. Τροφώνιο Ωδείο
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
Χριστουγεννιάτικες Συναυλίες
Παρασκευή 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ώρα 7.30μμ
«Χριστός γεννιέται, χαρά στον κόσμο…»
Χριστουγεννιάτικα τραγούδια με τον ήχο του πιάνου, της φλογέρας, της κιθάρας, του ξυλόφωνου, του σαξόφωνου… από μαθητές & καθηγητές αλλά και με την μελωδία των φωνών της χορωδίας του Τροφώνιου Ωδείου υπό την διεύθυνση του μαέστρου Νίκου Καριώτη.
ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ώρα 7.30μμ
«Καλήν εσπέρα άρχοντες…»
Κάλαντα και Χριστουγεννιάτικες μελωδίες από τους μικρότερους
μαθητές του Ωδείου μας και από την μικρή ορχήστρα των κρουστών του τμήματος Μουσικοκινητικής αγωγής.
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008
Πρόγραμμα - Μουσική δωματίου
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Α. VIVALDI
La primavera (Η Άνοιξη –Τέσσερις εποχές)
1.Allegro
2.Largo e pianissimo sempre
3.Allegro
J.S.BACH
"Air"
Lento espressivo
W.A.MOZART
Sonate K.304
Allegro
R.SCHUMANN
"Slumber song" (Schlummerlied)
FR.SCHUBERT
"Sonatine"
1.Allegro molto
2.Andante
3.Allegro vivace
J.E.F.MASSENET
«Musings»
Andante
P.I.TCHAIKOVSKY
1.Chanson triste
Allegro non troppo
2.Melody op 42 no 3
Moderato con moto
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
"ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ"
Έργο 15 (1959-60)
Κύκλος τραγουδιών που γράφτηκαν για το ομώνυμο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το οποίο ανέβηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1959 από το Νέο θέατρο σε σκηνοθεσία Βασίλη Διαμαντόπουλου.
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
1.Εισαγωγή
2.Χορός
"ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑΣ"
1.Όταν έρχονται τα σύννεφα
2.Κοντέσσα Εστερχάζυ
3.Η Παρθένα της γειτονιάς μου4.Βροχή
5.Προσωπογραφία
7.Ο κ. Νόλλ
8.Οι Δολοφόνοι
9.Βραδυνή επιστροφή
10.Χορός με την σκιά μου
Μ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
"ROMANCERO GITANO"
(Federico Garcia Lorca- ελεύθερη απόδοση Οδ.Ελύτη)
1. Παντέρμη2. Του πικραμένου
3. Antonio torres heredia
4. Καλόγρια τσιγγάνα
"EΠΤΑΦΙΟΣ"
του Γιάννη Ρίτσου
Η σύνθεση έγινε το 1958 από το Μίκη Θεοδωράκη στο Παρίσι
1η ηχογράφηση Αύγουστος 1960 (Μ.Χατζιδάκις-Ν.Μούσχουρη)2η ηχογράφηση Σεπτέμβριος 1960 (Γ.Μπιθικώτσης, Κ.Θύμης-Μ.Χιώτης)
1.Που πέταξε τ΄αγόρι μου
2.Χείλι μου μοσχομύριστο
3.Μέρα Μαγιού
4.Βασίλεψες αστέρι μου
5.Ήσουν καλός
6.Στο παραθύρι στέκονταν
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008
"Όταν έρχονται τα σύννεφα..., βγαίνει η παντέρμη..."
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΝΤΟΥΡΗΣ
Μουσική για 2 κιθάρες
σε έργα Μ. ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ - Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Σάββατο 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2008, ΩΡΑ: 7.30μ.μ.
Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008
Τα παιδιά του ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ ΩΔΕΙΟΥ στην ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ (Όπερα για παιδιά)
Συναντήσαμε την Κάρμεν Ρουγγέρη η οποία μας υποδέχτηκε με χαρά και με αγάπη.
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008
Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008
Η αφίσσα της Ε.Λ.Σ. για την Όπερα για Παιδιά "Ο τσάρος Σαλτάν, η όμορφη τσαβέρνα και ο Μαγεμένος Κύκνος"
Το Βιογραφικό
του Νικολάι Ρίμσκι Κόρσακωφ
Ρώσος συνθέτης (1844 -1908). Γεννήθηκε στην πόλη Τίχβιν του Νόβγκοροντ και πέθανε στο Λιουμπένσκ, κοντά στη Λούγκα. Από μικρός είχε κλίση στη μουσική, αλλά σύμφωνα με την επιθυμία των γονιών του, που ήταν παλιοί αριστοκράτες, ακολούθησε το στάδιο του αξιωματικού του ναυτικού, ενώ παράλληλα μελετούσε μουσική με τον πιανίστα Κανίλλα. Το 1862 τελείωσε τη Σχολή Αξιωματικών Ναυτικού της Πετρούπολης και τοποθετήθηκε ως επιθεωρητής στις ορχήστρες του πολεμικού ναυτικού, όπου υπηρέτησε ως το 1884. Το 1861 γνωρίστηκε με τον Μπαλάκιρεφ και τους άλλους συνθέτες της γνωστής ομάδας των "πέντε". Το γεγονός αυτό στάθηκε η αφορμή του οριστικού του προσανατολισμού στη μουσική. Από τον Μπαλάκιρεφ διδάχτηκε μουσική για ένα χρονικό διάστημα, κατά το οποίο έγραψε τη συμφωνία του σε μι ύφεση ελάσσονα. Έπειτα από ένα μεγάλο εκπαιδευτικό ταξίδι (1862-1865) σε όλο τον κόσμο επέστρεψε στην Πετρούπολη και αποφάσισε να αφοσιωθεί στη σύνθεση. Το 1865 εκτελείται η πρώτη "Ρωσική" συμφωνία του, την οποία διηύθυνε ο Μπαλάκιρεφ. Το 1871 εγκατέλειψε το ναυτικό για να γίνει καθηγητής της ελεύθερης σύνθεσης και ενορχήστρωσης στο Ωδείο της Πετρούπολης, του οποίου όπως και της Μόσχας, πολλές φορές αρνήθηκε τη διεύθυνση που του πρότειναν. Στο διάστημα αυτό συμπλήρωσε τα κενά της μουσικής του μόρφωσης (φούγκα και αντίστιξη) με τον Τσαϊκόφσκι με αλληλογραφία. Το 1873 παντρεύτηκε τη Ναντιέζνα Πούργκολνε, πιανίστα με μεγάλο ταλέντο. Από το 1883 ως το 1894 εργάστηκε ως αρχιμουσικός του Παρεκκλησίου της Αυτοκρατορικής Αυλής. Το 1883 γνωρίστηκε με τον Μπελάγιεφ, του οποίου οι ιδέες επηρέασαν το συνθετικό του έργο. Το 1889 με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Έκθεσης ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου συναναστράφηκε τους Γάλλους συνθέτες Μασνέ, Τομά, Μεσαζέ, Κολόν κ.ά.
Το 1905 ο Ρίμσκι-Κόρσακοφ, επικεφαλής της προοδευτικής μερίδας των καθηγητών του Ωδείου, τάχτηκε με το μέρος των μαθητών που υποστήριζαν την Επανάσταση και συνδέονταν με το πολιτικό κίνημα των σπουδαστών. Για την ενέργειά του αυτή απολύθηκε από το Ωδείο και απαγορεύτηκε η εκτέλεση των έργων του. Μετά τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν στο Ωδείο και με την επέμβαση του νέου διευθυντή Γκλαζουνόφ, παλιού μαθητή του, ο Κόρσακοφ ξαναγύρισε στη θέση του στο τέλος του 1905. Ανάμεσα στα έργα της περιόδου αυτής είναι η "Ντουμπίνουσκα" ("Το ρόπαλο") για ορχήστρα και χορωδία. Στην τελευταία δεκαετία του 19ου αι. μεγάλο ρόλο στη διάδοση των έργων του Κόρσακωφ, έπαιξε η ιδιωτική ρωσική όπερα του Σ.Ι. Μάμοντωφ της Μόσχας, όπου δόθηκαν οι πρεμιέρες πολλών μελοδραμάτων του, αρχίζοντας από το "Σάντκο".
Στο πλούσιο έργο του Κόρσακοφ περιλαμβάνονται: οι όπερες "Πσκοβιτιάνκα" (Ιβάν ο Τρομερός, 1868-1872), "Νύχτα του Μάη" (από το ομώνυμο έργο του Γκόγκολ, 1878), "Μλάντα" (1889-1892), "Παραμονή της νύχτας των Χριστουγέννων" (1894-1895), "Μότσαρτ και Σαλιέρι" (1897) από το ομώνυμο έργο του Πούσκιν, "H μνήμη του Τσάρου" (1899-1900), "Χρυσός πετεινός" (1907) (με βάση το κείμενο του Πούσκιν), "Χιονάτη", "Ανοιξιάτικο παραμύθι" (με βάση το κείμενο του Οστρόφσκι, 1881), "Το παραμύθι του Τσάρου Σαλτάν" (από την οποία είναι το περίφημο "Πέταγμα της Μέλισσας"). Η όπερα αυτή γράφτηκε το 1899 για τις εκδηλώσεις της 100ής επετείου από τη γέννηση του Πούσκιν. Ο Κόρσακοφ συνέθεσε ακόμη δύό συμφωνίες, "Εισαγωγή σε τρία ρωσικά θέματα" (1866), "Σερβική φαντασία" (1876), "Αντάρ" (1868-1903), κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα (1882-1883), "Ισπανικό καπρίτσιο" (1887), το συμφωνικό ποίημα "Σάντκο", τη συμφωνική σουίτα "Σεχραζάντ" (1888), "Το μεγάλο Ρωσικό Πάσχα" (1888) κ.ά. Επίσης πολλά έργα μουσικής δωματίου, χορωδιακά, για πιάνο, δύο συλλογές από λαϊκά ρωσικά τραγούδια κ.ά. Σπουδαία είναι και τα συγγράμματα που άφησε ο Κόρσακοφ, όπως: "Πραγματεία περί αρμονίας" (1884), "Στοιχεία περί ενορχηστρώσεως" (1896-1908), "Αναμνήσεις της μουσικής μου ζωής" (1876-1908) κ.ά. Ο Ρίμσκι-Κόρσακοφ μαζί με τους Μπαλάκιρεφ, Κουί, Μουσόργκσκι και Μποροντίν αποτέλεσαν την περίφημη ομάδα των "πέντε" που με πολύτιμο βοηθό το λαογράφο και τεχνοκρίτη Βλαδίμηρο Στάσοφ, έταξαν για σκοπό τους να εισαγάγουν στη συμφωνική μουσική και στην όπερα τις μελωδίες και τους ρυθμούς των λαϊκών τραγουδιών της πατρίδας τους. Η συνθετική δημιουργία του Κόρσακοφ διακρίνεται για την ανεξάντλητη λυρική φλέβα του, τη στέρεη ισορροπημένη διατύπωση, τη γόνιμη φαντασία του, τον πλούτο του χρώματος και αρμονίας και κυρίως για την τέλεια ικανότητά του στην ενορχήστρωση. Επηρεασμένος περισσότερο από τον Τσαϊκόφσκι και τον Μουσόρσγκι, καλλιέργησε τη μεγάλη μορφή της προγραμματικής μουσικής που κατά τους ειδικούς είναι η πιο ενδιαφέρουσα από όλο του το έργο. Στις όπερες - παραμύθια που έγραψε ο Κόρσακοφ στις αρχές του 20ού αι. εκφράζονται επικρίσεις του κατά του τσαρισμού, κυρίως στον "Χρυσό πετεινό" που αποτελεί δηκτική σάτιρα κατά της απολυταρχίας. Στην περίοδο αυτή καταφέρεται εναντίον του μοντερνισμού, υποστηρίζοντας και αναπτύσσοντας τις λαϊκές - ρεαλιστικές αρχές των κλασικών του 19ου αι.
πηγή: livepedia.gr
Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008
Όπερα για παιδιά
ΟΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 NOEMBΡIOY 2008 ώρα 11.00
θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ
ώρα αναχώρησης : 8.00 π.μ. από το Ζάππειο
«Ο τσάρος Σαλτάν η όμορφη τσαρέβνα και ο μαγεμένος κύκνος»
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ στην όπερα του
ΝΙΚΟΛΑΙ-ΡΙΜΣΚΙ-ΚΟΡΣΑΚΟΦ
«Το παραμύθι του τσάρου Σαλτάν»
Διασκευή: Κάρμεν Ρουγγέρη
Μουσική Διεύθυνση: Δημήτρης Κατσίμπας- Γιώργος Αραβίδης
Μουσική προσαρμογή για μικρό σύνολο: Κώστας Κριτσωτάκης
Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008
Κυριακή 31 Αυγούστου 2008
Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008
West Side Story
Πληροφορίες για το West Side Story...
Σύλληψη Ιδέας & Χορογραφία: Jerome Robbins
Σενάριο: Arthur Laurents
Μουσική: Leonard Bernstein
Στίχοι: Stephen Sondheim
Μία Παγκόσμια Περιοδεία αφιερωμένη στην επέτειο των 50 χρόνων από τη δημιουργία του κλασσικότερου και για πολλούς σημαντικότερου μιούζικαλ όλων των εποχών, θα έλθει στο Θέατρο Badminton στην Αθήνα, από τις 10 έως τις 29 Σεπτεμβρίου 2008.
Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1957 στο Winter Garden Theatre της Νέας Υόρκης γράφεται ένα τεράστιο κεφάλαιο στην ιστορία του μουσικού θεάτρου με την πρεμιέρα του West Side Story. Πρόκειται για μια μοναδική θεατρική δουλειά, η οποία με την υπέροχη δραματικότητα και τη μελωδικότητα που τη χαρακτήριζαν, επέβαλλε νέα πρότυπα στην καλλιτεχνική, ρυθμική και λυρική έκφραση και εισήγαγε μια νέα εποχή. Ένα κλασσικό έργο από την πρεμιέρα κιόλας, συνένωσε για τη δημιουργία του τις τεράστιες καλλιτεχνικές αξίες του Jerome Robbins, του Leonard Bernstein, του Arthur Laurents και του Stephen Sondheim, δημιουργούς που ο καθένας στο είδος του είναι από τους σημαντικότερους στην ιστορία της τέχνης. Η μουσική, το μπαλέτο, αλλά και η ιστορία του μιούζικαλ θα μπορούσαν από μόνα τους να αποτελέσουν ολοκληρωμένα και σπουδαία έργα, πόσο μάλλον το αποτέλεσμα της συνεύρεσής τους. Το West Side Story είναι η επιτομή των μιούζικαλ και ένα έργο που ακόμη ηγείται του μουσικού θεάτρου σε μια ξεχωριστή δική του κατηγορία.
Η αριστουργηματική μεταφορά του έργου στη μεγάλη οθόνη, στην οποία η συμβολή της πρώτης «ομάδας δημιουργών» ήταν καθοριστική - Leonard Bernstein (Μουσική), Jerome Robbins (Σύλληψη Ιδέας, Σκηνοθεσία & Χορογραφία), Arthur Laurents (Σενάριο) και Stephen Sondheim (στίχοι),- βραβεύτηκε με τον απίστευτο αριθμό των 10 Oscar μερικά χρόνια αργότερα και έγινε γνωστή σε εκατομμύρια θεατές παγκοσμίως. Σα μιούζικαλ αναδείχτηκε σε ένα από τα πιο επιτυχημένα θεατρικά έργα όλων των εποχών, το οποίο άνοιξε ένα νέο δρόμο στο Αμερικάνικο μουσικό θέατρο. Σήμερα, οι δημιουργοί αυτού του ακρογωνιαίου λίθου της ιστορίας του μιούζικαλ έχουν ανακηρυχθεί θρύλοι και η ευτυχής συνάντησή αυτών των εξαιρετικών καλλιτεχνών θεωρείται μια μαγική στιγμή στην σύγχρονη ιστορία του θεάτρου.
Η συναρπαστική και βαθιά συγκινητική ιστορία που μεταφέρει τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα στη Δυτική Πλευρά του Μανχάταν και τις αντίπαλες συμμορίες των Πολωνών και Πορτορικάνων μεταναστών, ήταν μια γροθιά στο στομάχι στους θεατές από τη δεκαετία του 50 έως και τις ημέρες μας, ενώ το «πολιτικό» μήνυμα του έργου είναι και σήμερα επίκαιρο. Τα αξέχαστα κομμάτια του Leonard Bernstein “Tonight”, “Maria” και “Somewhere” που έχουν τραγουδηθεί και τραγουδιώνται από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές των καιρών μας και η αξεπέραστη χορογραφία του Jerome Robbins κάνουν το West Side Story μία μοναδική και ανεπανάληπτη εμπειρία.
Μόνο αυτή η διεθνής παραγωγή που θα έλθει και στην Αθήνα, έχει την επίσημη και αποκλειστική άδεια να ονομάζεται ORIGINAL PRODUCTION σήμερα. O Joey McKneely, από τους πλέον αναγνωρισμένους σύγχρονους σκηνοθέτες-χορογράφους, σκηνοθετεί και χορογραφεί αυτή την παραγωγή του West Side Story. Ο Joey McKneely ήταν μεγάλος σόλο χορευτής και βοηθός για πολλά χρόνια του μεγάλου Jerome Robbins. Η 50η Επετειακή Παγκόσμια Περιοδεία του West Side Story, μετά από μια περιοδεία στην Άπω Ανατολή, έχει ήδη παρουσιαστεί το Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2007 στο Θέατρο Chatelet του Παρισιού, στις Όπερες της Ζυρίχης και της Λειψίας, ενώ πριν έλθει στο Θέατρο Badminton το Σεπτέμβριο θα βρεθεί στην Οπερα του Ντύσεντολφ και για δύο μήνες στο Sadler’s Wells του Λονδίνου.
Η υπόθεση του West Side story
Οι Jets είναι μια συμμορία που αυτοαποκαλούνται "Αμερικανοί" και έχουν αρχηγό τον Ριφ. Είναι αποφασισμένοι να διώξουν απο τη γειτονιά τους Sharks, μια συμμορία πρόσφατα αφιχθέτων Πορτορικανών, με αρχηγό τον Μπερνάρντο. Ο Ριφ αποφασίζει να πάει στο χορό που θα γίνει ιο βράδυ στο γυμναστήριο, για να προκαλέσει τον Μπερνάρντο σε πόλεμο συμμοριών. Ζητά τη βοήθεια του φίλου του Τόνι, ενός από τους ιδρυτές των Jets που πρόσφατα έχει απομακρυνθεί, αφού εργάζεται στο κατάστημα του Δόκτωρ. Στο χορό ο Τόνι γνωρίζει τη Μαρία, την αδερφή του Μπερνάρντο. Ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος και αμοιβαίος, παρά την αντιπαλότητα των δύο συμμοριών. Μετά το χορό, οι συμμορίες συναντιούνται μπροστά στο μαγαζί του Δόκτωρ, για να επιλέξουν τα όπλα και το χώρο της σύγκρουσης, αλλά ο Τόνι δεν βρίσκεται εκεί. Είναι στη σκάλα υπηρεσίας του σπιτιού της Μαρία, για να της ορκιστεί αιώνια αγάπη (σκηνή αντίστοιχη με τη σκηνή του μπαλκονιού στο Ρωμαίος και Ιουλιέτα). Δίνουν ραντεβού για το επόμενο βράδυ στο κατάστημα γυναικείων ειδών όπου εργάζεται η Μαρία. Εν τω μεταξύ, οι Sharks συνοδεύουν τις κοπέλες τους και η Ανίτα, η φίλη της Μαρία, ξεκινά μια έντονη συζήτηση για τα καλά του Πουέρτο Ρίκο και της Αμερικής. Στο μαγαζί του Δόκτωρ, ο Ριφ συμβουλεύει τους Jets να ηρεμήσουν. Από την άλλη συμφωνεί με τους Sharks να γίνει η σύγκρουση μεταξύ των καλύτερων πυγμάχων από κάθε συμμορία. Ο αγώνας θα γίνει κάτω από τη γέφυρα του αυτοκινητόδρομου την επόμενη νύχτα.
Την επόμενη μέρα ο Τόνι και η Μαρία συναντιούνται στο κατάστημα γυναικείων ειδών.
Στο πίσω μέρος του καταστήματος, περιστοιχισμένοι από κούκλες, πραγματοποιούν μία περίεργη "τελετή γάμου". Η Μαρία βάζει ιων Τόνι να μας υποσχεθεί ότι θα βρει τρόπο να αποτρέψει τη σύγκρουση των δύο συμμοριών. Όταν αυτές συναντιούνται κάτω από τη γέφυρα του αυτοκινητόδρομου, φτάνει ο Τόνι και τους παρακαλεί να σταματήσουν. Αλλά ο Μπερνάρντο, που έχει πληροφορηθεί τη σχέση ανάμεσα στην αδελφή του και τον Τόνι, τον αντιμετωπίζει με γροθιές. Ο Ριφ τρέχει να τον υπερασπιστεί και σύντομα αυτος και ο Mπερνάρντο βγάζουν στιλέτα. Ο Ριφ πληγώνεται. Ο Τονι βγάζει το στιλέτο του και σκοτώνει τον Μπερνάρντο. Εν τω μεταξύ, η Μαρία ετοιμάζεται για το ραντεβού της με τον Τόνι. Ξαφνικά, φτάνει ο Τσίνο και της ανακοινώνει οτι ο αγαπημένος της σκότωσε τον αδελφό της. Αμέσως φεύγει με ένα πιστόλι, με σκοπό να σκοτώσει τον Τόνι. Αλλά αυτός έχει ανέβει απο τη σκάλα υπηρεσίας και, μόλις φεύγει ο Τσίνο, μπαίνει από το παράθυρο. Ο Τόνι και η Μαρία, συντετριμμένοι από τους σκοτωμούς, εκφράζουν την επιθυμία τους να ζήσουν σε ένα τόπο με λιγότερη βία. Η Ανίτα, η φίλη τής Μαρίας και μνηστή του αδελφού της, κτυπά την πόρτα. Ο Τόνι βγαίνει απο το παράθυρο και κρύβεται στο υπόγειο του μαγαζιού του Δόκτωρ. Η Ανίτα ιιροσιιαθεί να πισεί τη Μαρία να εγκαταλείψει ιον Τόνι, αλλά η Μαρία τραγουδά τον έρωτά της τόσο πεισιικά που η Ανίτα δέχεται να πάει στο κατάστημα του Δόκτωρ και να προειδοποιήσει τον Τόνι για τις προθέσεις του Τσίνο. Εκεί οι Jets τη μεταχειρίζονται άσχημα, και τους λέει ψέματα οτι ο Τσίνο σκότωσε τη Μαρία. Όταν ο Δόκτωρ πληροφορει σχετικά τον Τόνι, αυτός βγαίνει αναζητώντας τον Τσίνο, προκαλώντας τον να σκοτώσει και τον ίδιο, αλλά γύρω στα μεσάνυχτα συναντιέται με τη Μαρία, που έχει βγει και τον ψάχνει στους δρόμους. Βρίσκονται για πολύ λίγο, γιατί εμφανίζεται ο Τσίνο και σκοτώνει με μια σφαίρα τον Τόνι. Τα μέλη και των δύο συμμοριών εμφανίζονται από τις σκιές, ενωμένοι γύρω από τη Μαρία, σηκώνουν το νεκρό κορμί του Τόνι και φεύγουν.
Βιογραφικό Leonard Berstein
Γ εννημένος τo Lawrence, στην πολιτεία της Μασαχουσέτης, ιο 1918, ο Berstein έλαβε εξαιρετική εκπαίδευση στο Βοston Latin School πριν φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο του Ηarvard όπου σπούδασε πιάνο με την Helen Loates και σύνθεση με τον Waiter Piston. Έγινε δεκτός από το φημισμένο Βerkshire Center, περισσότερο γνωστό ως Tanglewood, όπου σπούδασε διεύθυνση ορχήστρας με τον Serge Koussevitzky. Το ταλέντο του εντυπωσίασε τον Koussevitzky και ο νεαρός Berstein έγινε βοηΘός του το 1942. Η μεγάλη του ευκαιρία ήρθε το 1944, όπου εργαζόταν ως βοηθός διευθυντής στη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης. Στις 13 Νοεμβρίου Bruno Walter έπρεπε να διευθύνει ένα σημαντικο κονσέρτο που, επιπλέον, θα μεταδιδόταν από το ραδιόφωνο. Ξαφνικά αδιαθέτησε ο μεγάλος μαέστρος, οπότε ο Berstein ήταν υποχρεωμένος να διευθύνει την ορχήστρα με μόλις μερικές ώρες προετοιμασίας. Εντυπωσίασε την κριτική και το κοινό και έγινε αρεστός στους ίδιους τους μουσικούς με την κυριαρχία του στις παρτιτούρες, τη μουσική του ευαισΘησία, καθώς και την τέλεια αίσθηση της ρυθμικής αγωγής (tempi). Από τότε θα συνδύαζε μια δραστήρια καριέρα ως μαέστρος με τη διδασκαλία και τη σύνθεση. Το 1948 έγινε μέλος του διδακτικού προσωπικού στο Τanglewood όπου το 1951 διορίστηκε καθηγητής στη διεύθυνση ορχήστρας. Την ίδια χρονιά δίδαξε στο τμήμα μουσικής του πανεπιστημίου Βrandeis. Μεταξύ 1951 και 1956 έβρισκε χρόνο για να διευθύνει ορχήστρες στις Ηιωμένες Πολιτείες, το Λονδίνο, τη Βιέννη, το Παρίσι και το Μιλάνο, καθώς και για να συνθέτει έργα συμφωνικά και δραματικά. Είχε παρουσιάσει την
πρώτη του συμφωνία στη Νέα Υόρκη το 1944. Την ίδια χρονιά ανέβασαν το Fancy Free με τον Robbins και oι μουσικοκριτικοί της Νέας Υόρκης το ανακήρυξαν καλύτερο έργο για ορχήστρα της Βορείου Αμερικής για το διάστημα 1943-1944. Το 1946 συνεργάστηκε εκ νέου με τον Robbins στο μπαλέτο Fascimile.Η δεύτερη συμφωνία με τίτλο Τhe Αge οf Αnxiety παρουσιάστηκε το 1949.
Μεταξύ 1950 και 1953 αφιερώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στη διεύθυνση και τη διδασκαλία, αλλά το 1954 έγραψε τη μουσική για την ταινία On the waterfron (ελλ. τίτλος, Το λιμάνι της Αγωνίας) και τον επόμενο χρόνο τον αφιέρωσε στην περάτωση της οπερέτας του Candide. Μόλις την τελείωσε, αφιερώθηκε στην Προετοιμασία του West Side Story, που παρουσιάστηκε το 1957. Όμως, για άλλη μια φορά, η πλάστιγγα έγειρε προς τη διεύθυνση και τον ίδιο χρόνο που ανέβηκε το West Side Story επέστρεψε στη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης ως βοηθός του πρώτου διευθυντή, του Δημήιρη Μητρόπουλου που άφησε ιη θέση του τον επόμενο χρόνο. Έτσι ο Βerstein έγινε o πρώτος αμερικανικής καταγωγής διευθυντής της περίφημης ορχήστρας. Διατήρησε τη θέση αυτή μέχρι το 1969, οπότε ονομάστηκε ισόβιος επίτιμος διευθυντής. Πέθανε τον Οκτώβριο του 1990.
Δηλώσεις συμμετοχής απο πρώτη Σεπτέμβρη στο Τροφώνιο Ωδείο και στο τηλέφωνο 6976861410.
Τρίτη 26 Αυγούστου 2008
20 χρόνια ΤΡΟΦΩΝΙΟ ΩΔΕΙΟ
Εγγραφές απο Δευτέρα 1η Σεπτέμβρη 10.30 π.μ. - 1 μ.μ., 6.30 μ.μ. - 9 μ.μ.
Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008
Εκδρομή στην Ιταλία
(Ρώμη-Φλωρεντία-Σιένα-Πίζα-Λούκα)