Η Νεφέλη Λιούτα με δύο «έντεχνες» μπαλάντες κι ένα δημοτικοφανές
τραγούδι και η Κατερίνα Φωτεινάκη με το μελοποιημένο «Ονειρο» του Διονύσιου Σολωμού ήταν οι μεγάλες νικήτριες των πρώτων Αγώνων Δημιουργίας
Ελληνικού Τραγουδιού
Αναδημοσίευση από elculture.gr
Τι είναι τελικά το «Ελληνικό τραγούδι»;
Ίσως το να προσπαθήσει να απαντήσει κανείς σε αυτή την ερώτηση να είναι
τόσο δύσκολο, όσο το να ορίσουμε την έννοια της Ελληνικότητας..
Στους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού, που διοργάνωσε ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Ελληνικού Σχεδίου, μου έγινε ξεκάθαρο ότι το ελληνικό τραγούδι (οι δέκα συνθέσεις που επιλέχθηκαν για την τελική φάση του διαγωνισμού δηλαδή) ταυτίζεται με τρία στοιχεία. Με τον Μάνο Χατζιδάκι, η επιρροή του οποίου στους νέους συνθέτες και ερμηνευτές ήταν πέρα από προφανής, με τη μελοποίηση σπουδαίων Ελλήνων ποιητών και με την παραδοσιακή μας μουσική, συμπεριλαμβανομένου του ρεμπέτικου. Αυτά είναι πράγματι (κάποια από) τα σημαντικά μουσικά εφόδιά μας, μήπως όμως έχει έρθει ο καιρός να τα πάμε ένα βήμα πιο πέρα;
Κάτι τέτοιο επιχειρούν οι διαγωνιζόμενες που ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση και έλαβαν κατ' εξαίρεση από ένα πρώτο βραβείο, που αντιστοιχεί σε ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με την Universal, η Κατερίνα Φωτεινάκη και η Νεφέλη Λιούτα. Μια απόφαση που προσωπικά με ενθουσίασε, καθώς θεωρώ ότι και οι δύο αποτέλεσαν τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις της βραδιάς. Τι είναι αυτό που τις έκανε να ξεχωρίσουν; Το γεγονός ότι εκτός από ικανότατες μουσικοί – όπως όλοι οι διαγωνιζόμενοι - φέρνουν μια νέα πρόταση στο Ελληνικό τραγούδι.
Η Κατερίνα Φωτεινάκη, μια εξαιρετική κιθαρίστα και τραγουδίστρια, με πολύ έντονη σκηνική παρουσία, δουλεμένη φωνή και θεατρική ερμηνεία, παρουσίασε συνθέσεις σε ποίηση Σολωμού και Ελύτη. Εύχομαι πραγματικά στην Ελλάδα να της δοθεί ο χώρος που δικαιούται γιατί είναι μια πολλά υποσχόμενη μουσικός. Εύχομαι ακόμα να ξεφύγουμε από στενόμυαλες κριτικές, όπως αυτές που ακούστηκαν από παρέα κυριών στις πρώτες σειρές, σχετικά με το γεγονός ότι εμφανίζεται στη σκηνή ξυπόλητη, όπως άλλωστε συνηθίζει στις συναυλίες που δίνει δίπλα στην Αγγελική Ιονάτου στη Γαλλία, όπου ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια. Είναι βέβαιον ότι οι κυρίες δυσαρεστήθηκαν με την απόφαση της Επιτροπής..
Ακόμα μια εξαιρετική περίπτωση αποτελεί η άλλη..πρώτη νικήτρια της βραδιάς, η γλυκιά Νεφέλη Λιούτα, γεννημένη μόλις το 1989! Μπορεί να την συναντήσετε και ως Nefeli walking under cover, αφού με αυτό το όνομα κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2011 το πρώτο της άλμπουμ «Τα μολύβια – κομάντος» σε παραγωγή Ottomo. Ο ήχος της έχει στοιχεία από το παραδοσιακό τραγούδι, με φωνητικά που φέρνουν στα Ηπειρώτικα και Βουλγάρικα πολυφωνικά, κρουστά, και φυσικά βιολί, που είναι το βασικό της όργανο. Όλα όμως λίγο.. «πειραγμένα». Οι συνθέσεις της είναι ονειρικές, γράφει η ίδια τους στίχους, ενώ η φωνή της είναι αιθέρια και ακατέργαστη. Να σημειώσουμε πως πήρε εύφημο μνεία καλύτερου στίχου για το τραγούδι «Του περήφανου».
«Σ’ αυτούς που θα με ψάξουν
μες στη νύχτα
με τα μαύρα παλτά και το κρύο στ’ άδεια μάτια
μην κοιτάξεις τ’ άδεια μάτια, μάνα
Γιατί λύγισα στην πόλη
με τσακίσαν τα σπαθιά
οι αγέλαστες μέρες»
Ακούσαμε πάρα πολλές συνθέσεις, 30 τραγούδια συνολικά στο διαγωνιστικό μέρος, με ωραίους ερμηνευτές. Ωστόσο πολλά από τα τραγούδια ήταν προβλέψιμα, όμορφες συνθέσεις αλλά ξαναειπωμένες. Αξίζει να σημειωθεί ότι είχαμε μια τζαζ πρόταση από τον Βασίλη Ρακόπουλο, ο οποίος όμως εμφανίστηκε αρκετά αγχωμένος και μια ροκ, από τον Νικόλα Ντάβα, ο οποίος ήταν εκτός του διαγωνιστικού μέρους.. Πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις και οι δύο, με τον Ντάβα να τραγουδάει στη σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών σκληρούς στίχους:
«Με το μπάτσο και τον δάσκαλο
Άλλο δεν μπορώ
Μη με τραβάτε ρε σαν την πουτάνα
Έγινα φυτό μπροστά από την TV ρε μάνα»
Η εκδήλωση κύλισε χωρίς τίποτε το περιττό, εκτός ίσως από την παρουσία της υπέρκομψης, πλην όμως πανταχού παρούσας Φωτεινής Δάρρα, η οποία ανέβηκε στη σκηνή για να απονείμει τιμητική διάκριση στην καθηγήτρια φωνητικής κυρία Άννα Διαμαντοπούλου. Εδώ είχαμε και ένα ευτράπελο, αφού το όνομα της κυρίας Διαμαντοπούλου δημιούργησε σύγχυση στο κοινό που δίστασε να χειροκροτήσει μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για απλή συνωνυμία με την Υπουργό!
Η παρουσίαση της βραδιάς από τον Γιώργο Φλωράκη ήταν σύντομη και διακριτική και το βάρος δόθηκε στην ουσία, στους διαγωνιζόμενους συνθέτες. Ωστόσο, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε την ιδιαίτερα μεγάλη διάρκεια της διοργάνωσης, (ξεκίνησε στις 8 το απόγευμα και τελείωσε λίγο μετά τη 1), και την αναμονή περίπου μιας ώρας για την ανακοίνωση των βραβείων, με αποτέλεσμα το κοινό να μειώνεται σταδιακά. Στο τέλος της βραδιάς οι νικητήριες συνθέσεις ακούστηκαν σε μια αίθουσα σχεδόν άδεια..
Η επιτροπή κρίσεων τελικού απένειμε το δεύτερο βραβείο σύνθεσης στον Άγγελο Αγγέλου και το τρίτο βραβείο στον Κωνσταντίνο Μάκρα. Το βραβείο κοινού για το καλύτερο τραγούδι πήγε στην Ιφιγένεια Κορολόγου. Εύφημο μνεία καλύτερου στίχου έλαβε επίσης ο Χρήστος Γόδας, εύφημο μνεία καλύτερης ερμηνείας ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος και η Νάνα Μπινοπούλου και τιμητικό βραβείο για την υποστήριξή του στο Ελληνικό τραγούδι έλαβε ο μαέστρος Ανδρέας Πυλαρινός.
Στους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού, που διοργάνωσε ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Ελληνικού Σχεδίου, μου έγινε ξεκάθαρο ότι το ελληνικό τραγούδι (οι δέκα συνθέσεις που επιλέχθηκαν για την τελική φάση του διαγωνισμού δηλαδή) ταυτίζεται με τρία στοιχεία. Με τον Μάνο Χατζιδάκι, η επιρροή του οποίου στους νέους συνθέτες και ερμηνευτές ήταν πέρα από προφανής, με τη μελοποίηση σπουδαίων Ελλήνων ποιητών και με την παραδοσιακή μας μουσική, συμπεριλαμβανομένου του ρεμπέτικου. Αυτά είναι πράγματι (κάποια από) τα σημαντικά μουσικά εφόδιά μας, μήπως όμως έχει έρθει ο καιρός να τα πάμε ένα βήμα πιο πέρα;
Κάτι τέτοιο επιχειρούν οι διαγωνιζόμενες που ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση και έλαβαν κατ' εξαίρεση από ένα πρώτο βραβείο, που αντιστοιχεί σε ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με την Universal, η Κατερίνα Φωτεινάκη και η Νεφέλη Λιούτα. Μια απόφαση που προσωπικά με ενθουσίασε, καθώς θεωρώ ότι και οι δύο αποτέλεσαν τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις της βραδιάς. Τι είναι αυτό που τις έκανε να ξεχωρίσουν; Το γεγονός ότι εκτός από ικανότατες μουσικοί – όπως όλοι οι διαγωνιζόμενοι - φέρνουν μια νέα πρόταση στο Ελληνικό τραγούδι.
Η Κατερίνα Φωτεινάκη, μια εξαιρετική κιθαρίστα και τραγουδίστρια, με πολύ έντονη σκηνική παρουσία, δουλεμένη φωνή και θεατρική ερμηνεία, παρουσίασε συνθέσεις σε ποίηση Σολωμού και Ελύτη. Εύχομαι πραγματικά στην Ελλάδα να της δοθεί ο χώρος που δικαιούται γιατί είναι μια πολλά υποσχόμενη μουσικός. Εύχομαι ακόμα να ξεφύγουμε από στενόμυαλες κριτικές, όπως αυτές που ακούστηκαν από παρέα κυριών στις πρώτες σειρές, σχετικά με το γεγονός ότι εμφανίζεται στη σκηνή ξυπόλητη, όπως άλλωστε συνηθίζει στις συναυλίες που δίνει δίπλα στην Αγγελική Ιονάτου στη Γαλλία, όπου ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια. Είναι βέβαιον ότι οι κυρίες δυσαρεστήθηκαν με την απόφαση της Επιτροπής..
Ακόμα μια εξαιρετική περίπτωση αποτελεί η άλλη..πρώτη νικήτρια της βραδιάς, η γλυκιά Νεφέλη Λιούτα, γεννημένη μόλις το 1989! Μπορεί να την συναντήσετε και ως Nefeli walking under cover, αφού με αυτό το όνομα κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2011 το πρώτο της άλμπουμ «Τα μολύβια – κομάντος» σε παραγωγή Ottomo. Ο ήχος της έχει στοιχεία από το παραδοσιακό τραγούδι, με φωνητικά που φέρνουν στα Ηπειρώτικα και Βουλγάρικα πολυφωνικά, κρουστά, και φυσικά βιολί, που είναι το βασικό της όργανο. Όλα όμως λίγο.. «πειραγμένα». Οι συνθέσεις της είναι ονειρικές, γράφει η ίδια τους στίχους, ενώ η φωνή της είναι αιθέρια και ακατέργαστη. Να σημειώσουμε πως πήρε εύφημο μνεία καλύτερου στίχου για το τραγούδι «Του περήφανου».
«Σ’ αυτούς που θα με ψάξουν
μες στη νύχτα
με τα μαύρα παλτά και το κρύο στ’ άδεια μάτια
μην κοιτάξεις τ’ άδεια μάτια, μάνα
Γιατί λύγισα στην πόλη
με τσακίσαν τα σπαθιά
οι αγέλαστες μέρες»
Ακούσαμε πάρα πολλές συνθέσεις, 30 τραγούδια συνολικά στο διαγωνιστικό μέρος, με ωραίους ερμηνευτές. Ωστόσο πολλά από τα τραγούδια ήταν προβλέψιμα, όμορφες συνθέσεις αλλά ξαναειπωμένες. Αξίζει να σημειωθεί ότι είχαμε μια τζαζ πρόταση από τον Βασίλη Ρακόπουλο, ο οποίος όμως εμφανίστηκε αρκετά αγχωμένος και μια ροκ, από τον Νικόλα Ντάβα, ο οποίος ήταν εκτός του διαγωνιστικού μέρους.. Πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις και οι δύο, με τον Ντάβα να τραγουδάει στη σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών σκληρούς στίχους:
«Με το μπάτσο και τον δάσκαλο
Άλλο δεν μπορώ
Μη με τραβάτε ρε σαν την πουτάνα
Έγινα φυτό μπροστά από την TV ρε μάνα»
Η εκδήλωση κύλισε χωρίς τίποτε το περιττό, εκτός ίσως από την παρουσία της υπέρκομψης, πλην όμως πανταχού παρούσας Φωτεινής Δάρρα, η οποία ανέβηκε στη σκηνή για να απονείμει τιμητική διάκριση στην καθηγήτρια φωνητικής κυρία Άννα Διαμαντοπούλου. Εδώ είχαμε και ένα ευτράπελο, αφού το όνομα της κυρίας Διαμαντοπούλου δημιούργησε σύγχυση στο κοινό που δίστασε να χειροκροτήσει μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για απλή συνωνυμία με την Υπουργό!
Η παρουσίαση της βραδιάς από τον Γιώργο Φλωράκη ήταν σύντομη και διακριτική και το βάρος δόθηκε στην ουσία, στους διαγωνιζόμενους συνθέτες. Ωστόσο, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε την ιδιαίτερα μεγάλη διάρκεια της διοργάνωσης, (ξεκίνησε στις 8 το απόγευμα και τελείωσε λίγο μετά τη 1), και την αναμονή περίπου μιας ώρας για την ανακοίνωση των βραβείων, με αποτέλεσμα το κοινό να μειώνεται σταδιακά. Στο τέλος της βραδιάς οι νικητήριες συνθέσεις ακούστηκαν σε μια αίθουσα σχεδόν άδεια..
Η επιτροπή κρίσεων τελικού απένειμε το δεύτερο βραβείο σύνθεσης στον Άγγελο Αγγέλου και το τρίτο βραβείο στον Κωνσταντίνο Μάκρα. Το βραβείο κοινού για το καλύτερο τραγούδι πήγε στην Ιφιγένεια Κορολόγου. Εύφημο μνεία καλύτερου στίχου έλαβε επίσης ο Χρήστος Γόδας, εύφημο μνεία καλύτερης ερμηνείας ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος και η Νάνα Μπινοπούλου και τιμητικό βραβείο για την υποστήριξή του στο Ελληνικό τραγούδι έλαβε ο μαέστρος Ανδρέας Πυλαρινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου