώρες). 

Τη χορωδία διευθύνει ο Αλεξέι Πετρόφ. Με την Παιδική Χορωδία της Ακαδημίας Βίκτορ Ποπόφ εμφανίζονται επίσης η οργανίστα Λιούμποφ Βέζνικ, ο τρομπετίστας Αντρέι Ίκοφ και η σοπράνο Σβετλάνα Κασιάν.

  Το πρώτο μέρος της συναυλίας είναι εμπνευσμένο από ύμνους, ψαλμούς και έργα της λόγιας εκκλησιαστικής παράδοσης, όπου ιδιαίτερη θέση κατέχουν συνθέσεις αφιερωμένες στην Παναγία. Η Παιδική Χορωδία της Ακαδημίας Βίκτορ Ποπόφ θα παρουσιάσει τέσσερις διαφορετικές εκδοχές του Ave Maria (Χαίρε Μαρία), συνθέσεις που φέρουν την υπογραφή Γερμανών, Γάλλων και Ιταλών μουσουργών: των Μπαχ-Γκουνό, Σαιν-Σανς, Λούτσι, Βέρντι και Κατσίνι. Από το πρώτο μέρος της συναυλίας δεν θα μπορούσε ασφαλώς να απουσιάζει η ρωσική μουσική, με θρησκευτικούς ύμνους, άσματα και συνθέσεις του Ουκρανού Ντμίτρι Μπορτνιάνσκι (1751-1825), καθώς και των Ρώσων Αλεξάντερ Ντμίτριεφ (γεν. 1935), Σεργκέι Ραχμάνινοφ (1873-1943) και Πάβελ Τσεσνόκοφ (1877-1944).

Άγνωστος Μητρόπουλος

140 ΧΡΟΝΙΑ ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ * «ΧΡΟΝΙΚΟ» ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΑΕΣΤΡΟΥ

Ο Δημήτρης Μητρόπουλος σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες από πρόβες της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ωδείου Αθηνών. Πρόσωπο μποξέρ, πλάτες παλαιστή. Ομως το βλέμμα του, βλέμμα παιδιού. Το λευκό κοντομάνικο φανελάκι επιτείνει την έκφραση αφέλειας, ενώ το βλέμμα του, που είναι στραμμένο προς τα επάνω, συντονίζει το μουσικό χρόνο με όρους αιωνιότητας. Το «Χρονικό» προσφέρει στον αναγνώστη μια νέα εικόνα για την καλλιτεχνική δραστηριότητα του Μητρόπουλου με φόντο τη μουσική Αθήνα του Μεσοπολέμου Ούτε απολύτως νέος είναι ούτε ακριβώς ώριμος. Πάντως, ψυχικά και τεχνικά έχει προετοιμαστεί για το μεγάλο άλμα πέρα από την ελλαδική φθορά. Αν δεν είχε υπάρξει η πρόσκληση του Ρώσου εμιγκρέ αρχιμουσικού Σεργκέι Κουσεβίτσκι (1874-1951) για να διευθύνει τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστόνης, ο απόφοιτος της Βαρβακείου με βαθμό 5,5 και ο διπλωματούχος του πιάνου με άριστα παμψηφεί δεν θα είχε μεταμορφωθεί στον great conductor Dimitris Mitropoulos.

Μελέτη αρχείων

Συναυλία -Αφιέρωμα στον Δημήτρη Φάμπα από το Ωδείο Ζωγράφου

Με αφορμή την επέτειο των 90 χρόνων από την γέννηση του Δημήτρη Φάμπα οι μαθητές κιθάρας του Ωδείου Ζωγράφου - Γιώργος Πολιτόπουλος μας προσκαλούν σε ένα μουσικό αφιέρωμα, μια συναυλία με έργα του κορυφαίου  Έλληνα κιθαρίστα. 

Η συναυλία θα γίνει το Σάββατο 17 Δεκέμβρη 2011, στις 6μμ  στο Πνευματικό  Κέντρο Δήμου Ζωγράφου  ( Ανακρέοντος 60 )
Την επιμέλεια της συναυλίας έχει η καθηγήτρια κιθάρας κα Έλενα Ασπρούδη. Την συναυλία διοργανώνει το Ωδείο Ζωγράφου - Γιώργος Πολιτόπουλος, με την ευγενική υποστήριξη του Δήμου Ζωγράφου και χορηγό επικοινωνίας  το Σύλλογο Φίλων της Κιθάρας "Δημήτρης Φάμπας"

«Ο Πέτρος και ο Λύκος» : Ένα μουσικό παραμύθι με αφηγητή τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ο Πέτρος και ο Λύκος»
του Σεργκέϊ Σεργκέγεβιτς Προκόφιεφ
Ένα μουσικό παραμύθι με αφηγητή
τον Διονύση Σαββόπουλο
Στο Θέατρο Ακροπόλ

Το θέατρο Ακροπόλ δίνοντας έμφαση στη Παιδική του Σκηνή θα παρουσιάσει για 11 περίπου παραστάσεις το πανέμορφο μουσικό παραμύθι "Ο Πέτρος και ο Λύκος" του Σεργκέϊ Σεργκέγεβιτς Προκόφιεφ, με τον Διονύση Σαββόπουλο -ιδανικό στον ρόλο του αφηγητή- και τη Συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ.

"Ο Πέτρος και ο Λύκος" σε κείμενο του ίδιου του Προκόφιεφ  πρωτοπαρουσιάστηκε στη Μόσχα το 1936, όταν ο διάσημος Ρώσος συνθέτης και πιανίστας έπειτα από μία μεγάλη περιπλάνηση σε χώρες της Δύσης επέστρεψε στη Σοβιετική Ένωση και επανασυνδέθηκε με την παράδοσή του και τον μουσικό ρομαντισμό της. Έργο του αυτής της περιόδου είναι το συγκεκριμένο παραμύθι, που σκοπό είχε να εξοικειώσει τα παιδιά με τα μουσικά όργανα της συμφωνικής ορχήστρας.Πρόκειται για μια ιστορία με μουσικές εικόνες, όπου τα χαρακτηριστικά των ηρώων αποδίδονται από ένα όργανο ή από ομάδα οργάνων.

"Ο Πέτρος και ο Λύκος" έχει παρουσιαστεί από τις σπουδαιότερες ορχήστρες ανά τον κόσμο, με σπουδαίους αφηγητές-τραγουδοποιούς, όπως ο Ζακ Μπρελ, ο Ντέιβιντ Μπάουι  αλλά και σπουδαίους ηθοποιούς όπως ο Πήτερ Ουστίνωφ, ο Ζεράρ Φιλίπ κ.α..Στην Ελλάδα, αγαπήθηκε ιδιαίτερα με αφηγητή τον αλησμόνητο  Δημήτρη Χορν το 1993.

Ο σκύλος και η µουσική

του Γιάννη Ν. Μπασκόζου 
(για το βιβλίο του  του Ηλία Βολιώτη-Καπετανάκη «Του κυρίου του η φωνή – η ιστορία της δισκογραφίας» (εκδόσεις Μετρονόµος) 

  Ακούν οι σκύλοι γραµµόφωνο; Ενα φοξ τεριέ, ο Νίπερ, κάθεται εντυπωσιασµένο µπροστά από ένα γραµµόφωνο και αναρωτιέται πώς από ένα κουτί βγαίνουν ήχοι. Το αφεντικό του, o ζωγράφος Φράνσις Μπάροντ, αποτυπώνει τη σκηνή στον µουσαµά και ονοµάζει τον πίνακα «His master’s voice». Ο Εµίλ Μπερλίνερ, ιδιοκτήτης της εταιρείας παραγωγής γραµµοφώνων Gramophone, εντυπωσιάζεται από την εικόνα και την υιοθετεί ως εµπορικό σήµα. Μάλλον αγνοούµε αυτή την ιστορία, όπως και το ότι το παιδικό τραγουδάκι «Η Μαίρη είχε ένα αρνάκι» («Mary had a little lamb») είναι το πρώτο ηχογραφηµένο κοµµάτι που ακουγόταν µε τη φωνή του Τόµας Eντισον. Αγνοούµε βεβαίως ότι οι πρώτες ηχογραφήσεις ελληνικών τραγουδιών έγιναν στη διάρκεια της Tουρκοκρατίας στη Χίο από τον Γάλλο Χουµπέρ Περνό. Οπως επίσης αγνοούµε ότι ο ανιψιός του Αλέξανδρου Παπαδιαµάντη, Απόστολος, έχει ηχογραφήσει ένα σµυρναίικο τραγούδι στο γερµανικό στρατόπεδο του Γκέρλιτς όπου είχε µεταφερθεί µε άλλους στρατιώτες αιχµάλωτος µετά την ήττα στη Μακεδονία το 1916.

Ολα αυτά και πολλά άλλα βρήκα σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε εφέτος αλλά δεν προσέχτηκε όπως θα του άξιζε. Είναι η µελέτη του Ηλία Βολιώτη-Καπετανάκη «Του κυρίου του η φωνή – η ιστορία της δισκογραφίας» (εκδόσεις Μετρονόµος).