Μουσική παιδεία: Πολυτέλεια ή αναγκαιότητα;

Η διαχρονική σημασία της μουσικής παιδείας

Η μουσική αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο για την καθημερινή ζωή του ανθρώπου από την αυγή της ιστορίας του έως σήμερα. Υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη μουσικών οργάνων από την εποχή του λίθου καθώς και για τον ενεργό ρόλο της μουσικής στην οργάνωση ομάδων εργασίας, κυνηγιού και θρησκευτικών ομάδων. Η μουσική, στις πρώτες τις εκφάνσεις, δεν αποτελούσε καλλιτεχνική εκδήλωση, αλλά εξυπηρετούσε καθημερινές ανάγκες του ανθρώπου.

Στην αρχαία Κίνα, η μουσική είχε εξέχουσα θέση στην κοινωνική, θρησκευτική και πνευματική ζωή, και πολλές φορές, φορτιζόταν με μαγικές δυνάμεις. Η διδασκαλία του φιλόσοφου Κομφούκιου ασχολείται αρκετά με τη μουσική αναπτύσσοντας μια θεωρία περί ήθους και αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στο ρόλο της μουσικής στην εκπαίδευση. Παράλληλα, γίνεται διάκριση μεταξύ λόγιας και λαϊκής μουσικής σε αντιστοιχία με την κοινωνική ιεραρχία. Η λαϊκή μουσική κατακρίνεται και θεωρείται ακατάλληλη για τη σωστή εκπαίδευση.

Στην Ινδία, η μουσική κατείχε εξαιρετική θέση στο πλέγμα του πολιτισμού και η μελέτη της σκόπευε στη διατήρηση ενός συνδέσμου με τη φιλοσοφία και τη θρησκεία. Σε φυσικό επίπεδο, όλη η ανθρώπινη κοινωνία βασιζόταν στον ήχο κάτω από την ακόλουθη εξάρτηση: με τον ήχο σχηματίζονται τα γράμματα, με τα γράμματα οι συλλαβές, με τις συλλαβές οι λέξεις, με τις λέξεις οι λεπτομέρειες της ζωής.

Στην αρχαία Ελλάδα, η μουσική εξυψώνεται στο επίπεδο μιας ελεύθερης τέχνης και αποτελεί αναγκαία εμπειρία στη διαπαιδαγώγηση των νέων. Ο Σόλων ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τη διδασκαλία της μουσικής στην παιδεία των Αθηνών κατά τις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα, ενώ οι νέοι Σπαρτιάτες διδάσκονταν και εξασκούσαν τη μουσική έως τα τριάντα τους χρόνια. Στις Ολυμπιάδες διεξάγονταν επίσης, παράλληλα με τα αθλήματα, μουσικοί και ποιητικοί αγώνες.

Σε κείμενα του Πλάτωνα, όπως στην «Πολιτεία», στον «Πρωταγόρα» και στους «Νόμους», δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην αναγκαιότητα της μουσικής στην αγωγή,  ως ένας σημαντικός παράγοντας για τη διατήρηση των παραδοσιακών αξιών και την ανάπτυξη και διαμόρφωση του ιδανικού πολίτη.

Για τον Αριστοτέλη, η ενασχόληση με τη μουσική έχει σημασία εξαιτίας των συγκινήσεων που μπορεί να προσφέρει. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η μουσική πρέπει να διδάσκεται στους νέους για τρεις βασικούς λόγους. Από τη μια πλευρά, χρησιμεύει ως «παιδιά» και «ανάπαυσις», δηλαδή ως ψυχαγωγία, από την άλλη πλευρά, για σωστή «διαγωγή» και αισθητική καλλιέργεια, ενώ παράλληλα, έχει την ιδιαίτερη αξία να μπορεί να επενεργεί στο ήθος και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα.

Ο Πλούταρχος στο έργο του «Περί μουσικής» αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «δικαιολογημένα οι παλιοί Έλληνες έδιδαν τη μεγαλύτερη προσοχή τους στη μουσική εκπαίδευση, γιατί πίστευαν ότι έπρεπε να πλάθουν και να ρυθμίζουν τις ψυχές των νέων σε ευπρεπή ηθική με τη μουσική, γιατί η μουσική είναι ευεργετική σε κάθε χρόνο και για κάθε ηθική πράξη».

Η αναγκαιότητα της μουσικής αγωγής στο σύγχρονο σχολείο

Σαν σήμερα στη Μουσική... " Leonard Berstein"

 Σαν σήμερα 25 Αυγούστου 1918 γεννήθηκε ο συνθέτης & μαέστρος Λέοναρντ Μπερνστάιν

 διαβάστε περισσότερα

Σαν σήμερα στη Μουσική... " Claude Debussy"

                                  Happy 151st Birthday Claude Debussy! (1862 - 1918)

 Σαν σήμερα 22 Αυγούστου 1862 γεννήθηκε ο Γάλλος συνθέτης Κλωντ Ντεμπυσσύ.
 Θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος του κινήματος του μουσικού ιμπρεσιονισμού, αν και ο ίδιος δεν αποδεχόταν τον χαρακτηρισμό αυτό. Ο Ντεμπυσσύ δεν είναι μόνο ένας από τους γνωστότερους Γάλλους συνθέτες, αλλά και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της δυτικής μουσικής, σηματοδοτώντας το πέρασμα από την ρομαντική εποχή στη μοντέρνα μουσική του 20ού αιώνα... 

 

περισσότερα 

Μπετόβεν — με φόρα από το Τόκιο

…μέσα σε μια ρώσικη κούκλα

 —του Γιώργου Τσακνιά—

Εκατόν εξήντα επτά μουσικοί παίζουν την «Ωδή στη χαρά» (9η συμφωνία) του Μπετόβεν σε ισάριθμα θέρεμιν, κρυμμένα (άγνωστο γιατί) μέσα σε ρώσικες κούκλες — τις γνωστές ματριόσκες που, κανονικά, κρύβουν μέσα τους άλλη μια ματριόσκα, απλώς μικρότερη.

 

 Το θέρεμιν είναι ένα ηλεκτρικό μουσικό όργανο των αρχών του 20ού αιώνα. Λειτουργεί με ραδιοσυχνότητες και αποτελείται από δύο κεραίες: η μία ελέγχει τον τόνο και η άλλη την ένταση. Εν συνεχεία, ο ήχος ενισχύεται και ακούγεται από ένα μικρό ηχείο. Ο μουσικός κουνά τα χέρια και αλλάζει τον τόνο και την ένταση ανάλογα με την απόσταση των χεριών του από τις κεραίες. Έτσι, το θέρεμιν είναι το μοναδικό μουσικό όργανο που παίζει χωρίς ο χειριστής του να έρχεται σε φυσική επαφή μαζί του.
Το θέρεμιν πήρε το όνομά του από τον εφευρέτη του, τον ρώσο επιστήμονα Léon Theremin (Лев Сергеевич Термен, 1896-1993), ο οποίος το πατεντάρησε το 1928

   

Πηγή

Ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών για το μάθημα της Μουσικής στη β΄ & γ' Γυμνασίου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΟΥΣΟΥΡΓΩΝ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΤΗ Β’ ΚΑΙ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Πριν από 38 χρόνια στη φτωχή Βενεζουέλα, ξεκίνησε το πιο ελπιδοφόρο σύστημα μουσικής εκπαίδευσης σε ορχήστρες: το El Sistema.
Ένα όραμα βασισμένο σε επιχειρήματα όπως:
«φτώχια δεν είναι μόνο η έλλειψη τροφής και στέγης. Φτώχια είναι το να αισθάνεσαι Κανένας, το να στερείσαι ταυτότητας». «Το παιδί που παίρνει το μουσικό του όργανο παύει αμέσως να είναι φτωχό. Ένα παιδί με ένα βιολί δεν είναι φτωχό! Γιατί το βιολί το οδηγεί σε ένα δρόμο αυξανόμενου πνευματικού πλούτου».
«Η κουλτούρα για τους φτωχούς δεν μπορεί να είναι μια φτωχή κουλτούρα».
(Οι παραπάνω φράσεις ανήκουν στον Jose Antonio Abreu, ιδρυτή του El Sistema).
Σήμερα στη Βενεζουέλα ένας στους εκατό ανθρώπους ανήκει σε μια ορχήστρα και γίνεται η αφορμή ώστε το περιβάλλον του να έρθει σε επαφή με τη μουσική.
Στον αντίποδα της Βενεζουέλας, η φτωχή Ελλάδα: αντί για ένα όραμα που θα νοηματοδοτήσει την καθημερινότητα των νέων ανθρώπων, αντί για μια νέα ευκαιρία στο παιδί και τον έφηβο να ενταχθεί σε μια δημιουργική ομάδα, αντί για μια κοινωνία με πολίτες οπλισμένους με αυτοεκτίμηση, η Ελλάδα βλέπει την πνευματική και ηθική της στάθμη στον καθρέφτη της οικονομικής ένδειας: χωρίς χρήματα, χωρίς πίστη σε τίποτα, χωρίς κανένα όραμα, χωρίς ελπίδα, ποιο κομμάτι της ψυχής μας θα αφυπνιστεί για να κάνει το θαύμα; Ένα φτωχό παιδί χωρίς βιολί είναι στ’ αλήθεια απόλυτα φτωχό.

Οι Έλληνες συνθέτες – πολλοί από τους οποίους βρίσκονται και στις επάλξεις της μουσικής εκπαίδευσης – είναι παρόντες στην κοινωνική πραγματικότητα και αγωνίζονται για την επιβίωση του πολιτισμού μας. Για εμάς είναι απόλυτα αυτονόητο ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υποβιβαστεί και επί της ουσίας να καταργηθεί το μάθημα της μουσικής στις δύο τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου.

Η Κοιλάδα των Μουσών υποδέχεται την Ύδραυλη του Κτησίβιου

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργανώνει ο Σύλλογος Φιλοπροόδων Άσκρης “Ο ΗΣΙΟΔΟΣ”:
“ΜΟΥΣΕΙΑ - 2013”
10-12 Αυγ 2013 στην Κοιλάδα των Μουσών

Στην Άσκρη Βοιωτίας, στην πατρίδα του Ησίοδου αλλά και του μεγάλου μηχανικού και εφευρέτη της αρχαιότητας του Κτησίβιου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη παρουσίαση της Ύδραυλης που κατασκεύασε ο Παναγιώτης Στέφος.

Έπειτα από πολύχρονη εξαντλητική έρευνα σε πάσης φύσεως πηγές η κατασκευή του Π. Στέφου βασίστηκε κυρίως στις λεπτομερείς περιγραφές που έχουμε από τον Ήρωνα και τον Βιτρούβιο καθώς και στις δύο Υδραύλεις που ανακάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη στο Δίον του Ολύμπου και στην πόλη Aquincum της Ουγγαρίας αντίστοιχα.

Πρόκειται για το πρώτο πληκτροφόρο πολυφωνικό όργανο στην ιστορία, τον πρόγονο του σημερινού εκκλησιαστικού οργάνου. Το κατασκεύασε στην Αλεξάνδρεια ο Κτησίβιος  3^ος αι. π.Χ. ο οποίος θεωρείται ιδρυτής της σχολής των αλεξανδρινών μηχανικών (Μουσείο) και πατέρας της “Πνευματικής”, δηλαδή της επιστήμης που ασχολείται με τον αέρα και τις χρήσεις του. Έμεινε γνωστός κυρίως για τρία επιτεύγματά του: την καταθλιπτική αναρροφητική αντλία, το υδραυλικό ωρολόγιο και το υδραυλικό μουσικό όργανο (ύδραυλις). Με μακρά και συνεχή παρουσία (Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, Βυζάντιο, Ρωμαιοκαθολική εκκλησία) η ύδραυλις και μετέπειτα το εκκλησιαστικό  όργανο  συνέβαλαν  τα μέγιστα στο να κτιστεί το μεγάλο οικοδόμημα της δυτικής πολυφωνικής μουσικής.

Ο Παναγιώτης Στέφος και η ορχήστρα Λύραυλος που έχει δημιουργήσει,  έχουν να επιδείξουν ένα πολύπλευρο έργο (ερευνητικό, καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό) που τους οδήγησε σε σημαντικές συνεργασίες και σε μια αξιόλογη διεθνή παρουσία. Η ύδραυλις θα εμπλουτίσει το στόλο των 40 αρχαίων οργάνων που έχει ανακατασκευάσει και θα συμβάλει  στο να φωτιστεί ακόμη περισσότερο ένα κεφάλαιο του ελληνικού πολιτισμού που είναι σχετικά άγνωστο.

Με μια πανδαισία ήχων από 30 αρχαιοελληνικά και παραδοσιακά μουσικά όργανα το μουσικό σχήμα «ΛύρΑυλος» θα ταξιδέψει το κοινό στην αρχαία και νεότερη Ελλάδα.

Καταλύοντας τα όρια του χρόνου, οι ήχοι των οργάνων και των φωνών γεννούν ένα απόλυτα οικείο αποτέλεσμα, που δίνει την εντύπωση στον καθένα της δικής του μουσικής, της μουσικής που έτσι κι αλλιώς έχει ο καθένας μέσα του.

Είναι ένα θέαμα και παράλληλα ένα άκουσμα που ξεπερνάει τις συμβατικές μουσικές φόρμες, και γυρνάει τη «μηχανή» του χρόνου στη μουσική που γέννησε ο Ελληνικός πολιτισμός 3000 χρόνια πριν.

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ακούσει ζωντανά σωζόμενα μουσικά κομμάτια της αρχαιότητας, σκοπούς, ρυθμούς και τρόπους αρχαιοελληνικούς, που επιβεβαιώνουν τον πλούτο και τη συνέχεια της ελληνικής μουσικής παράδοσης, καθώς και τη δυνατότητα να δει, να αγγίξει και να ακούσει τριάντα αρχαία μουσικά όργανα, ανακατασκευασμένα από σπάνια και αυθεντικά φυσικά υλικά: καύκαλο χελώνας, κέρατο, εντέρινες χορδές, κόκαλο, ιχθυόκολλα, δέρμα, έλατο, πυξάρι, κλπ.

Τραγουδούν, παίζουν, παρουσιάζουν οι:

Μιχάλης Στέφος: τραγούδι, κρόταλα, κύμβαλα, τύμπανο, κογχύλια, φόρμιγξ.

Όλγα Στέφου: λύρα, βάρβιτος, σαντούρι, κογχύλια.

Χριστίνα Σιάκη: λύρα, πανδούρα, βιολί,

Παναγιώτης Στέφος: αρχαία κιθάρα, λύρα, Πυθαγόρειο μονόχορδο, σύριγξ, κογχύλια, κέρας, δίαυλος, άσκαυλος, ζουρνάς, μουσικό πριόνι.

Έρευνα, ενορχηστρωτική επιμέλεια και κατασκευή οργάνων από τον Π. Στέφο

Στη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί στο αρχαίο θέατρο της Κοιλάδας των Μουσών η ορχήστρα Λύραυλος θα συμπληρωθεί με τον ιερέα Αθανάσιο Αθανασίου, τον γνωστό μας Παπαθανάση με τα πρωτοχριστιανικά και παραδοσιακά του τραγούδια και με τον Παύλο Καρποδίνη, τον γνωστό τραγουδιστή της έντεχνης ορχήστρας του ΟΤΕ.

Τι είναι ο ΛύρΑυλος

Ανακοίνωση της Ένωσης Εκπαιδευτικών Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το Νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα του Γυμνασίου

Η Ένωση Εκπαιδευτικών  Μουσικής Αγωγής  Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης επισημαίνει ότι

Ενόψει των πρόσφατων ανακοινώσεων του Υπουργείου σχετικά με το Νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα του Γυμνασίου, τόσο από το τίτλο του μαθήματος Μουσικής στην Α΄ γυμνασίου: (Πολιτισμός και δραστηριότητες Τέχνης) όσο και από την παντελή απουσία του μαθήματος στις Β΄και Γ΄ τάξεις Γυμνασίου και κατ΄επέκταση του Λυκείου, αποδεικνύεται η  υιοθέτηση πρακτικών που και αδόκιμες επιστημονικά είναι αλλά και η επιστημονική κοινότητα τις έχει απορρίψει.
Ως εκ τούτου,  εν όψει του οποιασδήποτε άκριτου, αναξιολόγητου, αντιεπιστημονικού κακέκτυπου εφαρμογής, ξένου προς την ελληνική πραγματικότητα εκπαιδευτικού μοντέλου ενσωμάτωσης του μαθήματος της Μουσικής, ενημερώνουμε όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας τα κάτωθι: 
Το μάθημα της Μουσικής θεωρείται από την παγκόσμια πρακτική, ως αναπόσπαστο στοιχείο της σύγχρονης εκπαιδευτικής κουλτούρας στην Πρωτοβάθμια και στη Δευτεροβάθμια Δημόσια  Εκπαίδευση, πόσο μάλλον όταν ιστορικά συνδέεται στην πατρίδα μας με εκπαιδευτική παράδοση αιώνων αλλά και εξαιρετικά  σύγχρονη παραγωγή και διάθεση εκπαιδευτικών εγχειριδίων που ανανεώθηκαν πρόσφατα. http://www.pi-schools.gr/books/gymnasio/.

Αμφίκλεια 07.08.2013. Ξορκίζοντας τους σεισμούς αλλά και τους μετασεισμούς με πολύ "encardia"!!

 Με τεχνικές προϋποθέσεις υπερπαραγωγής αλλά χωρίς να χαθεί τίποτα από τον αυθορμητισμό, την αμεσότητα και την εκπληκτική επικοινωνία των καλλιτεχνών με το κοινό, πραγματοποιήθηκε στις 07.08.2013 η προγραμματισμένη συναυλία των encardia στην Αμφίκλεια και στο ασφαλές ανοικτό θεατράκι της Αγίας Παρασκευής. Η κατά γενική εκτίμηση εξαιρετική συναυλία, λειτούργησε εν μέρει και σαν αγχολυτικό μετά την μεσημεριανή ταραχή των 5,3 Ρίχτερ.

 Δ. Καλπύρης Αμφίκλεια 

Συναυλία με τους encardia στο ανοιχτό θέατρο Αμφίκλειας (7/8, 9.30 μμ)

 

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ

Σας ενημερώνουμε και σας καλούμε στο σημαντικό καλοκαιρινό μουσικό γεγονός, το οποίο διοργανώνει η "Πρωτοβουλία Πολιτών Αμφίκλειας"  με την συμπαράσταση του Δήμου Αμφίκλειας - Ελάτειας και το οποίο είναι η εμφάνιση του διάσημου συγκροτήματος "encardia" στις 07 Αυγούστου 2013, ημέρα Τετάρτη καi ώρα 21.30 στο πέτρινο ανοιχτό θέατρο της Αμφίκλειας. [Περιοχή Αγίας Παρασκευήςhttp://www.encardia.gr/home/] 

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: prot.amfiklia@gmail.com TΗΛ: 6977670055

ΣΣ: Στην είσοδο του χώρου, η ομάδα αλληλεγγύης της Πρωτοβουλίας, θα συγκεντρώνει προσφορές σε τρόφιμα μακράς διάρκειας για τους συμπολίτες που έχουν ανάγκη σχετικής στήριξης.

http://protovoulia-amfikleias.blogspot.gr/

Γκαλά όπερας με την Κρατική Ορχήστρα σε αρχαίο θέατρο που ήρθε πάλι στη ζωή!

Ενα αρχαίο θέατρο ήρθε πάλι στη ζωή

Με τον πιο πετυχημένο και συγκινητικό τρόπο, ένα γκαλά όπερας με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το έργο ζωής του Πέτρου Θέμελη ξανασυναντήθηκε με το κοινό. 

 

     

Με τον πιο πετυχημένο και συγκινητικό τρόπο, ένα γκαλά όπερας με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το έργο ζωής του Πέτρου Θέμελη ξανασυναντήθηκε με το κοινό

Της Εφης Μαρίνου

Ολοι μιλούν για μια μαγική βραδιά το περασμένο Σάββατο στην αρχαία Μεσσήνη. Τα εγκαίνια αυτού του θαυμάσιου αρχαίου θεάτρου έγιναν πραγματικά εορταστικά. Μ” ένα γκαλά ιταλικής όπερας, που διοργάνωσαν το Σωματείο «Διάζωμα», το Φεστιβάλ Αθηνών, η ΚΟΑ, η Περιφέρεια Πελοποννήσου, ο Δήμος Μεσσήνης και η ΛΗ΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων. Στο αρχαίο θέατρο, που μόλις αναδύθηκε στο σύγχρονο φως, ακούστηκε ξανά ο λόγος ύστερα από 2.300 χρόνια. Και μάλιστα λόγος μελωδικός. Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Βασίλη Χριστόπουλου, ερμήνευσε έργα των Βέρντι, Πουτσίνι, Τζορντάνο και Λεονκαβάλο, με σολίστ τη Ρουμάνα υψίφωνο Τσέλια Κοστέα και τον βαρύτονο Δημήτρη Πλατανιά.  
Η βραδιά ξεκίνησε με μια σύντομη αλλά συγκινητική ομιλία του καθηγητή Αρχαιολογίας Πέτρου Θέμελη, του ανθρώπου που έχει σηκώσει το βάρος της ευθύνης του ανασκαφικού έργου στην αρχαία Μεσσήνη, τόπο που θεωρείται η καλύτερα σωζόμενη πόλη παγκοσμίως. Εχουν ήδη αποκατασταθεί δύο χιλιάδες θέσεις στο θέατρο (μέχρι την 10η σειρά), το οποίο από τον 3ο π.χ. αιώνα, εκτός από θεάματα, φιλοξενούσε επίσης και πολιτικές συγκεντρώσεις, και αναμένεται να προστεθούν ακόμα τρεις χιλιάδες (φτάνοντας την 15η σειρά), αφού οι εργασίες αποκατάστασης θα συνεχιστούν.
 Οι διεθνούς φήμης καλλιτέχνες τραγούδησαν αποσπάσματα από τα έργα «Παλιάτσοι» του Ρουτζέρο Λεονκαβάλο, «Σιμόν Μποκανέγκρα», «Τραβιάτα», «Ο σικελικός εσπερινός», «Οθέλος» του Τζουζέπε Βέρντι, «Μανόν Λεσκό» , «Τόσκα», του Τζάκομο Πουτσίνι, «Αντρέα Σενιέ» του Ουμπέρτο Τζορντάνο και «Τροβατόρε» του «Τζουζέπε Βέρντι. Η βραδιά έκλεισε με ανκόρ από τον «Ντον Τζιοβάνι» του Μότσαρτ. Ο Δημήτρης Πλατανιάς και η Τσέλια Κοστέα, «Ντον Τζιοβάνι» και «Τσερλίνα», τραγούδησαν μαζί με άνεση και χιούμορ και καταχειροκροτήθηκαν.

Κινητοποιήσεις των καθηγητών Μουσικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Επιτροπή Αγώνα Καθηγητών Μουσικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Με συνοπτικές διαδικασίες το υπουργείο Παιδείας και με την αποστολή σε όλες τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης της Χώρας απαξιώνει -ουσιαστικά καταργεί- τα μαθήματα τέχνης.
Η μουσική -τέχνη προαιώνια συνυφασμένη με την εκπαίδευση των νέων- εξοβελίζεται στην διδασκαλία ενός διώρου την εβδομάδα μόνο στην πρώτη Γυμνασίου και στην συνέχεια γίνεται μαγική εικόνα στα μίζερα και θολά νερά των πρότζεκτ .
Το μάθημα της ΜΟΥΣΙΚΗΣ δεν αποτελεί πλέον διακριτό αντικείμενο επιστημονικά – παιδαγωγικά τεκμηριωμένης αισθητικής αγωγής αλλά κλάδος ενός ομογενοποιημένου και αδιευκρίνιστου πλαισίου που περιγράφεται ως «δράσεις πολιτισμού και δραστηριότητες Τέχνης» (ποιος κάνει τι και πως).
Η Μουσική ως αγωγή, έκφραση, γνώση, ανακούφιση, διασκέδαση -παρά τις δύο ώρες της Α΄Γυμνασίου- δεν ακολουθεί το παιδί σε όλη τη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσής του αλλά με όρους «αγοράς εργασίας» τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη  αποσπάται βίαια από τη σχολική ζωή.
Στον κάλαθο των αχρήστων  επιστημονικές, ιατρικές, παιδαγωγικές μελέτες  που εκθειάζουν την τέχνη της μουσικής ως απαραίτητο και ικανότατο εργαλείο γνώσης και πολιτισμού για την  ψυχοσωματική ανάπτυξη αλλά και την κοινωνικοποίηση των παιδιών!
Οι απολύσεις έρχονται συνάδελφοι! Μη σας χαϊδεύουν τα αυτιά οι οδηγίες του υπουργείου για ορισμό της οργανικής στις 6 ώρες, παράλληλα έρχεται -πάλι σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου- και η υποχρεωτική μετακίνηση σε 4 σχολεία συνάδελφοι! Και αυτό θα γίνει πώς;;; Ιδίοις εξόδοις; Και στην επαρχία ή στα νησιά πώς;;; Θα περάσουμε στους συναδέλφους με μειωμένες αποδοχές λόγω ωραρίου;
Τέλος στις αυταπάτες! Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να ανακαλέσει το ανυπόγραφο έγγραφο!
Διεκδικούμε το σχολείο που αξίζει στα παιδιά μας, σε εμάς, στην πατρίδα μας!

Δίχως Μουσική το ελληνικό σχολειό μας θα μοιάζει με «άψυχο χαλκό που βουίζει και κύμβαλο αλαλάζον»

της Γεωργίας Μαρκέα

Σχολική Σύμβουλος Μουσικής

Post-doc και PhD στη Μουσική Εκπαίδευση,

Institute of Education, University of London  
Κινητό: 6974765321
e-mail: gmarkea@gmail.com
blog: http://gmarkea.blogspot.gr/

Σήμερα ανακοινώθηκε στις ιστοσελίδες esos και alfavita το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα για το Γυμνάσιο, από το οποίο αφαιρείται εντελώς το μάθημα της Μουσικής στις Β’ και Γ΄ τάξεις του Γυμνασίου. Έτσι, οι μαθητές μας θα διδάσκονται Μουσική μόνο για δύο σχολικές ώρες στην Α΄ Γυμνασίου!...

«Η επανάληψη», σύμφωνα με τους αρχαίους προγόνους μας, «είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως». Όμως, πόσες φορές άραγε χρειάζεται να επαναλάβει κανείς τα πλεονεκτήματα της εκμάθησης της Μουσικής στην ψυχοσωματική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών μας, για να εμπεδωθεί αυτό και από εκείνους, στους οποίους ανατίθεται κατά καιρούς ο σχεδιασμός των ωρολογίων προγραμμάτων και να δοθεί επιτέλους στη Μουσική η θέση που της αξίζει;

Οι πρόγονοί μας ήδη εκατοντάδες χρόνια προ Χριστού δίδασκαν την αξία της μουσικής εκπαίδευσης στον υπόλοιπο κόσμο και οι γλώσσες των Μουσικών μάλλιασαν από τότε να επαναλαμβάνουν τη σπουδαιότητά της ανά τους αιώνες! Γι΄ αυτό άλλωστε στα δημόσια σχολεία των πολιτισμένων χωρών δίνεται στο μάθημα της Μουσικής ιδιαίτερη σημασία.

Να φταίει άραγε η έλλειψη χρημάτων που ελαττώνει τη μνήμη των εκάστοτε πολιτικών μας; Ακόμη όμως και η ολοσχερής απουσία χρημάτων δεν θα ήταν επαρκής δικαιολογία! Αυτό που απουσιάζει στα αλήθεια από τη μνήμη τους, πολύ φοβάμαι πως είναι το ουσιαστικό ενδιαφέρον για το μέλλον των μαθητών των ελληνικών σχολείων. Αυτών των μαθητών που σίγουρα δε ρώτησε κανείς όταν έβγαλε με μιας από τη ζωή τους το τραγούδι και μάλιστα στη διάρκεια που διανύουν την τόσο ευαίσθητη συναισθηματικά ηλικία της εφηβείας τους!