Σαν σήμερα στη μουσική... Μερσέντες Σόσα

           
   Σαν σήμερα 9 Ιουλίου 1935 γεννήθηκε στο Τουκαμάν της Αργεντινής η τραγουδίστρια 
                                                                   Μερσέντες Σόσα

«Η μουσική για μένα είναι το παν και όσο έχω φωνή δεν πρόκειται να σταματήσω για κανένα αντάλλαγμα του κόσμου» έλεγε η Μερσέντες Σόσα είδωλο για το λαό της Αργεντινής και σύμβολο κατά της αδικίας σε όλο τον κόσμο. Είχε το παρατσούκλι «la negra» για τα κατάμαυρα μαλλιά της και «φωνή της σιωπηλής πλειοψηφίας» επειδή δεν ήταν μόνο τραγουδίστρια αλλά και η δημιουργός που υποστήριξε χωρίς να φοβηθεί τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε.

Ήταν μια από τις βασικές εκπροσώπους του «nueva cancion», του «νέου τραγουδιού», που συνδύαζε μπαλάντες με παραδοσιακά όργανα, με στίχους που κινούνταν ανάμεσα στον ρομαντισμό και τα κοινωνικά ζητήματα.

 

Διαβάστε περισσότερα 

Η Μερσέντες Σόσα, γνωστότερη ως La Negra, (9 Ιουλίου 1935– 4 Οκτωβρίου 2009) ήταν τραγουδίστρια από την Αργεντινή , που απέκτησε φήμη όχι μόνο στην Λατινική Αμερική αλλά και διεθνώς. Έγινε επίσης γνωστή ως "η φωνή των ανθρώπων χωρίς φωνή".
Η καριέρα της διήρκεσε 4 δεκαετίες και υπήρξε πρέσβειρα της UNICEF.
Γεννήθηκε στο Σαν Μιγκέλ ντε Τουκουμάν, στην βορειοδυτική επαρχία Τουκουμάν, στις 9 Ιουλίου 1935.
Το 1950 κέρδισε σε έναν διαγωνισμό και μερικά χρόνια αργότερα ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ, με τίτλο La Voz de la Zafra. Σύντομα άρχισε να ερμηνεύει σε φεστιβάλ και καθιερώθηκε ως εκπρόσωπος του κινήματος nueva canción (στην Αργεντινή ονομάστηκε nuevo cancionero).
Ο πρώτος της δίσκος ήταν η συλλογή λαϊκων τραγουδιών, με τίτλο Canciones con Fundamento.

Το 1967 η Σόσα έκανε περιοδείες στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, με μεγάλη επιτυχία. Συνεργάστηκε με ισπανόφωνους και άλλους διεθνείς καλλιτέχνες. Το 1979 υνελήφθη από την στρατιωτική χούντα του Χόρχε Βιδέλα και απελευθερώθηκε μόνο έπειτα από διεθνή παρέμβαση. Αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι και στη Μαδρίτη, καθώς η μουσική της απαγορεύτηκε στην ίδια της την πατρίδα. O δεύτερός της σύζυγος απεβίωσε το 1978.
Το 1982 επέστρεψε στην Αργεντινή και από τη δεκαετία του 1990 πραγματοποίησε συναυλίες στο εξωτερικό, σε χώρες, όπως οι ΗΠΑ και το Βατικανό.
Η Σόσα ήταν πρέσβειρα καλής θέλησης της UNESCO για την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.
Κέρδισε Βραβείο λάτιν Γκράμι για το καλύτερο άλμπουμ λαϊκής μουσικής το 2000 ("Misa Criolla"), το 2003 ("Acústico") και το 2006 ("Corazón Libre"). Το άλμπουμ της Cantora 1 απέσπασε δύο βραβεία στα βραβεία Λάτιν Γκράμι του 2009, στην κατηγορία καλύτερο άλμπουμ και καλύτερη συσκευασία για ηχογράφημα.
Η Σόσα υπέφερε από αναπνευστικά προβλήματα και νοσηλεύτηκε στο Μπουένος Άυρες το Σεπτέμβριο του 2009. Απεβίωσε στις 4 Οκτωβρίου του 2009, από ασθένεια των νεφρών και άφησε έναν γιο από τον πρώτο της γάμο. Όταν πέθανε η σορός της εξετέθη σε λαϊκό προσκύνημα στο κτήριο του εθνικού κογκρέσου και κηρύχθηκε από την κυβέρνηση της Αργεντινής τριήμερο εθνικό πένθος.
Χιλιάδες ανθρώπων είχαν σχηματίσει ουρές κατά την περίοδο εκείνη, προκειμένου να προσκυνήσουν τη σορό.