Εφυγε απρόσμενα, στα 63 του χρόνια (31/10), μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αφήνοντας μεγάλο κενό στον κόσμο της μουσικής και του πνεύματος. Ανθρωπος μεγάλης καλλιέργειας και ευρυμάθειας, αγωνιστής της Τέχνης και της ζωής, ακούραστος «σκαπανέας» της μουσικής ιστορίας, ο Τάκης Καλογερόπουλος υπήρξε ο συγγραφέας του σπουδαίου «Λεξικού της Ελληνικής Μουσικής», έργου μοναδικού, με χιλιάδες λήμματα για την ελληνική μουσική.
Γεννημένος στην Αθήνα, ο Παναγιώτης (Τάκης) Καλογερόπουλος από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και ενορχήστρωση στο Ωδείο Αθηνών, μελέτησε ενοργάνωση και τρομπέτα, ενώ έκανε μαθήματα βιολιού, πιάνου και βυζαντινής μουσικής. Το 1970, συνασπίζοντας σημαντικούς νέους μουσικούς, ίδρυσε και διηύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων «Παναρμόνια», που εξελίχθηκε, υπό την προεδρία του, σε μαχητική καλλιτεχνική Οργάνωση Νέων. Υπήρξε μέλος της Ενωσης Ελλήνων Μουσουργών και διετέλεσε (εκλεγμένος από τους μουσικούς) αντιπρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (1990-1994).
Για μουσικολογικές μελέτες του τιμήθηκε από τα Πανεπιστήμια Μιλάνου και Γένοβας.
Εγραψε πλήθος μουσικών συνθέσεων (συμφωνικά ποιήματα, κύκλοι τραγουδιών κ.ά.), πολλές από τις οποίες παίχτηκαν σε Ελλάδα, Κύπρο, Αυστρία, Ιταλία, Γερμανία, ΕΣΣΔ, Καναδά κ.α. Υπήρξε ο επιμελητής στην ελληνική έκδοση του «Μουσικού Λεξικού της Οξφόρδης» του M. Kennedy (11.000 λήμματα), μεταφράζοντας 5.500 μουσικούς όρους και 120.000 τίτλους έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ενώ προσέθεσε πολλές διευκρινίσεις και ειδικές σημειώσεις. Συνέγραψε και επιμελήθηκε αφιερώματα της ΚΟΑ και το βιβλίο-λεύκωμα «Κρατική Ορχήστρα Αθηνών: Προϊστορία - Ιστορία» http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5334611&publDate=3/11/2009 και http://www.tar.gr/content/content.php?id=2504
Έμαθα εντελώς ξαφνικά και καθυστερημένα για τον θάνατο του φίλου Τάκη, με τον οποίο μας συνδέουν πάρα πολλές στιγμές ευχάριστες και δυσάρεστες από το παρελθόν. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν βλεπόμαστε, όχι λόγω δικής μου υπαιτιότητας. Πραγματικά σοκαρίστηκα από το γεγονός και θα ήθελα με αυτό το σημείωμα να εκφράσω τα βαθιά και ειλικρινή μου συλληπητήρια στην αγαπητή σύζυγό του και επίσης φίλη Σοφία και στις κόρες του Δάφνη και Διώνη μαζί με την ευχή να τον θυμούνται γιατί υπήρξε από τους ελάχιστους αξιόλογους διανοούμενους και καλλιτέχνες, αλλά και ηθικούς ανθρώπους στην παρακμειακή μας Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αγάπη, Σπύρος Μεϊμάρης