Ο «τέταρτος» τενόρος με τα πολλά πρόσωπα

Παγκόσμιας φήμης, φέροντας τα εύσημα της διεθνούς κριτικής και του κοινού, αλλά και το «μετάλλιο» της ισότιμης αναγνώρισης από τους «θρύλους» Χοσέ Καρέρας και Πλάθιντο Ντομίνγκο, ο Χοσέ Κούρα έρχεται στην Αθήνα για μια συναυλία που θα δώσει στις 17 Απριλίου, στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» του Μεγάρου Μουσικής, υπέρ των σκοπών του Ιδρύματος «Θώραξ».

Θα ερμηνεύσει έργα Μότσαρτ, Βέρντι, Μπιζέ, Πουτσίνι, Λεονκαβάλο και Μαντζανέρο.
Θα τον συνοδεύσει η μεσόφωνος Κατερίνα Ρούσσου και η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, υπό τον Γιάννη Πουσπουρίκα.
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο περίφημος Αργεντινός τενόρος, καθώς και συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, έρχεται στην Ελλάδα. Είχε προηγηθεί το 2002 η εμφάνισή του στο Ηρώδειο όταν συνέπραξε με την ΚΟΑ και η εντυπωσιακή συμμετοχή του σε μία εκδήλωση στις ακριτικές Οινούσσες, που «προανήγγειλε» τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.
Ο Χοσέ Κούρα δεν κατέκτησε τη φήμη του μόνον για την πλούσια φωνή τενόρου που διαθέτει και την εξαιρετική τεχνική του. Φορέας λατινοαμερικανικού ταμπεραμέντου, θερμός, προσιτός και άμεσος, θεωρείται στα 48 του χρόνια ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους τενόρους κι ένα από τα πιο περιζήτητα ονόματα στις μεγαλύτερες λυρικές σκηνές. Επιπλέον είναι ο πρώτος λυρικός καλλιτέχνης που κατόρθωσε να τραγουδά και συγχρόνως να διευθύνει ορχήστρα σε κονσέρτα και ηχογραφήσεις και ο πρώτος που εισήγαγε σε ρεσιτάλ πρόγραμμα «μισό-μισό», το οποίο συνδύαζε το τραγούδι με την εκτέλεση συμφωνικών έργων.
Ενδεικτικά από το, πλούσιο σε σπουδαίες ερμηνείες, βιογραφικό του, τα πιο πρόσφατα σημεία-αναφοράς είναι η εμφάνισή του τον περασμένο Ιανουάριο στη Μετροπόλιταν Οπερα της Νέας Υόρκης με το τρίπρακτο δράμα του Βέρντι «Στιφέλιο» και οι εμφανίσεις του τον Φεβρουάριο στην Οπερα της Βιέννης, με «Τόσκα» του Πουτσίνι, «Καβαλερία Ρουστικάνα» του Μασκάνι και «Παλιάτσοι» του Λεονκαβάλο. Η ατζέντα του για το 2010 προβλέπει εμφανίσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου, με «Μποέμ», «Τουραντό» και «Μανόν Λεσκό» του Πουτσίνι, «Οθέλλο» και «Εντγκάρ» του Βέρντι, «Σαμψών και Δαλιδά» του Καμίγ Σεν-Σανς, «Κάρμεν» του Μπιζέ κ.ά. Από τις πολύ μεγάλες επιτυχίες του θεωρούνται οι, όλο ένταση, ερμηνείες του στα έργα «Οθέλλος» και Σαμψών». Ελευθεροτυπία