"Μαθήματα μαντολίνου ..."

                                                 

 Απο τον Ιανουάριο ξεκίνησαν μαθήματα μαντολίνου, στο Ωδείο μας,

 πληροφορίες - εγγραφές στη γραμματεία (τηλ. 2261087570)

Λίγα λόγια για το μαντολίνο
Ιστορικά στοιχεία
Το μαντολίνο αποτελεί ένα όργανο ευρωπαϊκής προέλευσης. Η καταγωγή του προέρχεται από την μεσαιωνική μαντόλα ή μαντόρα. Η μαντόλα κάνει την εμφάνισή της στις αρχές του 13ου αιώνα. Το μαντολίνο στη μορφή που συναντάτε σήμερα, πρωτοεμφανίζεται στην Ιταλία, κυρίως στην Νάπολη, από τον 17ο αιώνα. Στην πορεία Οι οργανοποιοί της εποχής διακοσμούσαν τα μαντολίνα με έβενο, κέρατο, κόκαλο, ελεφαντόδοντο, επιχρυσωμένη ταρταρούγα, βερνίκια.
Αρχικά το μαντολίνο κατασκευαζόταν με εντέρινες χορδές. Με την πάροδο του χρόνου, χρησιμοποιήθηκαν ζεύγη συρμάτινων χορδών οι οποίες και κουρδίζονται με μεταλλικά κλειδιά. Το αρχικό σχήμα και το πλέον κλασσικό, που διατηρείται ακόμα και στις μέρες μας είναι το αχλαδοειδές. Στην πάροδο του χρόνου συναντάμε μαντολίνα με επίπεδη πλάτη που διακρίνονται για την βαρύτερη τονικότητά τους.Μελωδίες για μαντολίνο χρονολογούνται στα μέσα του 17ου αιώνα. Αρκετοί «κλασσικοί» έχουν χρησιμοποιήσει μαντολίνο στα έργα τους.Στις αρχές του 20ου αιώνα το μαντολίνο γνώρισε μεγάλη άνθηση λόγω των μαντολινάτων. Οι μαντολινάτες αποτελούνται από μαντολίνα, μαντόλες κιθάρες και έχουν επιδείξει μελωδίες απαράμιλλης ακουστικής.
Το μαντολίνο συναντάτε πλέον σε όλο τον κόσμο. Συνοδεύει κατά τόπους παραδοσιακά τραγούδια, blue grass αμερικάνικες μελωδίες, μοντέρνα ακούσματα της rock και pop μουσικής.
Στην Ελλάδα το μαντολίνο, ως μουσικό όργανο έκφρασης της τοπικής μουσικής παράδοσης, εμφανίστηκε κυρίως στα Επτάνησα και στην Κρήτη. Φημισμένες εξάλλου είναι οι μαντολινάτες των Επτανήσων και των Αθηνών. Στην Κρήτη το όργανο εμφανίζεται από την εποχή της ενετοκρατίας. Στις αρχές του 20ου αιώνα το μαντολίνο εμφανίζεται ως κυρίαρχο όργανο συνοδείας της λύρας μαζί με το μπουλγαρί.
Με τον καιρό ενισχύει ολοένα την θέση του στην Κρητική μουσική παράδοση. Από όργανο συνοδείας της λύρας, μαζί με το Κρητικό λαούτο, κατέχει σημαντικό ρόλο στις μέρες μας και ως όργανο μελωδίας.
Ολοένα και περισσότεροι ερμηνευτές και καλλιτέχνες της σύγχρονης Κρητικής μουσικής το χρησιμοποιούν πλέον στις εκτελέσεις τους. Η χρήση του μαντολίνου εδραιώνεται σημαντικά στο πέρασμα του χρόνου και αναδεικνύει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην Κρητική μουσική παράδοση.

 και άλλες πληροφορίες !
...του Μαντολίνου
(αναδημοσίευση απο το ιστολόγιο Επεα Πτεροεντα )

Πού και πού το ξεσκονίζω... καμιά φορά το σκαλίζω, όπως σκάλισα και τον Άτλαντα της Μουσικής για να βρω τις ρίζες του.

Μαντολίνο, λοιπόν, ίσον μικρή Μάντολα ή Μάντορα ή Κιντέρνη -λαουτοειδές όργανο Αραβικής προέλευσης- που βρέθηκε στη Δύση και κυρίως στην Ιταλία κατά το Μεσαίωνα του 13ου αι. Οι ιταλικές παραλλαγές του είναι το Μιλανέζικο μαντολίνο, λίγο αργότερα το Φλωρεντινό και καπάκι το Ναπολιτάνικο που κουρδίζεται όπως το βιολί. Τον 17ο αι. ένα μεγαλύτερο ναπολιτάνικο μαντολίνο, η λεγόμενη Μαντόλα προήλθε από την παλαιότερη Μάντολα [προσοχή στον τονισμό]. Το μαντολίνο έχει χρησιμοποιηθεί σε αρκετά φημισμένα έργα των Handel, Vivaldi, Mozart, Beethoven, Verdi, Mahler, Schoenberg, Webern, Stravinsky.

Παράλληλα σκάλισα και το ντουλάπι με τους δίσκους βινυλίου και σκόνταψα σ' αυτόν εδώ που δε νομίζω να υπάρχει πια στο εμπόριο.

Αυτό το μαντολίνο βρίσκεται στα χέρια ενός Ζακυνθινού. Λογικό μου ακούγεται αφού ως όργανο έκφρασης της ελληνικής μουσικής παράδοσης εμφανίστηκε πρώτα και κύρια στα Επτάνησα και την Κρήτη -σε μια μαντολινάτα ή συνοδευτικό της λύρας και του λαούτου, άντε και μιας καντάδας κάτω από ένα μπαλκόνι. Ο Δημήτρης Λάγιος όμως, με τον δεξιοτέχνη Δημήτρη Μαρίνο, του έδωσαν ρόλο πρωταγωνιστικό ανάμεσα στο πιάνο, το βιολί, την κλασική και ηλεκτρική κιθάρα, keyboards, μπάσο και ντραμς. Είναι ένας δίσκος που κυκλοφόρησε το 1987 με τη μουσική επιμέλεια και παραγωγή του Λάγιου και περιλαμβάνει έργα Επτανήσιων συνθετών. Την Κέρκυρα εκπροσωπούν οι Σαμάρας και Λαμπελέτ, τη Λευκάδα ο Σφέτσας, την Κεφαλονιά ο Λαυράγκας, τη Ζάκυνθο οι Καρρέρ, Βισβάρδης, Ξένος και Λάγιος, ενώ οι Παξοί, Αντίπαξοι και Ιθάκη εκπροσωπούνται από τίτλους κομματιών.
Προσωπικά βρίσκω το δίσκο αξιόλογο, με ενδιαφέρουσες εναλλαγές ύφους στα κομμάτια του και με έναν ήχο μαντολίνου καθάριο και αισθαντικό.
"Μια και βρίσκεται στη μουσική συντροφιά μου ένας παίχτης μαντολίνου με σπάνιο ήθος, προσπάθησα να βρω το κατάλληλο ρεπερτόριο ψάχνοντας στα έργα συνθετών της Επτανησιακής Σχολής για το όργανο αυτό. Τα έργα των Επτανησίων συνθετών είναι ‘χαμένα’ τα περισσότερα. Έτσι, αναγκάστηκα να κάνω κάποιες μεταγραφές για το μαντολίνο, που ελπίζω να μου συγχωρεθούν –φυσικά μετά από την ακρόαση του δίσκου. Στα ψαξίματά μου με βοήθησαν οι κ.κ. Ι. Ευθυμιάτου, Ι. Κουρκουμέλης, Γ. Ραυτόπουλος, Γ. Δεμέτης και τους ευχαριστώ.
Δημήτρης Λάγιος"
περισσότερα