Don Giovanni απο την όπερα Θεσσαλονίκης

 

Η Όπερα   Θεσσαλονίκης ξεκίνησε τη νέα καλλιτεχνική περίοδο με την φημισμένη και διαχρονική παράσταση, "Don Giovanni" του Wolfgang Amadeus Mozart 
Η Όπερα Θεσσαλονίκης συνεργάζεται για πρώτη φορά με την ορχήστρα Opera Symphony "Amadeus" ενώ τη μουσική διεύθυνση έχει αναλάβει ο διακεκριμένος έλληνας μαέστρος Νίκος Αθηναίος.
Η σκηνοθεσία ανήκει στη Φωτεινή Μπαξεβάνη. Τα σκηνικά υπογράφει ο Σωτήρης Στέλιος. Τον σχεδιασμό των κοστουμιών έχει αναλάβει η Αλεξία Θεοδωράκη, ενώ τις παραστάσεις φωτίζει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Συμμετέχει επίσης η Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης υπό την διεύθυνση της Μαίρης Κωνσταντινίδου.
Στην διανομή της παράστασης συμμετέχουν διακεκριμένοι Έλληνες και ξένοι λυρικοί τραγουδιστές.
Διανομή:
Don Giovanni: Γιάννης Γιαννίσης (18,20,23,26), Άρης Αργύρης (19,25,27)
Leporello: Κασιούμης Δημήτρης (18,20,23,25,26), Ντότσικας Κωνσταντίνος (19,27)
Donna Anna : Ματθαιουδάκη Αλεξάνδρα (19,26), Κόκκα Μαρία (18,20), Κυανίδου Σοφία (23,25,27)
Donna Elvira: Βογιατζόγλου Σοφία (18,20,23,26), Δημοπούλου Κασσάνδρα (19,25,27)
Don Ottavio: Mario Zeffiri (18,20,23,26), Juan Carlos Vassalo (19,25,27)
Zerlina:Μαριάννα Μανσόλα (18,20,23,26), Πολυχρόνου Μίνα (19,25,27)
Masetto: Μαγουλάς Πέτρος (18,20,23,26), Λαλούσης Άκης (19,25,27)
Commendatore:Simon Estes (18,20,23,26), Κατσάρας Κωνσταντίνος (19,25,27)

Συντελεστές:
Μουσική Διεύθυνση : Νίκος Αθηναίος
Σκηνοθεσία: Φωτεινή Μπαξεβάνη   ΄ν
Σκηνογραφία: Σωτήρης Στέλιος
Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Φωτισμοί : Λευτέρης Παυλόπουλος
Διεύθυνση χορωδίας : Μαίρη Κωνσταντινίδου
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, Κεντρική Σκηνή, Θεσσαλονίκη18 19, 20, 23, 25, 26, 27 Σεπτεμβρίου 20:30





Λίγα λόγια για την όπερα "Don Giovanni"
Μια από τις κορυφαίες δημιουργίες της λυρικής τέχνης όλων των εποχών: η όπερα «Ντον Τζοβάννι» του Β. Α. Μότσαρτ. Μια θρυλική ιστορία που αφηγείται τη δράση, του ακόρεστου αποπλανητή, του αμετανόητου γόη, που μάταια αποζητά την ιδανική γυναίκα και που δεν διστάζει να αναμετρηθεί με το άγνωστο, στις περιοχές του μυστηριώδους και του φοβερού, έως την στιγμή που θα αντιμετωπίσει τον Πέτρινο Καλεσμένο του... Το τραγικό και το κωμικό, το σοβαρό και το εύθυμο, συνθέτουν το δραματικό οικοδόμημα και οδηγούν τον θεατή στη σφαίρα του μεγάλου στοχασμού, της αέναης σύγκρουσης, της ατέρμονης δημιουργίας.
Ο «Don Giovanni» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Πράγα το 1787. Πρόκειται για μια ξεχωριστή παράσταση με έντονα μεταφυσικά και αποκρυφιστικά στοιχεία. Μεσαίωνας σε μια ισπανική πόλη. Η διάσημη ιστορία ενός άνδρα που κινείται χωρίς ηθικούς φραγμούς και δεν διστάζει να συμμαχήσει ακόμα και με το κακό για να αποκτήσει νέες εμπειρίες λαγνείας. Εκείνος, με μοναδικό κίνητρο την απόλαυση, ανατρέπει, αποπλανεί, φονεύει, προσδίδοντας στο ίδιο το έργο ένα αδιαμφισβήτητα ανατρεπτικό ‘'καλλιτεχνικό εκτόπισμα''. Κατατάσσοντας το επάξια σε μια από τις πιο δημοφιλής αλλά και πολυπαιγμένες δημιουργίες του Mozart.

O Don Giovanni όπως όλα τα οπερετικά δημιουργήματα του Mozart είχαν ως κύριο άξονά τους, την όσο γίνεται πιο ελεύθερη δραματουργική έκφραση του καλλιτέχνη. Σε ένα μοναδικό αριστοτεχνικό πάντρεμα ρεαλισμού, ανθρώπινων ελαττωμάτων, ανάτασης ψυχής και συνάμα μιας αντικειμενικής κριτικής ματιάς. Μετατρέποντας με μοναδική μαεστρία, μια οποιαδήποτε απλή ιστορία, σε ένα αυτόματα αριστουργηματικό ‘'έργο-σταθμό'' όπου όλα κινούνται και όλα αλλάζουν, χάρη της πλοκής... Μια ‘'φωτεινή'' και ταυτόχρονα ‘'σκοτεινή'' ματιά, βασισμένη στις φιλοσοφικές απόψεις που ασπαζόταν ο Μότσαρτ με επισφράγισμα την δική του μοναδική αισθητική, έναντι στα μικρά και τα μεγάλα καθημερινά ‘'δρώμενα'' των απλών ανθρώπων.Η μουσική της συγκεκριμένης όπερας διακρίνεται για την αριστοτεχνική επιμέλειά της, τη λεπτεπίλεπτη επεξεργασία, τις επινοητικές ενορχηστρώσεις και το ανατρεπτικό λυρισμό των μελωδιών, αναδεικνύοντας στο σύνολό της τη σκηνική δράση, μέσα από μία κινηματογραφική οπτική. Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να αμφισβητήσει με το ένδοξο παρελθόν της πάντα επίκαιρης Όπερας «Don Giovanni», όπου σύσσωμη η ομάδα παραγωγής της Όπερας Θεσσαλονίκης, κινείται σε δημιουργικούς ρυθμούς επιθυμώντας να προσδώσει μια ανανεωτική σκηνοθετική και ερμηνευτική οπτική μέσω των συντελεστών, που αποτελούν το ανθρώπινο δυναμικό της.