Γενέθλια του Mίκη Θεοδωράκη Μεγάλη γιορτή για τα 85 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη
Σήμερα 29 Ιουλίου ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μίκης του πανελληνίου και της οικουμένης, συμπληρώνει ογδόντα πέντε χρόνια ζωής.
Στις 29 Ιουλίου του 1925 γεννήθηκε στη Χίο από πατέρα Κρητικό και μητέρα Σμυρνιά.
Για να τιμήσουν τη μεγάλη αυτή επετειακή γιορτή οι σημαντικότεροι παλιοί και νέοι συνεργάτες του, τραγουδιστές, συνθέτες και ηθοποιοί, Έλληνες και ξένοι, καθώς και μερικοί ακόμη σπουδαίοι καλλιτέχνες, ένωσαν τις δυνάμεις τους και σχεδίασαν ένα μουσικό πρόγραμμα, το οποίο θα παρουσιάσουν, ως δώρο γενεθλίων, σήμερα Πέμπτη 29 Ιουλίου, στις 9:00 το βράδυ, στο Θέατρο του Λυκαβηττού, που έχει κατά καιρούς φιλοξενήσει δυσμέτρητες, αλλά πάντα δοξασμένες, στιγμές της μουσικής του δημιουργίας.Μεγάλη γιορτή για τα 85 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη
Τραγούδια αγαπημένα, τραγούδια λατρεμένα, από την υπέροχη και απύθμενη δεξαμενή της πολύτιμης και ανυπολόγιστης προσφοράς του, φορτισμένα με μνήμες και συναίσθημα, θα ανάψουν, σαν κεράκια τούρτας γενεθλίων, για να θυμίσουν τη μεγάλη πορεία του συνθέτη, του πολιτικού, του στοχαστή, του ανθρώπου Μίκη Θεοδωράκη.
Η μοναδική αυτή εκδήλωση, εκδήλωση σεβασμού και αγάπης συνάμα, είναι σίγουρο ότι θα προσφέρει σπάνιες στιγμές συγκίνησης και ενθουσιασμού σε όσους θελήσουν να παρευρεθούν και να συνεορτάσουν τα ογδοηκοστά πέμπτα γενέθλια του Μίκη Θεοδωράκη. Και να ευχηθούν όλοι μαζί, χρόνια πολλά και καλά να ζήσει ακόμη.
Στη γιορταστική εκδήλωση, την οποία θα παρουσιάσει ο Αλέξης Κωστάλας, μαζί με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» θα πάρουν μέρος
Μια συναυλία-αφιέρωμα στο συνθετικό έργο του διάσημου Έλληνα αρχιμουσικού Δημήτρη Μητρόπουλου, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το θάνατό του, θα πραγματοποιηθεί στο Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς, την Πέμπτη 29 Ιουλίου, στις 9 μ.μ.
Η συναυλία εντάσσεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ρεματιάς, που οργανώνει το Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Χαλανδρίου.
Τιμώντας τη μνήμη του Δημήτρη Μητρόπουλου η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών αφιερώνει τη συναυλία αυτή στο συνθετικό έργο του μεγάλου αρχιμουσικού. Αξίζει να σημειωθεί πως θα ερμηνευτούν και έργα που βασίζονται σε ποίηση Κ. Καβάφη, καθώς επίσης και σε στίχους από τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη. Το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής διευθύνει ο Θόδωρος Αντωνίου. Συμμετέχει το Φωνητικό Σύνολο ΕΜΜΕΛΕΙΑ, σε διδασκαλία Βάλερι Ορέσκιν. Τιμή εισιτηρίου: 5 ευρώ. Στο Ευριπίδειο θέατρο Ρεματιάς (Πεζόδρομος Προφήτου Ηλία Πολύδροσο Χαλανδρίου, τηλ: 210-6897459).
Με την επιμέλεια του Γιάννη Ψυχοπαίδη, οκτώ νέοι καλλιτέχνες που υπήρξαν μαθητές του, ζωγραφίζουν εμπνευσμένοι από τον κόσμο της μουσικής, οκτώ καλλιτεχνικά λάβαρα (banners) που θα παραμείνουν αναρτημένα στην πρόσοψη του κτιρίου όλο το καλοκαίρι μέχρι και τις 15 Σεπτεμβρίου επιδιώκοντας ένα δημόσιο, ανοιχτό διάλογο της τέχνης με τους Αθηναίους και τους επισκέπτες της πόλης.
Με θέμα «Ο Ήχος του Χρώματος» οι καλλιτέχνες Δημήτρης Ανδρεάδης, Νίκος Αρβανίτης, Ανδρέας Κασάπης, Αλεξάνδρα Νασιούλα, Νίκος Σεπετζόγλου, Μαρήλια Σταγκουράκη, Βαγγέλης Χούρσογλου, Κώστας Χριστόπουλος δούλεψαν πυρετωδώς πάνω στα ‘λευκά’ banners , αποτυπώνοντας ευρηματικά τις ιδέες τους. « Ήταν μεγάλη πρόκληση. Σ’ένα καμβά τέτοιων διαστάσεων έπρεπε να γίνω πολυμήχανη και εφευρετική» λέει η Αλεξάνδρα Νασιούλα.
« Για να δημιουργήσεις ένα διαδραστικό έργο για ένα συγκεκριμένο χώρο πρέπει να λάβεις υπόψιν σου ποιος είναι ο χώρος αυτός και σε ποιους απευθύνεται» αναφέρει Δημήτρης Ανδρεάδης ενώ ο Βαγγέλης Χούρσογλου, τοιχογράφος, μιλά για την σχέση του με έργα μεγάλου μεγέθους «Στην αρχή, τρομάζεις αλλά στη συνέχεια σιγά σιγά εθίζεσαι και το ζεις».
Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης που είχε την καλοσύνη να επιμεληθεί και συντονίσει το όλο εγχείρημα λέει για τους ζωγράφους, τα έργα τους και το πρωτότυπο αυτό εγχείρημα: «Οκτώ νέοι εικαστικοί καλλιτέχνες συναντώνται στο Μέγαρο και συνομιλούν μέσα από τους δικούς τους ζωγραφικούς δρόμους με τον κόσμο της Μουσικής, εγκαινιάζοντας έτσι έναν ζωντανό διάλογο των τεχνών, αλλά και έναν ανοιχτό διάλογο της τέχνης με την κοινωνία... περισσότερα
Πιστό στο ραντεβού του το Φεστιβάλ «Μανώλης Καλομοίρης» πραγματοποιείται κι αυτό το καλοκαίρι στη Σάμο, για 14η χρονιά από τις 23 Ιουλίου έως τις 9 Αυγούστου 2010.
Προσφέρει ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα που εγγυάται την ποιότητα, δίνοντας έμφαση στη μουσική μεγάλων Ελλήνων συνθετών με τη συμμετοχή διακεκριμένων αλλά και νέων καλλιτεχνών. Το διεθνούς ακτινοβολίας Φεστιβάλ δίνει κι αυτή τη χρονιά, το «βήμα» σε νέα ταλέντα στο πλαίσιο της φιλοσοφίας του για ανάδειξη νέων ανερχόμενων καλλιτεχνών οι οποίοι ερμηνεύουν κυρίως έργα ελληνικής μουσικής δημιουργίας.
Επίσης, στο φετινό του πρόγραμμα, φιλοξενεί ενδιαφέροντα θεατρικά δρώμενα με μικρά καλλιτεχνικά σχήματα που έχουν αποσπάσει περίφημες κριτικές.
Ο καθιερωμένος αυτός ακριτικός θεσμός προσφέρει σημαντική πολιτιστική αποκέντρωση, συγκεντρώνοντας το ενδιαφέρον πολλών Ελλήνων και ξένων φιλότεχνων.
Διοργανώνεται από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Σάμου και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Ειδικοί χορηγοί είναι το Εθνικό Ωδείο και ο Σύλλογος «Μανώλης Καλομοίρης» που βοηθούν στην όλη προετοιμασία του Φεστιβάλ. Την καλλιτεχνική επιμέλεια του Φεστιβάλ έχει η διεθνούς φήμης πιανίστα κα Έλενα Μουζάλα.
Φέτος το Φεστιβάλ «Μανώλης Καλομοίρης» τιμώντας όπως πάντοτε τη μνήμη του μεγάλου Έλληνα μουσουργού Μανώλη Καλομοίρη στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Σάμο, ανοίγει σήμερα τις πύλες του την Παρασκευή 23 Ιουλίου και ώρα 9, στο Δημαρχείο Καρλοβάσου με ένα Αφιέρωμα στη Ζωή και την Τέχνη του πατέρα της Ελληνικής Εθνικής Μουσικής Σχολής και οραματιστή του Φεστιβάλ αυτού, μέσα από κείμενα, οπτικά ντοκουμέντα και την ίδια του τη μουσική.
Η τιμητική αυτή βραδιά περιλαμβάνει ομιλία της Μυρτώς Οικονομίδου η οποία έχει κάνει την έρευνα και τον σχεδιασμό του αφιερώματος και εκτελέσεις έργων (συνθέσεις για πιάνο και φωνή) του εθνικού συνθέτη. Συμμετέχουν: η Έλενα Μουζάλα, πιάνο, η Μαρία Βλαχοπούλου, μέτζο-σοπράνο, η νεαρή Μαργαρίτα Κολάση-Βούρτση, πιάνο και ο Σάββας Ζαφειρόπουλος, συνοδεία πιάνου.
Την ίδια ημέρα (23/7) ξεκινά της λειτουργία της έκθεση του Αρχείου «Μανώλης Καλομοίρης» στο Δημαρχείο Καρλοβάσου, στις 7 το απόγευμα. Η έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφίες και αντίγραφα τεκμηρίων από το αρχείο του Συλλόγου «Μανώλης Καλομοίρης» που αποτυπώνουν τη ζωή και το έργο του Μανώλη Καλομοίρη, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 27 Ιουλίου 2010 με ελεύθερη είσοδο και ώρες λειτουργίας: 7 - 10 μ.μ.
Το Σάββατο 24 Ιουλίου, ώρα 9 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί Συναυλία Νέων Καλλιτεχνών στο Πυθαγόρειο, στο Ξενοδοχείο Doryssa Seaside Resort με τρεις ανερχόμενους ταλαντούχους μουσικούς: τη δωδεκάχρονη Μαργαρίτα Κολάση- Βούρτση, πιάνο, τη Στέλλα Κούκου, πιάνο και τη Λουκία Λουλάκη, βιολοντσέλο που θα ερμηνεύσουν έργα Μανώλη Καλομοίρη, Περικλή Κούκου, Liszt, Schumann,Debussy κ.ά. Τα έργα θα προλογίσει ο συνθέτης Περικλής Κούκος που φέτος γιορτάζει τα πενηντάχρονά του.
Ακολουθεί την Κυριακή 25 Ιουλίου, ώρα 9 μ.μ. στο ατμοσφαιρικό Κάστρο Λυκούργου, στο Πυθαγόρειο Συναυλία Μουσικής για Δύο Κιθάρες με το κιθαριστικό Ντούο Γιάννη Πετρίδη και Αλεξάνδρα Χριστοδήμου που θα αποδώσουν έργα: Albéniz, Rodrigo, Rossini, de Falla, Χατζιδάκι κ.ά.
Την Τετάρτη 28 Ιουλίου, ώρα 9 μ.μ. το κοινό θα απολαύσει μια βραδιά Μελοποιημένης Ποίησης από Έλληνες συνθέτες, στο Δημαρχιακό Μέγαρο Σάμου. Η Άννα Παγκάλου, μέτζο-σοπράνο και ο Νίκος Τσαλίκης, πιάνο θα ερμηνεύσουν τραγούδια των: Καλομοίρη, Χρήστου, Σαμαρά, Σφακιανάκη, Μουχάγιερ σε ποίηση γνωστών ποιητών: Χατζόπουλου, T.S. Elliot, Καβάφη, Ζερβού και Γρυπάρη.
Την Παρασκευή 30 Ιουλίου, ώρα 9 μ.μ., στο Θέατρο Πυθαγορείου ο Θίασος της Άννας Βαγενά παρουσιάζει το έργο Το Γάλα του Βασίλη Κατσικονούρη. Το έργο έχει παιχθεί με εξαιρετική επιτυχία τρεις συνεχείς χρονιές στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας κι αποτελεί ίσως το σπουδαιότερο νεοελληνικό έργο των τελευταίων χρόνων. Η σκηνοθεσία είναι της Άννας Βαγενά και η σκηνογραφία του Γιάννη Βάμβουρα (πάνω σε μια ιδέα της Άννας Βαγενά). Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Άννα Βαγενά, Δημήτρης Πατσής, Θανάσης Σαράντος, Ηλιάνα Αραβή.
Τη Δευτέρα 2 Αυγούστου, ώρα 9 μ.μ. στο Καρλόβασι, Αύλειο Χώρο Πορφυρειάδας Σχολής η κιθαρίστα Στέλλα Κυπραίου μας ταξιδεύει στις μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι ως παλιά συνεργάτης του συνθέτη, παρουσιάζοντας μία Συναυλία-Αφιέρωμα στον σπουδαίο μουσικό και διανοούμενο. Συμμετέχουν οι: Παυλίνα Κωνσταντοπούλου τραγούδι, Ηλίας Σδούκος βιόλα, Πάρις Θωμόπουλος κλαρινέτο, Ιωάννης Ψάρρας αφήγηση και επιμέλεια κειμένων του συνθέτη, Στέλλα Κυπραίου γενική επιμέλεια, κιθάρα.
Την Τετάρτη 4 Αυγούστου, ώρα 9 μ.μ. στο Θέατρο Πυθαγορείου παρουσιάζεται το έργο Γυναίκα της Ζάκυνθος του Διονύσιου Σολωμού που αναφέρεται στο «Όραμα του Διονύσιου Ιερομόναχου εγκάτοικου εις ξωκλήσι Ζακύνθου». Η σκηνοθεσία και ερμηνεία είναι του Νίκου Καλαμό. Το έργο αυτό αποτελεί σταθμό της νεοελληνικής λογοτεχνίας και σύμφωνα με τον Κώστα Βάρναλη είναι «ένα πεζό αριστούργημα του Σολωμού και ίσως το αξιολογότερο κείμενο ατόφιας δημοτικής». Ενσαρκώνει τη παντοδυναμία του Κακού που ταυτίζεται με τη Γυναίκα της Ζάκυθος και τελικά όμως νικιέται. Η συγκεκριμένη παράσταση έχει κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στο κοινό και έχει συγκεντρώσει εξαιρετικά εγκώμια από τους κριτικούς.
Και τέλος, η αυλαία του Φεστιβάλ «Μανώλης Καλομοίρης» κλείνει με τη Μουσική των Θεών, τη Δευτέρα 9 Αυγούστου στο Δημαρχείο Καρλοβάσου (ώρα 9 μ.μ.). Πρόκειται για μια βραδιά Μουσικής Δωματίου με ξωτικά, μούσες, θεούς και ημίθεους, με την παρουσία των καλών πνευμάτων των Debussy, Jolivet, Reinecke, Roussel, Καλομοίρη κ.ά. που ζωντανεύουν η Ρία Γεωργιάδου, φλάουτο και η Sven Birch, πιάνο.
Ολη η ζωή του σε εξήντα CD! 'Ολη η συνέντευξη του συνθέτη Νίκου Μαμαγκάκη στον δημοσιογράφο Δηµήτρη Ν. Μανιάτη (ΤΑ ΝΕΑ)
Ανασκεύασε και ηχογράφησε εξαρχής όλο το ογκώδες έργο του, γράφει ακάµατα και παιδεύεται πάνω σε αυτό που ξέρει και κάνει χρόνια: τη µουσική
Φανταστικό σενάριο: Μια µεγάλη πληµµύρα πλήττει το Μετς, τα πάντα πνίγονται στο νερό και µένει να επιπλέει το επιβλητικό νεοκλασικό σπίτι της οδού Στίλπωνος. Ο ιστορικός του µέλλοντος θα το παροµοιάσει µε κιβωτό της µουσικής, ένα σπουδαίο τεκµήριο του νεώτερου πολιτισµού θα έχει διασωθεί και για όλα αυτουργός είναι ο µαυροντυµένος κύριος απέναντί µου, κάτοικος Μετς, συνθέτης και µουσουργός µε το όνοµα Νίκος Μαµαγκάκης, που ανήκει στη σπάνια κάστα µουσικών που «έπαιξαν» µε όλα τα είδη µουσικής (ηλεκτρονική, λαϊκή, οπερέτες, κινηµατογραφική και όχι µόνο) µε µια αξιοζήλευτη προσήλωση.
«Επιβιβάζοµαι», παίρνω θέση πλάι στους δεκάδες χειροποίητους αυλούς, παρατηρώ τη φωτογραφία όπου ο Χατζιδάκις διευθύνει το κονσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα µαζί µε τον Μαµαγκάκη και ανοίγω τις κεραίες µου.
Από πού να αρχίσω;
«Εγώ πάντα από το τώρα αρχίζω. Δεν µ’ αρέσει να αναµασώ πράγµατα, δεν θέλω να ρουτινιάζω, δεν υπάρχει χειρότερο πράγµα από τα στάσιµα ύδατα, έχουν κοστίσει εκατόµβες. Η ελονοσία είναι αποτέλεσµα των στάσιµων υδάτων», λέει ανάµεσα σε παρτιτούρες, φωτογραφίες, κοµπιούτερ και µουσικά όργανα. «Ολο το έγκληµα είναι αυτό που µπορούσαµε και δεν το κάναµε. Ο,τι γίνεται είναι ζωή, ακόµη κι αν είναι λάθος.
Ετσι κι αλλιώς οι ειρηνικές περίοδοι δεν καταγράφονται. Ξέρουµε ακριβώς τις “στραβές” του Ιουστινιανού, τις περιπέτειες», σηµειώνει χειµαρρώδης.
«Να κάνεις. Δεν είναι µαταιοδοξία. Από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου, δηµιουργούσα µουσική. Είχαµε ένα κτήµα έξω από το Ρέθυµνο, ξεκαλοκαιρεύαµε. Εκεί υπήρχε ένας καλαµιώνας όπου άρχισα να κάνω αυλούς.
Σήµερα το συνεχίζω, είµαι και αυλοκατασκευαστής, βρήκα µια δική µου πατέντα, ένα δικό µου όργανο: τον διπλό αυλό µε ένα καλάµι. Το ξύλο, εξάλλου, είναι ό,τι συγκλονιστικότερο στον κόσµο.
Είναι φύση», λέει ο συνθέτης και περιγράφει τον τρόπο µε τον οποίο διέσωσε το δικό του συνθετικό έργο εξ υπαρχής και µάλιστα µε τη µικρή βιοτεχνία µουσικής µε την ετικέτα «Ιδαία». Εξήντα CD και 4 βιβλία δεν είναι λίγο.
«Είχα βγάλει 20 CD σε µια εταιρεία. Αυτοί όµως ήθελαν µόνο φιλέτο. Ενιωσα εξαπατηµένος. Δεν έκαναν τίποτε για το έργο.
Αρχισαν και προωθούσαν σουξετζήδες. Εκανα λοιπόν ένα στούντιο, δηµιούργησα µια οµάδα από σοβαρά παιδιά, έµαθα να ηχογραφώ και ανασκεύασα όλο το έργο µου».
Σε αυτό περιλαµβάνεται και µία από τις πιο πρόσφατες δουλειές του: «Το τραγούδι του Μπελογιάννη και της Ελλης Παππά». «Εζησα το γεγονός, αφού µε κυνηγούσαν γιατί ο αδελφός µου ήταν κοµµουνιστής. Με έπιασαν στην Οµόνοια, στην Ιωνος – θυµάµαι τις εφηµερίδες, τα λαϊκά τραγούδια της εποχής. Αυτή ήταν η ατµόσφαιρα που προσπάθησα να αποτυπώσω στο ρέκβιεµ για τον Μπελογιάννη. Ο κόσµος είχε συγκινηθεί, ένιωθες το καταπλάκωµα στην ψυχή των ανθρώπων. Η Σαβίνα Γιαννάτου (συµµετέχει στον δίσκο) έκλαιγε από το βάρος των λόγων. Πρέπει να µατώσεις για να γράψεις», σηµειώνει.
Η συζήτηση συνεχίζεται σαν µαγικό παραµύθι.
Η επανάσταση του Δασκαλογιάννη και το τραγούδι που εµπνεύστηκε από αυτό, «Τα Δίφορα» του ποιητή Κωστή Φραγκούλη (του Ανταίου) που τον θαύµαζε ο Σεφέρης και τον επισκεπτόταν στη Σητεία. «Το Μικρό Επος για τον Ανδρέα Ροδινό», που υπήρξε πρώτος ξάδελφος του Μαµαγκάκη.
«Αυτός ήταν χαρισµατικός, 22 ετών, ήταν ήδη θρύλος, στα 16 ήταν αρχοντολυράρης, γύριζε την Κρήτη και έπαιζε. Ενα φαινόµενο».
Και γιατί δεν τα µαθαίνει αυτά ο κόσµος;
Τρέφεται µε υποπροϊόντα, ευθύνονται τα ιδιωτικά κανάλια. Σε µια από τις εκποµπές ταλέντων, που πάνε νέοι και τους εκµαυλίζουν, ένα παιδί τραγούδησε το «Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ» – δικό µου, το οποίο είχε ερµηνεύσει η Τζένη Βάνου. Κράτησε µισή ώρα και δεν είπαν τίνος είναι το τραγούδι.
Εχετε ογκώδες έργο. Γιατί το επανεκδώσατε και µάλιστα σε άσχηµη συγκυρία για τη δισκογραφία;
Δεν είµαι έµπορος, το έκανα για να δικαιώσω τον εαυτό µου. Η µουσική δεν είναι για το συρτάρι, ούτε για τις µεταγενέστερες αναβιώσεις. Να υπάρχει, αρκεί. Και ας την ανακαλύψει ο επόµενος. Δεν ήθελα να γίνω εταιρειάρχης. Η µουσική πού πάει;
Υπάρχει σπουδαίο απόθεµα στην ελληνική µουσική. Μην ξεχνάτε πως παραµένουµε ένα κράτος νήπιο – δεν έχουν εδραιωθεί πράγµατα – και άρα η µουσική υφίσταται ό,τι υφίστανται όλα τα πνευµατικά προϊόντα. Υπάρχουν παιδιά ταλαντούχα και σπουδαγµένα στην αβάν γκαρντ µουσική, που δεν τα καλούν ποτέ και πουθενά να παίξουν.
«Ο Τσιτσάνης είναι το ίδιο ευφυής µε τον Ξενάκη, τον Ροδινό, αλλά και τον Μπαγιαντέρα µε τις σπαρακτικές µελωδίες του. Ενα καλό τραγούδι θεραπεύει»
«Το λαϊκό έσωσε τους Ελληνες» Ασχολείστε χρόνια τώρα µε τη µουσική, από την «κλασική» της πλευρά: συµφωνίες, εγκώµια, λιµπρέτα. Ταυτόχρονα, όποτε χρειάστηκε, γράψατε και εµπορικό ή λαϊκό τραγούδι (όπως τον δίσκο «Κέντρο Διερχοµένων») µε επιτυχία...
Αν είσαι µουσικός τα συνταιριάζεις. Κάποτε είπα στον Ιάννη Ξενάκη: «Γιατί δεν γράφεις;». «Νίκο δεν µπορώ!», µού απάντησε. Στη µουσική υπάρχει το πρωτοποριακό (των φωτισµένων) και αυτό που έχει ποιότητα και παρουσία. Ο Τσιτσάνης είναι το ίδιο ευφυής µε τον Ξενάκη, τον Ροδινό, αλλά και τον Μπαγιαντέρα µε τις σπαρακτικές µελωδίες του. Ενα καλό τραγούδι θεραπεύει. Κι αυτό δεν είναι λίγο. Το ρεµπέτικο και το λα ϊκό – ας πούµε – έσωσαν τους Ελληνες, τους παρηγόρησαν. Η κορυφαία σας στιγµή;
Η µουσική που έγραψα – πάνω από 20 ώρες – για τη σειρά ταινιών του Εντγκαρ Ράιτς «Ηeimat Ι, ΙΙ, ΙΙΙ» (56 ώρες φιλµ), η µεγαλύτερη κινηµατογραφική ταινία όλων των εποχών. Την καλύτερη κριτική την πήρα από τους «Νew Υork Τimes». Για το µέλλον;
Δουλεύω παράλληλα πράγµατα. Ενα εγκώµιο στον Αλέξανδρο Παπαδιαµάντη. Δουλεύω καιρό τώρα την «Οδύσσεια» του Οµήρου σε µετάφραση του λαϊκού βάρδου Ψυχουντάκη. Ετοιµάζω ακόµη µια όπερα, πάνω στο «Συµπόσιο» του Πλάτωνα. Ολη µέρα εδώ κάθοµαι.
Η Εθνική Λυρική Σκηνή βγήκε χθες στους δρόμους της Αθήνας. Οχι για να τους κλείσει διαμαρτυρόμενη, αλλά για να σκορπίσει τις νότες του Βέρντι. Το κόκκινο δίπατο λεωφορείο, το οποίο χρησιμοποιείται από τους τουρίστες που θέλουν να δουν τα αξιοθέατα από ψηλά, κατέλαβαν οι 10 μουσικοί της μπαντίνας της ΕΛΣ με τα πνευστά τους.
Ηταν λίγο μετά τις 12.00 χθες το μεσημέρι όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας έβγαινε στο παράθυρο του Προεδρικού Μεγάρου στο άκουσμα της θρυλικής «σκηνής του θριάμβου» από την «Αΐντα». Από τον δεύτερο όροφο του ανοιχτού λεωφορείου, «ντυμένου» με εικόνες εμπνευσμένες από την όπερα του Βέρντι προκειμένου να προβάλει το επικείμενο ανέβασμά της από την Εθνική Λυρική Σκηνήστο Ηρώδειο, οι μουσικοί της μπαντίνας της ΕΛΣ έπαιξαν το γνωστότερο μουσικό θέμα του έργου για τον πρώτο πολίτη της χώρας, ο οποίος επιδοκίμασε χαμογελώντας και χαιρετώντας από μακριά.
Το Προεδρικό Μέγαρο ήταν μία μόνο από τις στάσεις του μελωδικού λεωφορείου προηγουμένως είχε σταματήσει στη Βουλή, στο Μέγαρο Μαξίμου, ενώ συνέχισε την πορεία του διερχόμενο από τα γραφεία της ΝΔ στη Ρηγίλλης, το υπουργείο Οικονομικών στο Σύνταγμα και το Δημαρχείο στην πλατεία Κοτζιά, τελευταίο σταθμό του πρωτότυπου χάπενινγκ, προτού το λεωφορείο επιστρέψει στη βάση του, στο θέατρο Ολύμπια της οδού Ακαδημίας.
Η δεύτερη μες στο καλοκαίρι παραγωγή της Λυρικής (σε συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων) είναι βασισμένη στην ιστορική σκηνοθεσία του Ντίνου Γιαννόπουλου (1991). Η τετράπρακτη όπερα, σε ποιητικό κείμενο του Αντόνιο Γκισλαντσόνι (στηριγμένο σε σενάριο του Ογκίστ Μαριέτ), τοποθετείται στην Αίγυπτο, την εποχή των Φαραώ, όπου είναι αιχμάλωτη η Αΐντα, κόρη του βασιλιά της Αιθιοπίας. Η φήμη της όπερας οφείλεται, κυρίως, στο μουσικό μέρος και στην περίφημη θριαμβική παρέλαση των νικητών μπροστά στον Φαραώ.
Αναλυτικά
Αΐντα : Όπερα σε τέσσερις πράξεις , Μουσική Τζουζέππε Βέρντι
Ποιητικό κείμενο Αντόνιο Γκισλαντσόνι βασισμένο σε σενάριο του Ωγκύστ Μαριέτ
ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ23, 24, 28 Ιουλίου 2010 (3 παραστάσεις)
Ώρα έναρξης 21.00. Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 23 Ιουλίου 2010.
Τι γίνεται όταν το κοινό δεν πάει στην όπερα; Η όπερα βγαίνει στον δρόμο, στις πλατείες και στις γειτονιές, απεκδύεται τη σοβαροφάνεια και τα πάσης φύσεως συμπλέγματά της και με μόνο όπλο την «αλήθεια» της, αλλά και τον ενθουσιασμό των -νέων- ανθρώπων της, μας συστήνεται από την αρχή και αναζητά εκ νέου το κοινό της.
Αυτό πάνω-κάτω επιχειρούν οι oper(ο), που στις 20 και 22 του μηνός ξεκινούν από το Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη την καλοκαιρινή τους περιπλάνηση με τη νέα τους παραγωγή, την «Τραβιάτα». Με την ευχή να είναι τόσο πετυχημένη όσο και η περσινή τους εναρκτήρια «Κάρμεν», που ξεκινώντας από το γραφικό χωριό Πύργος της Τήνου, παρουσιάστηκε σε Μονεμβασία, Κύθηρα και Αθήνα (στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου, στην Καπνικαρέα και στο Αττικό Αλσος).
Οι oper(ο) είναι νέοι ηλικίας 25 - 35 ετών. Εχουν όλοι τους λαμπρές σπουδές στον χώρο του λυρικού τραγουδιού - αλλά και στο θέατρο, τη χορογραφία, τη σκηνογραφία. Για τους περισσότερους από αυτούς «τρέχει» και μια παράλληλη καριέρα στο εξωτερικό, με εμφανίσεις σε μεγάλες αίθουσες. Στην Ελλάδα, όμως, δοκιμάζουν κάτι διαφορετικό: βγάζουν την όπερα στον δρόμο και σε άλλους αναπάντεχους, μη θεατρικούς χώρους και αντιμετωπίζοντάς τη με φρέσκια ματιά, κρατούν μόνον ό,τι είναι απαραίτητο και απαλείφουν κάθε περιττό της στοιχείο. Το μότο τους «Να είναι όπερα και όχι να φαίνεται όπερα» τα λέει όλα. Της ΕΛΕΝΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ περισσότερα
Στην εκπληκτική εκκλησία Σαιντ Σαπέλ (ένα γοτθικό κομψοτέχνημα με υπέροχα βιτρό, την εκκλησία του βασιλιά Λουδοβίκου Θ΄) ... παρακολουθήσαμε συναυλία της ορχήστρας,
Διάρκεια έκθεσης : 7 -11 ΙΟΥΛΙΟΥ ώρες: Τετάρτη -Παρασκευή 7-10 το βράδυ
Σάββατο & Κυριακή 10π.μ.- 1.00μμ & 7μ.μ -10μ.μ
Ο Κώστας Μουστάκας γεννήθηκε στην Ελασσόνα και μεγάλωσε. . . σ΄ όλη την Ελλάδα όπως λέει ο ίδιος. Μοιρασμένος ανάμεσα στις δύο κλίσεις του, τη μουσική και τη ζωγραφική, επέλεξε να ασχοληθεί αρχικά με τη μουσική μαθητεύοντας κοντά στο μεγάλο κιθαρίστα Δημήτρη Φάμπα. Έγινε δάσκαλος της κλασικής κιθάρας απ’ αυτούς που οι μαθητές τους μιλούν πάντα με αγάπη. Για πολλά χρόνια έζησε και δίδαξε στην πόλη της Λιβαδειάς. Έπαιξε σε πολλά μουσικά σχήματα και ορχήστρες και έδωσε ρεσιτάλ κιθάρας στην Ελλάδα και το εξωτερικό . Τα τελευταία χρόνια έχει αφιερωθεί στη σύνθεση και τη δισκογραφία.
Παρόλο που η μουσική είναι η μεγάλη του αγάπη ποτέ δεν τον εγκατέλειψε το πάθος του για τη ζωγραφική. Η ενασχόληση του με τη ζωγραφική δεν ήταν π ο τ έ μόνο μία εκτόνωση της στιγμής , προέκυψε μέσα από πολύχρονη μελέτη και σκληρή δουλειά. Παιδί ακόμη μαθήτευσε κοντά στο ζωγράφο Κώστα Κοντογιάννη. Αργότερα παρακολούθησε συστηματικά, μαθήματα στο εργαστήρι ζωγραφικής του Χοσέ Ραμίρεζ. Έχει εκθέσει κατά καιρούς έργα του σε γκαλερί και πολιτιστικά κέντρα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Συμμετείχε στην έκθεση ζωγραφικής που διοργάνωσε η UNESCO το 2007 στον Πειραιά.
Στην πόλη μας εκθέτει έργα του για πρώτη φορά και μας καλεί να γίνουμε κοινωνοί στις εικαστικές του δημιουργίες.
Στη γιορταστική εκδήλωση, την οποία θα παρουσιάσει ο Αλέξης Κωστάλας, μαζί με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» θα πάρουν μέρος
