Χορωδία Ανέργων

Η ανεργία φέρνει τραγούδι
Πενία τέχνας κατεργάζεται. Εν προκειμένω... κυριολεκτικά. Στη γερμανική Λειψία, πόλη όπου έζησε και εργάστηκε ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, η 31χρονη Σάρι Ταϊχφίσερ βρήκε έναν πρωτότυπο τρόπο προκειμένου να στηρίξει τους άνεργους συμπολίτες της. Δημιούργησε και διευθύνει μια χορωδία αποτελούμενη από άτομα τα οποία- όπως άλλωστε και η ίδια- έχουν χάσει τη δουλειά τους. Η πόλη, μία από τις μεγαλύτερες της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, προσπαθεί ακόμη, σύμφωνα με την Ταϊχφίσερ, να βρει τον δρόμο της στη μετακομμουνιστική περίοδο. Χαρακτηριστικό είναι ότι παρουσιάζει έναν από τους μεγαλύτερους δείκτες ανεργίας στη χώρα, με το ποσοστό των ανθρώπων που δεν έχουν απασχόληση να φθάνει στο 15%.
«Σκεφτήκαμε πως, αν φέρεις σε επαφή ανθρώπους που αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση, τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα από την άποψη ότι έχεις τη δυνατότητα να διαμορφώσεις ένα κοινωνικό δίκτυο» δήλωσε χαρακτηριστικά στο δίκτυο ΝΡR η Ταϊχφίσερ, η οποία έχασε τη δουλειά της στον χώρο των εκδόσεων πριν από δύο χρόνια.
Αντίδοτο στην απόγνωση
Η νεαρή γυναίκα και άλλα περίπου 35 άτομα συναντιούνται δύο πρωινά την εβδομάδα σε ένα πέτρινο κτίριο του 19ου αιώνα το οποίο έχει μετατραπεί σε πολιτιστικό κέντρο. Περί τα τρία τέταρτα των μελών της χορωδίας είναι άνεργοι. Οι μισοί από αυτούς, μάλιστα, βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση περισσότερο από πέντε χρόνια. Συμμετέχουν επίσης και μερικοί συνταξιούχοι. Σε πρόσφατη συνέντευξή της η Ταϊχφίσερ ξεκαθάρισε ότι η συμμετοχή των ανθρώπων αυτών στη χορωδία δεν τους στερεί τις κοινωνικές παροχές που τους προσφέρει το κράτος και οι οποίες, όπως παραδέχεται, σε μερικές περιπτώσεις είναι από τις πλέον γενναιόδωρες στην Ευρώπη.

Για πολλούς η διαδικασία των προβών προσφέρει την ανθρώπινη επαφή που τους λείπει καθώς απέχουν από τον εργασιακό χώρο.

Ξυπνάει ο άλλος εαυτός
Η Ταϊχφίσερ, πάντως, έχει ακόμη ένα στοιχείο που αποδεικνύει ότι η πρωτοβουλία της κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Καθώς προχωρούν οι πρόβες όλο και πιο πολλά μέλη της χορωδίας περιποιούνται περισσότερο την εξωτερική τους εμφάνιση: ένα καινούργιο ρούχο, λέει, ή ένα καινούργιο χτένισμα αποδεικνύει ότι η αυτοεκτίμηση των ανθρώπων επιστρέφει. Ολοι, πάντως, όπως άλλωστε και η ίδια, εξακολουθούν να ψάχνουν για δουλειά με εντατικούς ρυθμούς. Βεβαίως, αυτό που απασχολεί τη νεαρή γυναίκα είναι ότι, αν πράγματι βρει κάποια καινούργια θέση, πιθανώς δεν θα έχει πλέον χρόνο για τη χορωδία
ΙΣΜΑ Μ. ΤΟΥΛΑΤΟΥ