" Οι δρόμοι της θάλασσας"

" Οι δρόμοι της θάλασσας"

Απέραντη η θάλασσα, απέραντος κι ο αριθμός των τραγουδιών που μιλούν γι' αυτήν...

Το Τροφώνιο Ωδείο αφιερώνει την ετήσια γενική συναυλία των μαθητών και καθηγητών του στη μουσική και τα τραγούδια της θάλασσας.
Συμμετέχει η Χορωδία και η ορχήστρα του Ωδείου, υπό την διεύθυνση του Νίκου Καριώτη 

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 και ώρα 20.30 

Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων εκδηλώσεων Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας (Διοικητήριο)

Φίλωνος 35-39 Λιβαδειά

Ευρωπαϊκή Γιορτή Μουσικής

Γιορτάσαμε και φέτος την Ημέρα της Μουσικής σε συνεργασία με το" Art cafe Αστραδενή" (Πέμπτη 21 /6/12 - Φωτογραφίες )

Το Τροφώνιο Ωδείο συμμετέχει στην Ευρωπαική Γιορτή Μουσικής - 21 ΙΟΥΝΙΟΥ "Αrt cafe Αστραδενή"

                       

"La vita e bella"

Εικόνες, αισθήσεις, ήχοι με ξεχωριστό ηχόχρωμα ξεπερνούν τον κινηματογραφικό μύθο για τον οποίο πλάστηκαν και χαράσσουν μιαν αυτόφωτη πορεία... 
Με τη  μουσική από την μεγάλη  δεξαμενή της κινηματογραφικής και κλασικής μουσικής ελληνικής και παγκόσμιας, το Τροφώνιο Ωδείο γιορτάζει την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ  ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΠΕΜΠΤΗ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 ώρα έναρξης 21.30 στο Αrt cafe Αστραδενή

Συμμετέχουν  οι καθηγήτριες του ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ ΩΔΕΙΟΥ

τραγούδι: Σταυρούλα Πολλάτου

βιολί: Ρεγγίνα Σαρούν

πιάνο: Κατερίνα Μπότση

τσέλο: Ναταλία Σερμπάτα

Τα κείμενα διαβάζει η κιθαρίστα  Μαρία Πανουργιά

Σαν σήμερα στη μουσική... Igor Stravinsky

 Σαν σήμερα 17 Ιουνίου 1917 γεννήθηκε ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του εικοστού αιώνα ο Igor Stravinsky

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο Ιγκορ Στραβίνσκι ερωτήθηκε από ένα φρουρό των γαλλικών συνόρων τι επαγγελλόταν. «Είμαι εφευρέτης μουσικής» απάντησε. Η απάντηση ήταν χαρακτηριστική του ρώσου συνθέτη: πεζή, βέβαιη και διόλου ρομαντική. Ο Στραβίνσκι επίσης αρνούνταν επίμονα πως η έμπνευση ενός συνθέτη προέρχεται από κάποια θεϊκή παρέμβαση ­ η δική του έμπνευση προερχόταν από τις ανάγκες των επόμενων αναθέσεών του.

Με την ιδιόρρυθμη γοητεία του ο Στραβίνσκι προξενούσε έκπληξη και περιέργεια στον περίγυρό του. Οι αντιθέσεις του προκαλούσαν δέος. Παρ' όλη τη νευρικότητά του η ικανότητά του να ελκύει τους γύρω του ήταν χαρισματική. Είχε πολλούς φίλους αλλά και κόλακες, οι βασικοί του φίλοι υπήρξαν οι συνθέτες Κλοντ Ντεμπυσί και Μορίς Ραβέλ, ο Πάμπλο Πικάσο, ο Βασλάβ Νιζίνσκι και ο Ζαν Κοκτό. Ο Στραβίνσκι στη ζωή του μετακινήθηκε πολύ, από τη Ρωσία όπου ζούσε ως το 1914 στην Ελβετία (1914-1920), ύστερα στη Γαλλία (1920-1939) και τέλος στις Ηνωμένες Πολιτείες (1939 ως τον θάνατό του). Σύμφωνα με τον ίδιο, σε κανένα από αυτά τα σπίτια δεν μπορούσε να ησυχάσει τη νύχτα αν δεν έκαιγε ένα φως έξω από την πόρτα του. Με αυτόν τον τρόπο τον έπαιρνε ο ύπνος στην Αγία Πετρούπολη, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια.

Μάνος Χατζιδάκις: Το καταστάλαγμα του βίου μου

15 Ιουνίου 1994 "έφυγε" ο Μάνος Χατζιδάκις

 Δεκαοκτώ χρόνια από το θάνατο του μεγάλου συνθέτη

 «Οι βρικόλακες επιστρέφουν...»

«Οποιος δε φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά». (Από «Τα Σχόλια του Τρίτου», 30/7/1978).

Το «τέρας», ο εθισμός μιας κοινωνίας στη φρίκη και στο φόβο, ο νεοναζισμός, ο φασισμός κι ο ρατσισμός ήταν φαινόμενα που έμπαιναν στο στόχαστρο του μεγάλου δημιουργού.

Λίγους μήνες πριν το τελευταίο του «ταξίδι», στις 22 Φεβρουαρίου 1993, ο Μάνος Χατζιδάκις διηύθυνε για τελευταία φορά την Ορχήστρα των Χρωμάτων, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε μια συναυλία - διαμαρτυρία εναντίον του φαινομένου του νεοναζισμού, που είχε αρχίσει να εξαπλώνεται και πάλι στην Ευρώπη, με έργα Κουρτ Βάιλ, Φρανς Λιστ και Μπέλα Μπάρτοκ. Στο έντυπο πρόγραμμα της συναυλίας με τον υπότιτλο «Οι βρικόλακες επιστρέφουν» κατέθετε και τις δικές του «σκέψεις και παρατηρήσεις για το αναζωογονημένο φαινόμενο του Νεοναζισμού». Σκέψεις πολύτιμες, σε μια εποχή που το ναζιστικό μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής», αναδεικνύεται σε στήριγμα και μηχανισμό ενός συστήματος, που δε χρησιμοποιεί μόνο το καρότο, αλλά και το μαστίγιο.

Μεταξύ άλλων σημείωνε ο Μάνος Χατζιδάκις: «Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δύο μορφές. 'Η προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα, που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους, ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερος ο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού κι ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.πηγή

Βιογραφικό σημείωμα σε  πρώτο πρόσωπο

Γεννήθηκα στις 23 του Οκτώβρη του 1925 στην Ξάνθη τη διατηρητέα κι όχι την άλλη τη φριχτή που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες. Η συνύπαρξη εκείνο τον καιρό ενός αντιτύπου της μπελ-επόκ, με αυθεντικούς τούρκικους μιναρέδες, έδιναν χρώμα και περιεχόμενο σε μια κοινωνία-πανσπερμία απ' όλες τις γωνιές της Ελλαδικής γης, που συμπτωματικά βρέθηκε να ζει σε ακριτική περιοχή και να χορεύει τσάρλεστον στις δημόσιες πλατείες.

Θα υπήρχε άραγε ζωή χωρίς τους ήχους και τη συνθεσή τους;

http://www.europeanmusicday.gr/

Σαν σήμερα στη μουσική... "Ρόμπερτ Σούμαν"--

               

                           Σαν σήμερα 8 Ιουνίου 1810 γεννήθηκε ο Robert Schumann

                              

Περισσότερα εδώ